4+

Ο δημιουργικός οραματιστής, ο πολυαγαπημένος Πίτερ Ρέινολντς, φτιάχνει ένα βιβλίο-ύμνο στην ατομικότητα, που μιλάει για το πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ο εαυτός μας!

Στη μυθική βιβλιοθήκη της Φουρφουρμβέργης, στο διακοσιοστό εξηκοστό ράφι μιας μισοσκότεινης αίθουσας, πίσω από μια ατέλειωτη σειρά συγγραμμάτων που δεν τα διαβάζει ποτέ κανείς, ζει ο Ιγνάτιος, ένας διανοούμενος ποντικός που τρελαίνεται να τρώει βιβλία. Για πρωινό τρώει αφιερώσεις και υπότιτλους, για μεσημεριανό μια μερίδα άλγεβρας και το βράδυ λίγα ρομαντικά στιχάκια. Ανάμεσα στα βιβλία της βιβλιοθήκης βρίσκεται σε μια παλιά ζωολογία που στην εικοστή σελίδα έχει τη ζωγραφιά μιας γάτας. Ο Ιγνάτιος παίρνει μια μέρα την ιστορική απόφαση να φάει τη ζωγραφιά της γάτας. Το κατόρθωμά του, όμως, προκαλεί πανικό στη Φουρφουρμβέργη. Ο ίδιος ο Ιγνάτιος, έχοντας φάει τη ζωγραφιστή γάτα, πιστεύει ότι με την ίδια ευκολία μπορεί να φάει και μια αληθινή γάτα. Η στιγμή της αλήθειας δεν αργεί να φτάσει.

Άλλοι κροκόδειλοι θέλουν να κοιτάζουν το φεγγάρι, άλλοι να ξαπλώνουνε ανάσκελα και άλλοι να πλατσουρίζουνε στη λάσπη. Ο Κορνήλιος, όμως, ο πιο καυχησιάρης και κατεργάρης από όλους τους κροκόδειλους, θέλει να τρώει χέρια. Μέχρι τώρα έχει φάει χέρι σερβιτόρου, χέρι μαέστρου, χέρι μποξέρ, χέρι τροχονόμου, χιλιάδες χέρια! Αμέτρητα! Μόνο χέρι οδοντογιατρού δεν έχει φάει ακόμη. Ώσπου μια μέρα αποφασίζει να βάλει σε εφαρμογή ένα καταχθόνιο σχέδιο και να φάει χέρι οδοντογιατρού. Θα τα καταφέρει άραγε; Ποιος ξέρει;

Στο μακρινό Τρενιντάντ ένας ύπουλος και παμπόνηρος Τουνελόδρακος* που το πελώριο στόμα του μοιάζει με τούνελ, ξεγελάει, παρασύρει και καταπίνει το ένα μετά το άλλο τα τρενάκια της περιοχής, σκορπώντας τον πανικό στους γονείς τους. Όταν ο Τσουφ Τσουφ, το μικρό τρενάκι, γίνεται πέντε χρονών και βγάζει το πέμπτο του βαγόνι,** ένα πανέμορφο βαγόνι στο χρώμα του βύσσινου με ρίγες στο χρώμα της μέντας, αποφασίζει να μπει στο σκοτεινό στόμα του Τουνελόδρακου για να βρει την καλή του φίλη Βαγκόν Λι και τους χαμένους του φίλους, τον Τσαφ Τσαφ, τον Τσιφ Τσιφ, τον Τσιφ Πουφ, τον Πιφ Πιφ, τον Παφ Τσαφ, τον Πουφ Τσουφ, τον Τσαφ Παφ και τον Πουφ Τσιφ. Ακολουθεί ένα θεότρελο πάρτι γενεθλίων στην κοιλιά του Τουνελόδρακου που τον κάνει να μετανιώσει πικρά, αλμυρά και στυφά για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του.