Προβολή όλων των 3 αποτελεσμάτων

ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ…..

10.00

Είναι φορές που αν δεν ρισκάρεις, που αν δεν κάνεις το βήμα, το αβέβαιο, το δύσκολο, δεν θα προχωρήσει τίποτα. Θα κάθεσαι και θα βλέπεις τη ζωή σου να περνά, τους γύρω σου να προχωρούν τις ζωές τους, και εσύ να δυστυχείς μέσα στις ανασφάλειές σου. Έχε στον νου σου πως αν το πουλί δεν κάνει το βήμα να φύγει από τη φωλιά, δεν πρόκειται ποτέ να μάθει να πετάει.

Ο Ελευθέριος Γ. Ελευθεριάδης μετά το πρώτο βιβλίο του «Πριν νυχτώσει», που έγινε best-seller σε λίγες εβδομάδες, επανέρχεται με ένα δεύτερο βιβλίο εξίσου ενδιαφέρον και άμεσο: Με κείμενα που αγγίζουν την καθημερινότητα του καθενός και ακροβατούν ανάμεσα στο καθημερινό και το αιώνιο!

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ

4.00

Η θεολογική μελέτη της ζωής και της διδασκαλίας σύγχρονων προσώπων του εκκλησιαστικού στερεώματος είναι μια ιδιότυπη άσκηση. Θα την ονόμαζα “άσκηση στη συνάντηση με το σήμερα”, υπό την έννοια ότι πασχίζεις να διακρίνεις ποια ρεύματα συνθέτουν την τρέχουσα συγκυρία, να αφουγκραστείς τι ιδιαίτερο κομίζει κάθε παρουσία, να διαγνώσεις συγκλίσεις και αποκλίσεις, να νοήσεις τη θεολογία ως ζωντανή πράξη.
Όλα αυτά έχουν κόπο άσκησης στη μαθητεία και στην ευθυκρισία, κόπο στον οποίο υποχρεούνται μεν όλοι οι βαπτισμένοι, αλλά τον οποίο αντιστρατεύεται ο μορφέας των μονομερειών και της αυτοδικαίωσης.

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ

10.00

H εφηβεία για το παιδί είναι το βιολογικό δώρο της ζωής σε ένα νέο ανθρώπινο πλάσμα, να μπορέσει να διεκδικήσει και να κατακτήσει κάποια στιγμή τη διαφορετικότητα της μοναδικής του αλήθειας και ελευθερίας. Είναι βιολογικό δώρο γιατί δίνεται ανεξάρτητα από τις συνθήκες που θα επικρατήσουν γύρω του και γιατί θα το βρει δίπλα του ανεξάρτητα από τη θεωρία και την κοσμοαντίληψη που ακολούθησαν οι γονείς του. Ουσιαστικά για πρώτη φορά, δίνεται στο παιδί η δυνατότητα να ομολογήσει ότι γοητεύεται και από πράγματα έξω από αυτά που του είχαν δοθεί στην παιδική του ηλικία.
Η εφηβεία αποτελεί ταυτόχρονα δώρο προς τους γονείς και το οικογενειακό σύστημα και κατ’ επέκταση προς την κοινωνία, γιατί για πρώτη φορά δίνει τη δυνατότητα σε ένα παιδί να τολμήσει με έναν νέο τρόπο να σχετιστεί με εκείνα τα τείχη ασφάλειας και εξάρτησης που του έχουν δοθεί από το οικογενειακό του σύστημα: ενώ ως παιδί σχετιζόταν μαζί τους μέσα από μια παθητική θέση απολαβής, τώρα μπορεί να τολμήσει για πρώτη φορά να τα ραγίσει και να τολμήσει, μέσα από αυτές τις ρωγμές, τις χαραμάδες ή ακόμα και τις τρύπες και διεξόδους που θα δημιουργηθούν στα τείχη, να δει τον άλλο, τον ξένο, αλλά και τον δικό του άλλο εαυτό και τον δικό του νέο πιθανώς ενήλικα εαυτό. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν, έχουμε μια διαδικασία στην οποία αξιοποιούνται ξανά τα τείχη, αλλά με μια άλλη μορφή. Τα γκρεμίσματα από αυτά τα τείχη μπορεί να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για μια διεργασία που λέγεται ουσιαστικά αυτονόμηση και τελικά ενηλικίωση…