Βλέπετε 49–60 από 68 αποτελέσματα

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΚΟΠΟΥ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ

10.00

Ο σκοπός είναι τροφή, σαν το ψωμί. Το να λέμε ότι το ψωμί είναι για το σώμα και ο σκοπός για την ψυχή είναι λάθος. Γιατί δεν υπάρχει σώμα χωρίς ψυχή και ψυχή χωρίς σώμα· πρόκειται για «ένα και το αυτό». Η διαφορά είναι ότι για το ψωμί γνωρίζουμε τις φυσικές και βιολογικές ιδιότητές του· γνωρίζουμε το «πώς» λειτουργεί ως τροφή. Μας πήρε κάποιες χιλιάδες χρόνια να φτάσουμε ώς εκεί. Για τον σκοπό δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο αυτό, αλλά είναι ζήτημα χρόνου. Γνωρίζουμε όμως κάτι πολύ σημαντικό: ότι το Σύμπαν πορεύεται χωρίς σκοπό· ότι ο σκοπός είναι έξω από τη φύση· ότι είναι απλώς μια ταμπέλα που εμείς κολλήσαμε επάνω της. Σ’ αυτό δεν διαφέρουμε πολύ από το τετράχρονο παιδί και τον Άγιο Βασίλη που κατεβαίνει από την καμινάδα. Σε λίγα χρόνια ο Άγιος Βασίλης θα αποτελεί για το παιδί μια ευχάριστη ανάμνηση μιας αυταπάτης. Δεν είναι τόσο εύκολο με τον σκοπό. Γιατί από τη στιγμή που ο σκοπός αναγνωριστεί ως αυταπάτη θα έχει χάσει την αξία του ως τροφή. Φθάνουμε έτσι μπρος στο μεγάλο δίλημμα. Απ’ τη μια είναι η «χωρίς σκοπό» πραγματικότητα. Απ’ την άλλη είναι η βιοτική μας ανάγκη για σκοπό. Δεν βοηθάει να επιβάλουμε στον εαυτό μας την εντύπωση ότι υπάρχει σκοπός· το να ζούμε σε μια «ενσυνείδητη» αυταπάτη δεν είναι λύση. Τι μας απομένει; Το βιβλίο προτείνει ότι υπάρχουν υποκατάστατα του σκοπού και καλεί τον αναγνώστη να τα ανακαλύψει.

ΣΚΕΨΟΥ ΣΑΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

15.00

Πώς θα ήταν μια εβδομάδα παρέα μ’ έναν φιλόσοφο; Τι θα μπορούσε να μάθει κανείς σε 7 μόλις ημέρες;

Οι περισσότερες εισαγωγές στη φιλοσοφία δίνουν την εντύπωση ότι η φιλοσοφία είναι απλή παράθεση απόψεων. Στο βιβλίο αυτό, αντίθετα, ο Γκέρχαρντ Ερνστ δείχνει ότι η φιλοσοφία είναι πάνω απ’ όλα ανταλλαγή επιχειρημάτων.

Ο συγγραφέας καλεί τον αναγνώστη να πάρει μέρος σ’ έναν διάλογο μ’ έναν δάσκαλο φιλοσοφίας, με αποτέλεσμα 7 συζητήσεις ―μία για κάθε μέρα της εβδομάδας― στο πλαίσιο ενός απλού μαθητικού προγράμματος.

Δευτέρα: Πώς πρέπει να ζω;
Τρίτη: Πώς μπορούμε να ζούμε μαζί με τους υπόλοιπους ανθρώπους;
Τετάρτη: Είναι αντικειμενική η ηθική;
Πέμπτη: Τι μπορούμε να γνωρίσουμε;
Παρασκευή: Τι υπάρχει;
Σάββατο: Τι είναι φιλοσοφία;
Κυριακή: Γιατί να φιλοσοφούμε;

Ο μαθητής-αναγνώστης κάνει μια ερώτηση, ο δάσκαλος-φιλόσοφος απαντά. Και το ανάποδο. Πόσο δύσκολο είναι τελικά να σκεφτεί κανείς σαν φιλόσοφος;

ΣΤΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ Β

16.00

Η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, αυτής της μυστηριώδους γραφής που πρωτοέφερε στο φως ο Άρθουρ Έβανς ανασκάπτοντας την Κνωσό το 1900, υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα διανοητικά επιτεύγματα του 20ού αιώνα. Για πέντε περίπου δεκαετίες, μερικές από τις σπουδαιότερες μορφές στο πεδίο της φιλολογικής και της αρχαιολογικής επιστήμης, και όχι μόνο, αναμετρήθηκαν χωρίς επιτυχία με το εγχείρημα της λύσης αυτού του αρχαίου γρίφου, το οποίο θα άνοιγε ένα παράθυρο στη μελέτη της αιγαιακής προϊστορίας· και τη λύση έμελλε να τη δώσει εντέλει το 1952 όχι ένας ειδικός επιστήμονας αλλά ένας παθιασμένος ερασιτέχνης, ο άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις. Όμως από τις περισσότερες εξιστορήσεις αυτής της συναρπαστικής περιπέτειας λείπει το όνομα μιας μεγάλης πρωταγωνίστριας: της αμερικανίδας φιλολόγου Άλις Κόμπερ. Εργαζόμενη αθόρυβα και με σχολαστικότητα στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη, η Κόμπερ συγκαταλεγόταν μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα στους κορυφαίους ειδήμονες στη Γραμμική Β γραφή παγκοσμίως. Αν και σε μεγάλο βαθμό λησμονημένη σήμερα —για αρκετούς λόγους, ανάμεσά τους και διότι η ιστορία σχεδόν πάντα γράφεται από τους νικητές, και διότι ήταν μια γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο—, έφτασε κοντά στην αποκρυπτογράφηση λίγο πριν από τον πρόωρο θάνατό της το 1950· και η δική της προεργασία υπήρξε καθοριστική στη διαλεύκανση του μυστηρίου της Γραμμικής Β.

Η Μαργκαλίτ Φοξ συνθέτει μια συναρπαστική αφήγηση, ένα είδος επιστημονικής ιστορίας μυστηρίου, ισορροπώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην επιστημονική τεκμηρίωση και την αποτύπωση της προσωπικής ιστορίας των πρωταγωνιστών αυτής της διανοητικής περιπέτειας. Επιτρέπει ακόμα και στον μη ειδικό αναγνώστη να παρακολουθήσει βήμα προς βήμα την πορεία του διανοητικού αυτού άθλου, τον μυεί στις τεχνικές της κρυπτογράφησης και της αποκρυπτογράφησης, δίνοντας συνάμα σάρκα και οστά σε όλα αυτά τα πρόσωπα που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη λύση του αινίγματος.

Στο Επίμετρο της ελληνικής έκδοσης, ο μεταφραστής Χ. E. Μαραβέλιας παρουσιάζει μεταξύ άλλων τη συμβολή του σημαντικότερου έλληνα ερευνητή της Γραμμικής Β, του Κ. Δ. Κτιστόπουλου, στην προσπάθεια της αποκρυπτογράφησης και την επαφή που είχε, μέσω της ανταλλαγής επιστολών, με την Άλις Κόμπερ.

ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ

14.00

Πόσο παραμορφώνει ένας παλιός καθρέφτης; Πόσο αλλοιωμένες αντανακλά τις θεωρίες του Δαρβίνου σήμερα; Πόσο καλά αντιλαμβανόμαστε την εξελικτική θεωρία κοιτώντας την στον καθρέφτη του σπουδαίου επιστήμονα; Μήπως η δυσκολία που συναντά πολύς κόσμος να αποδεχθεί την εξελικτική θεωρία έχει σχέση και με εσφαλμένους τρόπους κατανόησής της; Πόσο καλά γνωρίζουμε τι λέει η σύγχρονη εξελικτική βιολογία; Πόσο διαφέρουν αυτά που λέει από τη δαρβινική θεωρία; Είναι η εξέλιξη απλώς μια θεωρία και τι είναι στ’ αλήθεια μια επιστημονική θεωρία; Μπορούμε να εξηγήσουμε τη ζωή και την ποικιλία της με τρόπο διαφορετικό από εκείνον που μας προσφέρει η εξελικτική θεωρία; Μήπως οι εξελικτικοί βιολόγοι προσπαθούν να δικαιώσουν άδικα κοινωνικά συστήματα και να αποδώσουν στα γονίδια το κάθε τι; Και, εντέλει, καταγόμαστε πράγματι από πιθήκους, ή όχι; Σε τούτο το βιβλίο εξετάζονται αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα που αφορούν μία από τις σπουδαιότερες κατακτήσεις της ανθρώπινης νόησης, τη θεωρία για την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας (ή μήπως και αλλού;). Αυτό γίνεται με τρόπο κατανοητό από τον καθένα, δίχως τεχνικούς όρους και δύσκολες έννοιες. Το μόνο που θα χρειαστεί ο αναγνώστης είναι διάθεση για αμφισβήτηση, ανοιχτό μυαλό και απέκδυση από κάθε προκατάληψη και ιδεολογική δέσμευση. Ίσως έτσι η εικόνα στον καθρέφτη να γίνει πιο καθαρή.

ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

20.00

Ο Τζουάνες Παπαδόπουλος, γεννημένος γύρω στα 1618 στο Χάνδακα, έζησε τα τελευταία ειρηνικά χρόνια της βενετοκρατίας και τη μακρόχρονη πολιορκία της πόλης του από τους Οθωμανούς. Πρόσφυγας από το 1669, κατέφυγε στα Επτάνησα, έμεινε πολλά χρόνια στην Ιστρία και τελικά εγκαταστάθηκε στην Πάδοβα. Εκεί έγραψε το 1696, στα ιταλικά, τις αναμνήσεις του από τη χαμένη πατρίδα. Μιλάει για τα πελώρια τείχη του Χάνδακα, τις εκκλησίες του, την κρήνη Μορεζίνι, παρουσιάζει συνήθειες και αφηγείται περιστατικά, αναφέρεται σε ενδυμασίες και διασκεδάσεις, λέει για τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία, θυμάται κάθε τόσο τα φαγητά και τα περίφημα κρητικά κρασιά… Σε μια αφήγηση ελεύθερη σαν κουβέντα, συγκερνά την πίκρα του για την απώλεια του τόπου του με το χιούμορ, τη νοσταλγία του με καυστικές παρατηρήσεις. Ο «καιρός της σχόλης» που βρήκε ο Τζουάνες στα ήσυχα γερατειά του μας χαρίζει ένα κείμενο μοναδικό στην αμεσότητά του, που φέρνει μπροστά μας ολοζώντανη την «αγαπημένη πατρίδα» του στην καθημερινότητά της και σε ιδιαίτερες, ευτυχισμένες και επώδυνες, ώρες της.

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΥ

17.00

Σ’ αυτό το ασεβές και διαφωτιστικό βιβλίο, ο Leonard Mlodinow μας δείχνει πώς η τύχη και οι πιθανότητες αποκαλύπτουν πολλά για την καθημερινή μας ζωή και για το πώς παρανοούμε τη σημασία όσων βιώνουμε, από μια χαλαρή συνομιλία μέχρι μια σοβαρή οικονομική αναποδιά. Το αποτέλεσμα είναι να αποδίδουμε συχνά τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της ζωής σε σαφείς αιτίες, ενώ στην πραγματικότητα επηρεάζονται καίρια από την τύχη.

Η επιτυχία του αγαπημένου μας ηθοποιού ή συγγραφέα ―στην πραγματικότητα η μοίρα όλων μας― αντανακλά, εξίσου με τις εγγενείς αρετές ή την ικανότητα σχεδιασμού, και την επίδραση της τύχης. Ακόμη και ένας επιχειρηματίας όπως ο Μπιλ Γκέιτς, που έχτισε μια αυτοκρατορία, ίσως να μην ήταν εξωπραγματικά ικανός αλλά απλώς πιο τυχερός από άλλους. Και προκαλεί ίσως σοκ να συνειδητοποιεί κανείς ότι έχει διπλάσιες πιθανότητες να σκοτωθεί σε τροχαίο ατύχημα πηγαίνοντας να αγοράσει ένα λαχείο απ’ ό,τι να κερδίσει το λαχείο.

