7-8

Ένα υπέροχο σύγχρονο παραμύθι που μιλά για τη χαρά της προσφοράς. Μια γενναιόδωρη παπλωματού με μαγικά λες δάχτυλα, φτιάχνει τα πιο όμορφα παπλώματα του κόσμου και τα χαρίζει στους φτωχούς. Ένας άπληστος βασιλιάς, που μέσα στο παλάτι του έχει μαζεμένους όλους τους θησαυρούς του κόσμου, ψάχνει να βρει εκείνο που θα του χαρίσει έστω ένα χαμόγελο. Θα φτιάξει η παπλωματού ένα πάπλωμα για τον βασιλιά; Κι ο βασιλιάς θα μάθει τι σημαίνει να προσφέρεις; Μπορεί η παπλωματού να διδάξει στον βασιλιά την τέχνη της ευτυχίας; Κι αυτός τελικά τι θα τους κάνει όλους αυτούς τους θησαυρούς που έχει μαζεμένους;

Πόσο διαφορετικός ήταν απ’ όλους αυτούς ή πόσο ίδιος ήταν τελικά μ’ αυτούς; Στο σώμα του τους έκλεινε όλους. Στηριζόταν σε μαύρα πόδια, δούλευε με κίτρινα χέρια, ανέπνεε σε κόκκινο σώμα, μιλούσε και γελούσε με το λευκό του πρόσωπο.

Τώρα ήταν όλοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλο. Ένας πολύχρωμος ανάμεσα σε μονόχρωμους ανθρώπους, που όμως είχαν τα χρώματά του.

Τελικά δεν ήταν και τόσο διαφορετικός, αλλά κι αν ήταν, σίγουρα αυτό δεν ήταν τόσο κακό!

Ποιος μπορεί άλλωστε να αρνηθεί ότι ο κόσμος μας είναι πιο όμορφος όταν μπορεί να είναι φτιαγμένος με πολλά χρώματα;

Μια ιστορία που μιλά για τον σεβασμό απέναντι στη διαφορετικότητα, την αξία της ειρήνης και της φιλίας, καθώς και για την ανάγκη να μάθουμε όλοι να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας.

Μια τρυφερή ιστορία που μιλά για την αξία της γενναιοδωρίας και την ομορφιά της προσφοράς – ένα γενναίο κορίτσι αφήνει τον τόπο της και ταξιδεύει σε άλλους τόπους, για να ανακαλύψει πού βρίσκεται η αληθινή ευτυχία. Μα καθώς αφήνει τον τόπο της, έκπληκτη διαπιστώνει πως υπάρχουν άνθρωποι που η φτώχεια τούς κάνει να είναι δυστυχισμένοι. Στην αρχή νομίζει πως η ίδια δεν μπορεί τίποτε να κάνει για να τους βοηθήσει, μα γρήγορα θα καταλάβει πως κάτι έχει κι αυτή να τους προσφέρει. Καθώς ανακαλύπτει το βαθύτερο νόημα της καλοσύνης και της αγάπης, το κορίτσι ανακαλύπτει και τη δικιά του ευτυχία, και κυρίως τη γαλήνη, που ποτέ ως τότε δεν είχε γνωρίσει. Η όμορφη και δυνατή αυτή ιστορία του Jeff Brumbeau, που αφηγείται το τι είχε συμβεί πριν από τα όσα αναφέρονται, στο άλλο θαυμάσιο παραμύθι του, το “Δώρο της παπλωματούς”, έχει εικονογραφηθεί από την Gail de Marcken με τέτοιο πλούσιο σε χρώματα τρόπο, που λες και συναγωνίζονται σε ομορφιά τα θαυμαστά παπλώματα της ηρωίδας. [,,,] Τώρα που διαβάσατε την ιστορία της παπλωματούς, μπορεί να βλέπετε το φτωχικό σπίτι της, τα φτωχικά της ρούχα και να την λυπόσαστε, Αλλά αν προσέξετε το χαμόγελό της και τη λάμψη μέσα στο βλέμμα της, τότε θα καταλάβετε πως δεν διαβάσατε σωστά την ιστορία της, Γιατί μπορεί, στ αλήθεια, να έχει λιγοστά υπάρχοντα, μα στην ουσία έχει όλα όσα χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένη.

Το φθινόπωρο τα φύλλα της λεύκας πέφτουν. Ακολουθούν, μαζί με άλλα, αδιαμαρτύρητα την προκαθορισμένη πορεία τους. Τι συμβαίνει, όμως, όταν κάποιο από αυτά θελήσει να υπερβεί τη φύση του; Είναι το τελευταίο φύλλο μιας λεύκας που αγαπά με πάθος τη ζωή και αρνείται να πέσει. Αυτή του η αγάπη είναι που το οδηγεί ν’ ανακαλύψει τη δύναμη που κρύβει ο καθένας μας μέσα του, να μάθει να παρατηρεί και να γνωρίζει τον κόσμο γύρω του, να ζει με αξίες, αρχές και στόχους. Πάνω απ’ όλα, όμως, καταλαβαίνει ότι στη ζωή όλα κερδίζονται με προσπάθεια και όταν είναι έτοιμος κανείς να προσφέρει απλόχερα την αγάπη του, δίχως να τον νοιάζουν ανταλλάγματα, τότε νιώθει γενναίος και δυνατός να υπερβεί όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια.