Βλέπετε 1–12 από 23 αποτελέσματα

ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

13.00

Για πρώτη φορά έρχονται στην ελληνική γλώσσα από τον Ποταμό τα βιβλία των Μελίσα Καστριγιόν και Νίνα Λάντεν που έχουν αγαπηθεί σε όλον τον κόσμο και μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Ένα βιβλίο θερμό, αισιόδοξο, με την αμεσότητα της δυνατής εικονογράφισης. Πώς βλέπουν ή πώς ονειρεύονται τα μικρά παιδιά τον γύρω κόσμο, οικογένεια, φίλους. Έναυσμα, παρότρυνση και χάδι. Η χαρά, η αγάπη και η ομορφιά είναι ή να γίνονται κομμάτια της καθημερινότητας.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑΣ

13.00

«Η διάρκεια της ζωής μου ανακαλύπτω πως έχει αρχίσει να με κουράζει. Μπορώ, έστω και χαμηλόφωνα, να ομολογήσω κάτι που λίγα χρόνια νωρίτερα θα μου φαινόταν αδιανόητο. Να μην ελπίζω. Κι οι περιέργειες που έχω συσσωρεύσει τόσα χρόνια και τελικά περιφέρω αναίτια στους ώμους μου, αυτά τα άπειρα επιμελώς διατηρημένα ράκη, αναζητούν απεγνωσμένα τους τίτλους τέλους, καταδικασμένα να χαθούν, χωρίς να έχουν αποκτήσει καμιά ταπεινή χρηστικότητα».

Η Ακαδημία Αθηνών στις 22.12.16 απένειμε στον Κώστα Βρεττάκο και το μυθιστόρημά του “Ασκήσεις περιέργειας” το βραβείο Μυθιστορήματος (Πέτρου Χάρη).

ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

7.00

Ίσως δεν υπάρχει άλλη γυναίκα που να αφοσιώθηκε με τόση θέρμη στην υπόθεση της επανάστασης και της κοινωνικής δικαιοσύνης όσο η Έμμα Γκόλντμαν. Η φωνή της έρχεται από μακριά, πολύ μακριά – απ’ όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμη όραμα και ελπίδες, έβλεπαν όλον τον κόσμο σαν λίκνο της αλλαγής και ονειρεύονταν την οικουμενική αδελφοσύνη.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

15.50

Ο Περικλής Κοροβέσης με αχαλίνωτο και ενίοτε μαύρο χιούμορ ακολουθεί τον ήρωά του που βρίσκεται εγκλωβισμένος με άπιαστα αντικείμενα του πόθου στις παραλίες της Κεφαλονιάς. Κάθε του κίνηση έχει το βάρος της προσδοκίας και το σπέρμα της αποτυχίας. Κι αυτός, οικείος και αξιαγάπητος αυτοσαρκάζεται ανηλεώς.

ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΝ ΑΥΝΑΝΙΣΜΟ

11.00

«Το ομολογώ δημόσια, ως πράξη εξαγνισμού: ‘‘Ναι, έχω αυνανιστεί… και μάλιστα επανειλημμένα!’’
Στη μεσαιωνική Ισπανία, η ομολογία ενός τέτοιου χαμερπούς εγκλήματος, το οποίο μάλιστα διαπράχθηκε κατ’ εξακολούθηση, θα αρκούσε ώστε να επιβληθεί στο δράστη η θανατική ποινή, ενώ κατά τον 18ο αιώνα η ίδια ομολογία θα είχε καταστήσει αναγκαία τη φυλάκισή του· τον 19ο θα είχε επισύρει ξυλοδαρμό και καταδίκη σε καταναγκαστικά έργα, ενώ μέχρι πρότινος θα προκαλούσε περιφρόνηση και σφοδρή αποδοκιμασία. Σήμερα, μπορεί να αφήνει αρκετούς αδιάφορους, εντούτοις επιφέρει σοβαρό πλήγμα σε εκείνους που από ανασφάλεια δεν ξέρουν τι να σκεφτούν επ’ αυτού».