Ο Mlodinow δείχνει γλαφυρά γιατί οι δημοσκοπήσεις, οι βαθμοί στο σχολείο, και πολλές άλλες ποσοτικές αξιολογήσεις της καθημερινότητας είναι λιγότερο αξιόπιστες απ’ όσο πιστεύουμε. Αποκαλύπτοντάς μας τις ψυχολογικές ψευδαισθήσεις που μας κάνουν να κρίνουμε λανθασμένα τον κόσμο γύρω μας, διαφωτίζει με αμεσότητα και χιούμορ τις αληθινές αιτίες των πραγμάτων. Παράλληλα, αφηγείται το μυθιστορηματικό χρονικό της τυχαιότητας, γραμμένο από επιφανείς τζογαδόρους και ευφυείς μαθηματικούς.

Από τις διαγνώσεις των γιατρών μέχρι τις αποφάσεις των δικαστηρίων, η διερεύνηση του Mlodinow συναρπάζει, εκπλήσσει και εμπνέει. Προσφέροντάς μας μια περιοδεία στην τυχαιότητα, αλλά και έναν καινούργιο τρόπο αντίληψης του κόσμου, αυτό το πρωτότυπο κι αναπάντεχο ταξίδι μάς υπενθυμίζει ότι πολλά πράγματα στη ζωή είναι τόσο προβλέψιμα όσο τα βήματα κάποιου που γυρνάει σπίτι του τρεκλίζοντας μετά από μια νύχτα στο μπαρ.

ΤΑ ΔΥΟ ΕΥ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

18.00

Το βιβλίο «τα δύο ευ της ευτυχίας» έχει τη μορφή ενός οδοιπορικού ανάγνωσης των Ηθικών Νικομαχείων: καταγράφει, κάθε φορά, τις δυσκολίες που συναντά ο αναγνώστης, τις γνώσεις που αποκτά, τις προσμονές του, την απογοήτευση ή τον ενθουσιασμό του, και του δείχνει πώς να αποκωδικοποιεί το αριστοτελικό κείμενο. Ταυτόχρονα, συνιστά μια συνολική, και ενίοτε πρωτότυπη, πρόταση κατανόησης της αριστοτελικής ηθικής. Δεν αρκείται σε μια ακαδημαϊκή έκθεση των βασικών της θέσεων αλλά επιχειρεί την υπεράσπισή τους τόσο με φιλοσοφικά επιχειρήματα (χωρίς τη χρήση δυσνόητων όρων) όσο και με την επίκληση πολλών παραδειγμάτων από την καθημερινή εμπειρία. Γι’ αυτό και ο τίτλος του βιβλίου μάς προσκαλεί να συνδέσουμε όσα θα μάθουμε με μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε την ευτυχισμένη ζωή, τη δική μας ζωή.

ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

18.00

Ο Φρόυντ υποστήριζε τον διαχωρισμό της ψυχανάλυσης από τις νευροεπιστήμες, θεωρώντας ακόμα πρόωρο τον συγκερασμό των δύο πεδίων. Στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, όμως, και μετά την αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, έννοιες όπως συνείδηση και ασυνείδητο μπορούν πλέον να συζητηθούν όχι μόνο στο πλαίσιο της ψυχανάλυσης, αλλά και στο επίπεδο της νευροβιολογίας.

