Βλέπετε 37–45 από 83 αποτελέσματα

ΜΑΜΑ ΜΠΑΜΠΑ ΠΟΣΟ ΕΓΩ ΜΟΥ ΕΧΤΙΣΕΣ?

14.00

Tο ΕΓ.ΕΝΙ.Μ.Α. έχει εφαρμοστεί στη πράξη πάρα πολλές φορές και έχει εκπληκτικά αποτελέσματα. Είναι το προϊόν 35 χρόνων κλινικής παρατήρησης και θεραπείας εκατοντάδων ανθρώπων, που αντιμετώπιζαν όλη τη γκάμα της ψυχοπαθολογίας, από την πιο ήπια διαταραχή έως την πιο σοβαρή αποδιοργάνωση της προσωπικότητας.
Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων άρχισα να αντιλαμβάνομαι την ύπαρξη συγκεκριμένων μοτίβων ανατροφής και διαπαιδαγώγησης, τα οποία καθορίζουν, πέρα από την κληρονομικότητα, σε μεγάλο βαθμό τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα των παιδιών.

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

14.10

Το βιβλίο αυτό είναι η καταγραφή, με μικρές διορθώσεις και συμπληρώσεις, τεσσάρων διαλέξεων που οργανώθηκαν στον Αρμό, με τίτλο Μεγαλώνοντας μέσα στην οικογένεια. Η συμμετοχή του κοινού υπήρξε πολυπληθής και ζωντανή, με πολλές ερωτήσεις, που καταγράφονται στο βιβλίο μαζί με τις απαντήσεις του ομιλητή.
Είναι πολύ γνωστό και αποδεκτό σήμερα ότι η παιδική ηλικία καθορίζει σε σημαντικότατο βαθμό την όλη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την πορεία της ζωής του κάθε ατόμου. Στα κείμενα περιγράφονται τα στάδια της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης του παιδιού, από την σύλληψη, την εμβρυική περίοδο και τα επόμενα στάδια, μέχρι την πρώτη ολοκλήρωση της προσωπικότητας γύρω στα 5-6 χρόνια.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ-ΑΡΒΕΛΕΡ

16.00

Με τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό να σχεδιάζεις το αύριο.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο όν που προσπαθεί να γίνει κάτι άλλο από αυτό που τον έκανε η φύση. Γι’ αυτό έγινε δημιουργός. Έτσι οι άνθρωποι έγιναν, άλλος καλλιτέχνης, άλλος επιστήμονας, άλλος εργάτης της πέτρας, του σιδήρου, του ξύλου, του αγρού. Πέτυχε ο άνθρωπος αυτό που ονειρεύτηκε γιατί δεν ήξερε ότι ήταν αδύνατον.

ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ

13.44

Σε μια εποχή που ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα…
Ανάμεσα σε υπερβολικές πληροφορίες που διαρκώς μας υπερβαίνουν, η δυνατότητα να σταματάει ο χρόνος ώστε να επιτρέπονται οι εσωτερικές διεργασίες… μικρές ανάσες.
Μόνοι ανάμεσα σε απρόσωπα πλήθη… όταν η πρώτη ανάγνωση βιώνει τον άλλο ως αντίπαλο, οι συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, η αλήθεια σου, η αλήθεια μου, η αναμέτρηση που οδηγεί στην αλληλεπίδραση, η ομορφιά της συνάντησης…
…μικρές ανάσες
Οι ρωγμές στην παγιωμένη απογοητευτική αντίληψη για τους άλλους, οι ανατροπές των μίζερων προβλέψεων, οι ανατροπές των αυτονόητων που εγκλωβίζουν…
…μικρές ανάσες…
Οι συνδέσεις με το παρελθόν που εξηγούν τα δυσνόητα του παρόντος, διαψεύδουν το πεπρωμένο κι ελευθερώνουν τις επιλογές…
…μικρές ανάσες
Οι εσωτερικές διαδρομές
Οι διορθωτικές κινήσεις
Οι μάχες οι αναίμακτες…
…μικρές ανάσες
η ελαφράδα μέσα στη σοβαρότητα
η σοβαρότητα μέσα στην ελαφράδα

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

16.50

Τα λόγια μας και οι πράξεις μας συγκροτούν ‘ήχους’, οι οποίοι με τη σειρά τους απαρτίζουν μουσικές ή θορύβους. Αμφότερα αναζητούν την ανάλυσή τους, έναν στοχασμό ο οποίος θα αναδείξει την ομορφιά του Θεού και του ανθρώπου.

ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ?

17.90

Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς να ζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη για αγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται. Όλα αυτά έξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνία είναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές, έντονες ανάγκες που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στον «γάμο». Ικανοποιούνται όμως;

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

12.75

Ο Δρόμος του Φιδιού είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία…

Ο ΚΑΦΕΣ, Η ΓΕΦΥΡΑ ΚΑΙ Ο ΜΑΝΤΕΛΑ

14.50

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγωνιούμε με την ιδέα και μόνο του θανάτου.
Τα κρίσιμα όμως ερωτήματα είναι άλλα:
• Αν ζούμε και πώς ζούμε!
• Υπάρχει μεράκι και αγάπη σε αυτά που κάνουμε;
• Νιώθουμε ευγνώμονες για όλα τα δώρα που μας δόθηκαν ή τα θεωρούμε δεδομένα και τα προσπερνάμε;
• Χαιρόμαστε αυτά που έχουμε ή γκρινιάζουμε για όλα αυτά που θα θέλαμε να έχουμε;
• Αναλαμβάνουμε την ευθύνη ή την προβάλλουμε στους άλλους;
• Πόση αλήθεια έχει η ζωή μας;
• Πόση ελευθερία αντέχουμε;

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

14.00

Πενήντα αφηγήσεις που εκτυλίσσονται στο σήμερα με αναδρομές στο παρελθόν. Μέσα από ιστορίες έρωτα κι αποχωρισμού αναδύονται οι εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων στην προσπάθεια αυτοσυνείδησης, αυτοπροσδιορισμού, αναζήτησης συνοχής και συνέχειας, αίσθησης του ανήκειν κι αυτοπραγμάτωσης.
Οι ήρωες κινούνται σε τόπους κλειστών κοινωνιών και σύγχρονων μητροπόλεων, το τοπικό συνδιαλέγεται με το οικουμενικό, η στιγμή με τη διάρκεια. Ανακαλούν στη μνήμη γεγονότα και δρουν ανάμεσα στο τώρα και στο πριν, στο εδώ και στο αλλού, σε έναν ασταθή ή εχθρικό κόσμο, παλεύοντας να συρράψουν ρέλια βιωμάτων για το υφαντό της κατακερματισμένης ιστορίας τους, να προσδιορίσουν τον τόπο τους, να ορίσουν στο μέτρο του δυνατού τη ζωή τους. Φαίνεται δύσκολο, μα όλα είναι δρόμος…