ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Ένας άνθρωπος χάνει ξαφνικά το φως του. Τα περιστατικά αιφνίδιας τύφλωσης κλιμακώνονται και η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει σε καραντίνα τους τυφλούς.

Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές. Η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%. Oι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή και το λευκό ξεπερνά το 80%. Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας, τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη, καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή.

Στους Πλάνητες η Όλγκα Τοκάρτσουκ συνυφαίνει αφηγήσεις και στοχασμούς για τη σημασία του ταξιδιού με μια συναρπαστική διερεύνηση του ανθρώπινου σώματος. Από τα παλάτια των σουλτάνων και τα αλλοτινά θαυματοφυλάκια ως τις μοντέρνες αίθουσες αναχωρήσεων των αεροδρομίων, το λαμπρό αυτό μυθιστόρημα συνιστά μια αξέχαστη περιπλάνηση στον χώρο και στον χρόνο.

Βραβείο: Albert Camus 1993 Στα έγκατα ενός νεκροταφείου, οι νεκροί προσπαθούν να βγουν πάλι στο φως σκάβοντας μια σήραγγα και καθοδηγούμενοι από τον ήχο του μετρό.

Γιατί ο αφηγητής έχει δέσει τον αδελφό του και του μιλά, χωρίς να περιμένει απάντηση; Τι κρύβεται πίσω από το προσωνύμιο «Πυθαγόρας», που έχει αποκτήσει ο αμίλητος αδελφός;

Η Άρια και η Οριάνθη ανταμώνουν το καλοκαίρι του 1963 από κάποια ευλογημένη συγκυρία. Όμως, ένα μοιραίο γεγονός διακόπτει πρόωρα την εξελισσόμενη φιλία τους. Οι δυο κοπέλες χάνονται μέσα στα δράματα που η ζωή τούς επιφυλάσσει. Στον κύκλο της η καθεμιά παρασύρεται από τους στροβίλους των γεγονότων.

Ο Φίλιππος Δελλής οδηγώντας ένα βροχερό απόγευμα προβληματίζεται με τη διάγνωση που μόλις του έχει ανακοινωθεί. Καρκίνος.

Ο νους του, σαν κινούμενη κάμερα, στρέφεται στα παλιά για να εξηγήσει και να αντέξει τα καινούργια. Επανεξετάζει γεγονότα που τον σημάδεψαν, ανατρέχει στους έρωτες και στις οικογενειακές σχέσεις, στη βία και την κακοποίηση των παιδικών και εφηβικών χρόνων, στις ματαιώσεις της ενηλικίωσης αλλά και στις ασύμμετρες συγκρούσεις με τις κοινωνικές προκαταλήψεις.

Ιούνιος του ’44. Το ατμόπλοιο Τάναϊς αναχωρεί από το λιμάνι του Μεγάλου Κάστρου στοιχισμένο σε νηοπομπή, με τους Εβραίους της Κρήτης, άνδρες της Αντίστασης και Ιταλούς αιχμαλώτους. Ενώ καταπλέει για τον Πειραιά, με τελικό προορισμό το Άουσβιτς, τορπιλίζεται από το συμμαχικό υποβρύχιο ViVid και βυθίζεται έτσι από φίλια πυρά. Από το ναυάγιο σώζονται οι ήρωες του καθηλωτικού αυτού μυθιστορήματος, άλλοι στα καταδιωκτικά της νηοπομπής, άλλοι στο πλωτό νοσοκομείο Αγία Σκέπη, στο οποίο έχει επιβιβασθεί και μια σατανική πράκτωρ της Γκεστάπο με αδιευκρίνιστη αποστολή.

Υπάρχει ένα σχεδόν μυθικό χωριό που κατοικείται από εκκεντρικούς όσο και αρχέτυπους ανθρώπινους χαρακτήρες. Είναι ένας παράξενος τόπος, ένας συμπυκνωμένος μικρόκοσμος της κεντρικής Ευρώπης και του κόσμου. Το Αρχέγονο το φυλάσσουν ακροβολισμένοι τέσσερις αρχάγγελοι. Και μέσα από τα δικά τους μάτια, που είναι κρυστάλλινα και εκπέμπουν λυρισμό, παρακολουθούμε τις ζωές των απλών ανθρώπων του καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, από το 1914 ως τις δικές μας μέρες – την πολυτάραχη δηλαδή ιστορία της Πολωνίας υπό τη μορφή μιας επικής αλληγορίας που διαπερνά τον χώρο και τον χρόνο.

Αιγαίο, 17ος αιώνας, ο αιώνας της πειρατείας. Ο πειρατής Ιωάννης Κάψης γράφει ιστορία στη θάλασσα. Απελευθερώνει τη Μήλο από τον οθωμανικό ζυγό. Στέφεται βασιλιάς, αλλά ένας μεγάλος έρωτας με την κόρη του κυβερνήτη του νησιού σημαδεύει τη ζωή του. Την ίδια περίοδο Δυτικοί και κυρίως Μαλτέζοι πειρατές κατακλύζουν το Αρχιπέλαγος, που αποτελεί πεδίο σύγκρουσης θρησκειών και συμφερόντων. Μεγάλοι πειρατές όπως ο Ουγκώ ντε Κρεβελιέ, οι αδελφοί Τεμερικούρ, ο Μιχελής Μανιάτης, ο Άγγελος Μαρία Βιτάλι και άλλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν την οθωμανική απειλή. Το Αιγαίο παραμένει το μήλον της έριδος…

Χειμώνας. Θλίψη και σκοτεινιά. Άνεμος τσουχτερός, γη σαν σίδερο, νερό σαν πέτρα. Σύντομες μέρες, ατέλειωτες νύχτες. Τα δέντρα τρέμουν απογυμνωμένα. Τα φύλλα του καλοκαιριού, νεκρά απορρίμματα. Ο κόσμος συρρικνώνεται. Τα φυτά κατακρατούν τους χυμούς τους. Όμως τώρα αποκαλύπτονται τα πάντα. Κι όπου υπάρχει πάγος, θα ανάψει φωτιά. Τέσσερις άνθρωποι, συγγενείς και ξένοι, συγκεντρώνονται για τις γιορτές των Χριστουγέννων στην Κορνουάλη, σε μια έπαυλη με δεκαπέντε υπνοδωμάτια.