Το βιβλίο προέκυψε από τη συνάντηση των δύο αυτών επιστημονικών κλάδων, η οποία βασίστηκε στην κοινή διαπίστωση ότι κάθε εμπειρία αφήνει πίσω της ένα ίχνος. Η ψυχανάλυση μιλά για τα ίχνη που αφήνει η εμπειρία στην ανθρώπινη ψυχή. Πώς όμως αποτυπώνονται τα ίχνη της εμπειρίας στον εγκέφαλο και, συνολικότερα, στο σώμα μας;

Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, η απάντηση κρύβεται στη νευρωνική πλαστικότητα, οι μηχανισμοί της οποίας λειτουργούν ακατάπαυστα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου, διαμορφώνοντας καθοριστικά το μέλλον του. Καθώς τα ίχνη εγκαθίστανται στο ασυνείδητο, αναδιατάσσονται, ενώνονται ξανά και ξανά, και δημιουργούν μια ατομική εσωτερική πραγματικότητα που τελικά κάνει τον καθένα μας μοναδικό. Θα μπορούσε να πει κανείς, λοιπόν, πως είναι σαν να είμαστα «βιολογικά καθορισμένοι να μην είμαστε βιολογικά καθορισμένοι, να είμαστε ελεύθεροι».

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

18.00

Ας αφήσουμε πίσω μας ό,τι γνωρίζαμε για τα όνειρα κι ας ξεκινήσουμε πάλι απ’ την αρχή!
Όπως έδειξε πρόσφατα η επιστημονική έρευνα, ο ύπνος –σε κάθε φάση του– συνοδεύεται από όνειρα. Ονειρευόμαστε, λοιπόν, στο ένα τρίτο της ζωής μας. Και τούτη η παράλληλη πραγματικότητα γεννιέται από εμάς, είναι μια πραγματικότητα στην οποία εμείς πρωταγωνιστούμε. Επιπλέον, η σημασία της για την ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη μοίρα είναι κάτι που ο άνθρωπος αντιλήφθηκε ήδη από την αυγή της ιστορίας του. Αυτό δείχνουν οι σπηλαιογραφίες με κοιμώμενους που ονειρεύονται, οι λαϊκοί ονειροκρίτες της αρχαιότητας και των νεότερων χρόνων, οι ιστορικές αναφορές σε όνειρα-οιωνούς, αλλά και η κεντρική θέση που κατέχουν τα όνειρα στη σύγχρονη ψυχανάλυση.
Τα τελευταία χρόνια, χάρη και στις νέες ψηφιακές τεχνολογίες, οι γνώσεις μας για τα όνειρα έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά. Ο Στέφαν Κλάιν αφηγείται με μοναδική δεξιοτεχνία και θαυμαστή σαφήνεια τι είναι τα όνειρα, πώς γεννιούνται στον εγκέφαλό μας, τι φανερώνουν για τον βαθύτερο εαυτό μας και πώς επηρεάζουν την ανθρώπινη ζωή, ανοίγοντας νέους ορίζοντες και προσφέροντας νέες δυνατότητες. Τα θεωρεί πηγή δημιουργικής έμπνευσης, μέσο για να διαμορφώσουμε το μέλλον, αλλά και το κλειδί για το αίνιγμα της ανθρώπινης συνείδησης. Είναι με άλλα λόγια, η ανεξερεύνητη πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, η οποία περιμένει να την ανακαλύψουμε.

ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΣ

14.00

Η Εύα —μια ανήσυχη φοιτήτρια του τμήματος πλατωνικής φυσικής του πανεπιστημίου των καθαρών επιστημών (οι ονομασίες δικές της)— καταλαμβάνεται κάποια στιγμή από την «αμαρτωλή» περιέργεια του πραγματικού κόσμου και αποφασίζει να δραπετεύσει για λίγο από τα υψίπεδα της καθαρής θεωρίας, στα οποία κινείται η σχολή της, και να αφήσει την περιέργειά της να την οδηγήσει. Και ξεκινά τις αναζητήσεις της από τον έναστρο ουρανό. Θέλει ν’ αφεθεί στην παράξενη έλξη που αισθάνονταν πάντα οι άνθρωποι γι’ αυτόν και υπήρξε η κινητήρια δύναμη για να γεννηθεί η ιδέα της νομοκρατούμενης φύσης πρώτ’ απ’ όλα και η ίδια η επιστήμη στη συνέχεια.