Αμάρτημα ή η πιο φυσική πλευρά της ιδιωτικής ζωής; Ο ειδικευμένος σε θέματα σεξουαλικότητας Φιλίπ Μπρενώ αντλώντας από τον Προυστ, τον Ζιντ, τον Ντιντερό και τον Μαρκήσιο ντε Σαντ αποκαλύπτει πώς η πιο φυσιολογική ανθρώπινη πράξη, η πιο απαραίτητη για την αφύπνιση της σεξουαλικότητας κατέληξε ταμπού και κολάσιμο αμάρτημα.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΕΤΟ ΝΑ ΒΑΡΙΕΣΑΙ

10.00

Η μάγισσα Kίρα βαριόταν. Ήταν μια καλή, έξυπνη και συμπαθητική μάγισσα, αλλά είχε αυτό το ελάττωμα. Βαριόταν πολύ εύκολα. Είχε πολλά στη ζωή της η Κίρα, είχε τα καλύτερα. Μπορεί και να τα είχε όλα. Γι’ αυτό βαριόταν, άραγε; Ποιος ξέρει.
Και επειδή ήταν είκοσι εννιά χιλιάδων ετών (και κάτι), βαριόταν επί είκοσι εννιά χιλιάδες χρόνια (και κάτι). Δεν υπάρχει πιο βαρετό πράγμα από τη βαρεμάρα, ειδικά όταν κρατάει τόσο πολύ.

ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ

12.00

Η επίσημη ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική ερμηνεύεται όλο και συχνότερα ως θέμα ασφαλείας και συνυφαίνεται με τη ραγδαία στρατιωτικοποίηση των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων. Πρόκειται για ένα δόγμα που οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες έχουν πλήρως αφομοιώσει και η πρακτική εφαρμογή του συνδιαμορφώνεται πια με τα οργανωμένα συμφέροντα του βιομηχανικού συμπλέγματος που παράγει προϊόντα και υπηρεσίες ασφαλείας.
Σ’ αυτή τη βάση, το σχετικό πλαίσιο έρευνας και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσαρμόζεται στις ανάγκες του βιομηχανικού συμπλέγματος ασφαλείας: δρομολογούνται μεγαλόπνοα και πανάκριβα προγράμματα επιτήρησης όλων των μετακινήσεων προς και από τα σύνορα της Ευρώπης, αγνοούνται οι θεσμικές διακρίσεις και ο έλεγχος των εξουσιών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η απουσία πολιτικού και δημοκρατικού ελέγχου των σχεδίων μιας μεταδημοκρατικής ελίτ σίγουρα προβληματίζει. Εκείνο που σοκάρει όμως είναι η άγνοια των Ευρωπαίων πολιτών για όσα συμβαίνουν στα όρια των κοινωνιών τους, στα σύνορα της Ευρώπης. Γι’ αυτό το λόγο, το παρόν βιβλίο είναι μια πρόσκληση σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη να ενημερωθεί και να πάρει μέρος σ’ αυτή τη συζήτηση.

ΕΝΩΠΙΟΣ ΕΝΩΠΙΩ

7.00

Πρόλογος: Κώστας Βρεττάκος

1912-2012
100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου
Οι εκδόσεις Ποταμός παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο Γράμματα, εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων.

«… είναι στιγμές που νιώθω μια περίεργη αγάπη για το άσπρο αυτό ριγωμένο χαρτί, που το χέρι μου ακουμπά πάνω του και η ψυχή μου υπαγορεύει».
Νικηφόρος Βρεττάκος, «Ενώπιος ενωπίω»

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ

11.00

Τα στραβάδια δεν ήταν ούτε πέντε ώρες παντρεμένα όταν έγινε το κακό.
Η άλλη δεν ήθελε να κερατώσει τον άντρα της, ειλικρινά.
Ο Αντώνης ήλπιζε σε τρίο αλλά έγινε μακελειό και η 50άρα ήλπιζε για σεξ με τον 30άρη στον πάγκο της κουζίνας.
Ένας ανύποπτος ξύπνησε με σπασμένο κεφάλι στο νοσοκομείο κι ένας άλλος πήγε σε παιδικό πάρτι κι έφυγε με το στρινγκ.
Μια άλλη άφησε τα λουκάνικα να περιμένουν κι ένας οικογενειάρχης βρέθηκε να κυνηγάει ένα σορτσάκι στην Αμφίπολη.
Η δε Κατερίνα θα έτρωγε παρέα με τον Βαρουφάκη αλλά της την έπεσαν οι νουτέλες στο σούπερ μάρκετ.

Δεκατέσσερις σύντομες ιστορίες με πρωταγωνιστή την πολυγαμικότητα της ανθρώπινης φύσης.

ΜΙΚΡΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΞΥΛΙΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

9.50

Πρόλογος: Μαρία Χούκλη

Ποιος δεν έχει βαρεθεί να ακούει ότι «η αδρεναλίνη» είναι πάντα «στα ύψη», ότι «το θερμόμετρο» πάντα «χτυπά κόκκινο», ότι «το σενάριο» είναι πάντα «εφιαλτικό», ότι «η επέμβαση» γίνεται πάντα «χωρίς αναισθητικό», ότι «η επίθεση που εξαπέλυσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης» είναι πάντα «σφοδρή» και ότι «η καταστροφή» είναι πάντα «βιβλική»;

Ο Αριστείδης Ρωμανός ανθολογεί, ερμηνεύει και σχολιάζει, χωρίς να εγκαταλείπει το άλλοτε πικρό και άλλοτε αιχμηρό του χιούμορ, την κοινοτοπία της ξύλινης γλώσσας. Η Μαρία Χούκλη προλογίζει με κέφι και διαπιστώνει πως οι ασχήμιες της πόλης είναι αντίστοιχες με τα βαρετά τέρατα της γλώσσας.

ΜΟΡΙΑ-ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

14.00

Η νεαρή δικηγόρος από το Βέλγιο μεταβαίνει εθελοντικά στη Μόρια ανταποκρινόμενη στο Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων που ζητά δικηγόρους. Τα σύνορα της Ευρώπης έχουν πια κλείσει και χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβίζονται στα hotspots, περιμένοντας να γίνει η διαλογή τους σε παράτυπους ή μη. Η Ντουτρεμόν αρχίζει να γράφει καθημερινά στους δικούς της ένα γράμμα, όπου μιλάει για τη δουλειά της εκεί, τις συναντήσεις και τα συναισθήματά της. Η δουλειά της την φέρνει αναγκαστικά πολύ κοντά στις ιστορίες των ανθρώπων που έρχονται να τη συμβουλευτούν, ο πόνος τους φτάνει σ’ αυτήν αδιαμεσολάβητος, καθώς πρέπει να τους βοηθήσει να προετοιμάσουν τη συνέντευξή τους για το άσυλο, να πείσουν τις αρχές ότι έχουν στ’ αλήθεια βασανιστεί, βιαστεί, κακοποιηθεί. Περιγράφει τον αγώνα αυτών των ανθρώπων που αφού έχουν επιζήσει από τραυματικές εμπειρίες και από ένα επικίνδυνο ταξίδι, περνούν καινούργια οδύσσεια περιμένοντας επ’ αόριστον στο πουθενά και προσπαθώντας να τα βγάλουν πέρα με τη γραφειοκρατία, την κούραση ή και αδιαφορία των υπαλλήλων και των γιατρών, την ίδια τους την απελπισία. Μιλάει για την αντίθεση ανάμεσα στον ζόφο του καταυλισμού και την παραδεισένια, ανοιξιάτικη Λέσβο απ’ έξω, αλλά και για τη χαρά της ζωής που ξεπροβάλλει αναπάντεχα μέσα στον καταυλισμό, κυρίως με το γέλιο και το παιχνίδι των παιδιών ή τη γεμάτη πείσμα λαχτάρα για ζωή των εφήβων.

Ο ΚΑΝΑΠΕΣ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

7.00

Πρόλογος από τον Γκιγιώμ Απωλλιναίρ

μτφρ. Καλλιόπη Μανδηλαρά

«Η ερωτική λογοτεχνία είναι εκείνη που πάντα θα καλεί τον αναγνώστη όχι μόνο να κρυφοκοιτάξει και να φαντασιωθεί, αλλά και να δει τον άνθρωπο γυμνό και απαλλαγμένο από κάθε κοινωνικό, φυλετικό ή θρησκευτικό, περιοριστικό ένδυμα.»

Ο Καναπές στο χρώμα της φωτιάς, του Φουζερέ ντε Μονμπρόν, είναι ένα από τα πολλά έργα, που μαζί με το Le sofa του ντε Κρεμπιγιόν του υιού, συγκροτούν την λογοτεχνία των μεταμορφώσεων, όπου εκεί εκδηλώθηκε πρωτίστως η επιρροή των παραμυθιών της Ανατολής στους ευρωπαίους συγγραφείς. Στην Ιταλία, το πιο ιδιαίτερο και επιτυχημένο δείγμα της, είναι το θέατρο fiabesque1 του Γκότζι. Στην Αγγλία, είχε ήδη επινοηθεί από την ιδιοφυία του Σαίξπηρ και οι κωμωδίες του δεν περίμεναν την Ανατολή να έρθει να υπενθυμίσει στη Δύση, πως οι μεταμορφώσεις δεν είχαν ποτέ παρέλθει την περίοδο του παγανισμού.