5

Είναι πολύ ενοχλητικό να έχεις έναν αδερφό! “Κάνει συνέχεια τον παλιάτσο, μοιάζει με μαϊμού!”. Είναι επίσης πολύ ενοχλητικό να έχεις μια αδερφή! “Δεν της αρέσει τίποτα και δεν με αφήνει να παίζω ό,τι θέλω!”.

Όλα τα αδέρφια όμως μπορούν να βάλουν στην άκρη τις διαφορές του, μπροστά σε κάτι καινούργιο που πρέπει να αντιμετωπίσουν μαζί!

Ένα βιβλίο που περιγράφει με τον πιο απρόσμενα διασκεδαστικό τρόπο την αγάπη ανάμεσα στα αδέρφια. Μια πρωτότυπη και αστεία ιστορία που παρουσιάζει τις διαφορετικές οπτικές στις μεταξύ τους σχέσεις.

Για πρώτη φορά έρχονται στην ελληνική γλώσσα από τον Ποταμό τα βιβλία των Μελίσα Καστριγιόν και Νίνα Λάντεν που έχουν αγαπηθεί σε όλον τον κόσμο και μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Ένα βιβλίο θερμό, αισιόδοξο, με την αμεσότητα της δυνατής εικονογράφισης. Πώς βλέπουν ή πώς ονειρεύονται τα μικρά παιδιά τον γύρω κόσμο, οικογένεια, φίλους. Έναυσμα, παρότρυνση και χάδι. Η χαρά, η αγάπη και η ομορφιά είναι ή να γίνονται κομμάτια της καθημερινότητας.

Τι μπορεί να έγραφε ένα παιδί αν έστελνε ένα γράμμα σε έναν εξωγήινο;

Ένας αρχιτέκτονας, ένας ζωγράφος, μία γλύπτρια, ένας ηθοποιός, μία πιανίστα, μία συγγραφέας, ένας χορευτής και ένας φωτογράφος δημιουργούν ο καθένας το δικό του… αριστούργημα. Και όλοι μαζί συναντιούνται στη μαγεία μιας κινηματογραφικής ταινίας.

Ο βραβευμένος συγγραφέας Θοδωρής Παπαϊωάννου παραδίδει ένα ανάλαφρο κείμενο που αφορά μικρούς και μεγάλους, που μας φέρνει αντιμέτωπους με το ερώτημα τι είναι τέχνη και τι είναι ωραίο. Μας μεταφέρει την πίστη αλλά και την αγωνία του καλλιτέχνη την ώρα της δημιουργίας και μας καλεί τελικά να γίνουμε κι εμείς συμμέτοχοι στο παιχνίδι της τέχνης – και στη χαρά της ζωής.

Το κείμενο του Θοδωρή Παπαϊωάννου και η εικονογράφηση του Πέτρου Μπουλούμπαση δίνουν την ιδανική αφορμή για να προκύψει ένα παιγνιώδες μικρό αριστούργημα!

Επιτέλους, ο κύριος Χουρχούρης άνοιξε και πάλι το πολύτιμο κόκκινο τετράδιο και διάβασε μία ακόμη αληθινή ιστορία από την πατρίδα του, το όμορφο Γατουχάν.

“Πριν από χρόνια και καιρούς στ’ όμορφο Γατουχάν, τότε που κυβερνούσε ο κάτασπρος Χαν Χαν, με μια παλιά βαρκούλα, μια βάρκα πλαστική, χωρίς πανιά, κατάρτι και δίχως κουπαστή, που δεκαπέντε γάτες χωρούσε το πολύ, έφτασαν στοιβαγμένες καμιά εκατοστή. Ανάμεσά τους γέροι μα και μωρά γατιά, που μέρες θαλασσόδερναν άρρωστα, νηστικά”.

Μια γατοπεριπέτεια γεμάτη ανατροπές, συγκίνηση και πολλή ελπίδα, που τη δίνουν οι πρωταγωνιστές της, τα μικρά γατιά.

Ένα βιβλίο για την ενσυναίσθηση και για την αξία της ουσιαστικής επικοινωνίας με τους γύρω μας.

…Φεύγοντας για το φροντιστήριό της η Λίλα, η μεγαλύτερη αδελφή της Ρένας, περνάει από το δωμάτιο της μικρής χοροπηδώντας ανάλαφρα και στέκεται για λίγο δίπλα της. Παίρνει αφηρημένα έναν ασημένιο μαρκαδόρο, αρχίζει να ζωγραφίζει σιγοτραγουδώντας τον σκοπό που ακούει από τα κόκκινα ακουστικά του κινητού της, τα οποία κρέμονται από τα αυτάκια της σαν ώριμα κεράσια, ώσπου η γνωστή κραυγή τη σταματάει απότομα.

«Δε θέλω α%@#&άκια!»

Σαν να ξύπνησε από ονειροπόλημα, η Λίλα μαζεύει από το πάτωμα την τσάντα της, δίνει ένα πεταχτό φιλί στη Ρένα και φεύγει βιαστικά, ενώ τ’ αστέρια στα μάτια της αναρωτιούνται γιατί δε θέλει η μικρή αστράκια στη ζωγραφιά της. Έχουν τόσο ωραία λάμψη! …

Η Ρένα και η αγαπημένη της οικογένεια χτίζουν άθελά τους έναν μικρό πύργο και απομονώνονται, χωρίς πραγματικά να ακούει ο ένας τον άλλον. Καθένας κλείνεται στα δικά του προβλήματα και στις δικές του σκέψεις και απομακρύνεται σιγά σιγά από τους άλλους. Η Ρένα με μία ασήμαντη αφορμή ξεσκεπάζει και γκρεμίζει αυτόν τον πύργο, προσπαθώντας να ακούσει, αλλά και να ακουστεί. Εσείς θα τα καταφέρετε καλύτερα;