Τούτο το βιβλίο δεν είναι παρά η ιστορία της Εύας και τριών φίλων-συμφοιτητών της που μοιράζονται τους προβληματισμούς της και πραγματοποιούν μαζί της ένα εξερευνητικό ταξίδι στον έναστρο ουρανό με μόνο εφόδιο στις αποσκευές τους τη στοιχειώδη λυκειακή μηχανική και οδηγό τα ερωτήματα που οι ίδιοι θέτουν στη διαδρομή.

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ ΣΤΗ ΜΕΤΑΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

14.00

Τι είναι το γονιδίωμα; Τι είδους ποικιλομορφία το χαρακτηρίζει; Πώς διαμορφώνεται κάθε άνθρωπος βάσει της μοριακής ιδιαιτερότητας του γονιδιώματός του; Πόσο σημαντικές είναι οι γονιδιωματικές παραλλαγές για την εμφάνιση γενετικών ασθενειών και την εκδήλωση προδιάθεσης σε κλινικές καταστάσεις και χαρακτηριστικά; Ποιο είναι το γενετικό υπόβαθρο των ασθενειών; Μπορεί η εμφάνισή τους να ερμηνευθεί εξελικτικά; Είναι άραγε ο καρκίνος μια γονιδιωματική πάθηση; Και εντέλει, πόσο σημαντικές για την υγεία και την ασθένεια είναι οι πληροφορίες που αποκομίζουμε από το γονιδίωμα;

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΧΟΡΔΩΝ

15.00

Το βιβλίο αυτό προσφέρει μια προσιτή στον γενικό αναγνώστη, ερεθιστική και ενημερωμένη με πρόσφατες εξελίξεις εισαγωγή στην πιο πολυσυζητημένη ίσως περιοχή της φυσικής σήμερα. Η θεωρία χορδών έχει συχνά αποκληθεί επίδοξη «θεωρία των πάντων», καθώς ο πλούτος των κομψών δομών της, που μάλιστα ενσωματώνουν την κβαντική βαρύτητα, ενθάρρυνε τους ερευνητές της να θέσουν ως ρητό στόχο μια ενοποιημένη θεωρία όλων των γνωστών θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων. Ωστόσο, μετά από ερευνητική περιπέτεια δεκαετιών με πολλά επιτεύγματα αλλά και επαναπροσδιορισμούς προοπτικών, η θεωρία παραμένει ουσιαστικά αναπόδειχτη ως περιγραφή του πραγματικού κόσμου. Οδηγεί η θεωρία χορδών σε γόνιμες κατευθύνσεις έρευνας ή είναι υπερτιμημένη, όπως διατείνονται άλλοι ερευνητές; Ίσως ο αναγνώστης μπορέσει να σχηματίσει τη δική του γνώμη μετά την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, που συνδιάζει τη διαυγή παρουσίαση της θεωρίας με τον ειλικρινή προβληματισμό ενός από τους πρωτοπόρους ερευνητές μπροστά στο άγνωστο.
Αφού πρώτα εξηγήσει τη διάσημη εξίσωση Ε = mc2, τα ουσιώδη στοιχεία της κβαντικής μηχανικής και όσα γνωρίζουμε για τις μελανές οπές, ο Steven Gubser προχωρά σε περιεκτική προσπέλαση της θεωρίας χορδών, τονίζοντας τις νέες ιδέες και τη διαδικασία ανάδυσής τους. Παρακολουθώντας μια παρουσίαση που αποφεύγει τα μαθηματικά και χρησιμοποιεί έξυπνες αναλογίες από την καθημερινή εμπειρία, ο αναγνώστης εξοικειώνεται με τις χορδές, τις βράνες, τους δυϊσμούς χορδών, τις επιπλέον διαστάσεις, τις κβαντικές διακυμάνσεις και την υπερσυμμετρία. Τα τελευταία κεφάλαια περιγράφουν τις πιο πρόσφατες προσπάθειες να συνδεθεί η θεωρία χορδών με τα τρέχοντα πειράματα υψηλών ενεργειών.