ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Ένα μυθιστόρημα για τον ερωτισμό της εφηβείας και την έλξη προς το όμοιο, για τη σεξουαλική αποχαλίνωση και την έκσταση της υποταγής, για τον κίνδυνο της γλώσσας και το καταφύγιο της σιωπής, για τον αφηγηματικό οίστρο και την τροφή του, για τις μικρές αγριότητες των καθημερινών ιστοριών με φόντο τις μεγάλες θηριωδίες της Ιστορίας. Ένα μυθιστόρημα για τα όρια ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο και την υπέρβασή τους, μια ωδή στο θηρίο και στο θήραμα που σπαράσσονται μέσα μας.

Τα στραβάδια δεν ήταν ούτε πέντε ώρες παντρεμένα όταν έγινε το κακό.
Η άλλη δεν ήθελε να κερατώσει τον άντρα της, ειλικρινά.
Ο Αντώνης ήλπιζε σε τρίο αλλά έγινε μακελειό και η 50άρα ήλπιζε για σεξ με τον 30άρη στον πάγκο της κουζίνας.
Ένας ανύποπτος ξύπνησε με σπασμένο κεφάλι στο νοσοκομείο κι ένας άλλος πήγε σε παιδικό πάρτι κι έφυγε με το στρινγκ.
Μια άλλη άφησε τα λουκάνικα να περιμένουν κι ένας οικογενειάρχης βρέθηκε να κυνηγάει ένα σορτσάκι στην Αμφίπολη.
Η δε Κατερίνα θα έτρωγε παρέα με τον Βαρουφάκη αλλά της την έπεσαν οι νουτέλες στο σούπερ μάρκετ.

Δεκατέσσερις σύντομες ιστορίες με πρωταγωνιστή την πολυγαμικότητα της ανθρώπινης φύσης.

Είκοσι μία ιστορίες, γραμμένες άλλοτε με πλάγιο και άλλοτε με ευθύ τρόπο, άλλοτε σε λίγες αράδες κι άλλοτε σε λίγες σελίδες, αναπτύσσονται με τη μορφή χρονολογίου και βιογραφικού, και χωρίς να ανήκουν στο αστυνομικό δελτίο είναι οι ιστορίες καθημερινών ανθρώπων στη ρήξη τους με την κανονικότητα που τις συγκροτεί. Γιατί οι ιστορίες γράφονται ακριβώς στα σημεία αυτών των ρήξεων. Αυτά συνιστούν τα γεγονότα, από τις μικρο-ιστορίες μέχρι τη μεγάλη Ιστορία, αυτά είναι τα συμβάντα που κινητοποιούν και παρασύρουν την αδρανή ύλη της ζωής.

Ένας πατέρας και τα πέντε παιδιά του – τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι – μαστορεύουν το κιβούρι της πεθαμένης γυναίκας του και μητέρας τους για να το μεταφέρουν από τη μια άκρη στην άλλη της επαρχίας Γιοκναπατάουφα του Αμερικάνικου Νότου, μέσα από χίλιες περιπέτειες, κινδύνους και κωμικοτραγικά περιστατικά, όπου η βρωμιά και η απανθρωπιά που συγκλόνιζαν το Νότο δίνονται ανάγλυφα.

Δώδεκα γυναίκες που ζουν στη Βρετανία, οι περισσότερες μαύρες ή μιγάδες, κάθε ηλικίας, πλούσιες και φτωχές, με διαφορετικούς χαρακτήρες και σεξουαλικούς προσανατολισμούς, έχουν βιώσει από μικρή ηλικία τις κοινωνικές διακρίσεις, τη ρατσιστική συμπεριφορά και τις καθημερινές δυσκολίες. Οι ιστορίες τους για τους φίλους, την οικογένεια, τους εραστές και τις ερωμένες πλέκονται πάνω στην αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη πολυεθνική κοινωνία.

Το ΛΑΓΕ ΤΡΕΞΕ είναι πρώτο μυθιστόρημα της βραβευμένης τετραλογίας του Τζον Απντάικ με πρωταγωνιστή τον «Λαγό» Άνγκστρομ. Κυκλοφορεί στη σειρά εκδόσεις Οξύ – ΞΕΝΟΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ με Επίμετρο της Σώτης Τριανταφύλλου.

H σπουδαιότερη λογοτεχνική παρακαταθήκη του πολυβραβευμένου αμερικανού λογοτέχνη Τζον Απντάικ θεωρείται ως σήμερα ο χαρακτήρας του «Λαγού» Άνγκστρομ στη σειρά The Rabbit series. Μια τετραλογία που τον παρακολουθεί σε διαφορετικά στάδια της ζωής του. Από το 1961 στο Λαγέ Τρέξε ως το 1990 στο Ο Λαγός αναπαύεται. Ο 3ος τίτλος της σειράς Ο Λαγός έχει λεφτά και ο 4ος Ο Λαγός αναπαύεται, τιμήθηκαν με βραβείο Πούλιτζερ. Το 2010, το περιοδικό Time συμπεριέλαβε το Λαγέ Τρέξε στα εκατό καλύτερα μυθιστορήματα των τελευταίων εκατό χρόνων.

Στο πρώτο μυθιστόρημα της τετραλογίας, διακρίνονται η επίπλαστη ευτυχία, η δίψα για ζωή, το ανεξιχνίαστο υπαρξιακό αδιέξοδο. Αλλά και οι ακατανίκητες τάσεις φυγής του αρχετυπικού «μέσου Αμερικανού» της δεκαετίας του ’50.

Με βλέπεις;

Προσπαθώ να με βρω σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, μαθαίνω ξανά την πόλη, ανακαλύπτω νέους θορύβους, βλέπω εφιάλτες, τρέμω τον θάνατο, χάνω το θάρρος μου και το ξαναβρίσκω, άλλοτε βουλιάζω στην αδράνεια κι άλλοτε στύβω την πέτρα, κάνω όνειρα, ελπίζω.

H ιστορία διαθέτει ναυτικό φυλλάδιο και ταξιδεύει επί μία εικοσαετία μεταφέροντας θαλασσοφαγωμένους άντρες και θαλασσοφαγωμένες γυναίκες στους μεγάλους ή ασήμαντους πλόες της ζωής, από τη Σουραμπάγια στα βυσσινοχώραφα της Άνδρου…

H ιστορία μιας φανταστικής οικογένειας, που ξεκινά το 1878 στην οθωμανική Kρήτη για να σταματήσει το 1978 μετά το τέλος της δικτατορίας, η πριν τον Έβανς ανακάλυψη της Kνωσού από Kρήτα αρχαιολόγο, η αναζήτηση μιας γυναίκας εξαφανισμένης σε σφαγή, μια δολοφονία όπου το πολιτικό έγκλημα αγγίζει τη βεντέτα, το χρονικό μιας πόλης και μιας ορεινής περιοχής της νήσου κατά τον εικοστό αιώνα, αυτά κυρίως ξετυλίγουν τον μίτο τους στον Aιώνα των Λαβυρίνθων.