ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Όξυ είναι ένα βότσαλο που έχει περάσει πολλούς από τους αιώνες της ζωής του στον ασφαλή αλλά άγονο κόρφο της μαμάς του ­–του μεγάλου και απόκρημνου βουνού­– ακούγοντάς τη να του μιλά για το πόσο επικίνδυνος είναι ο κόσμος για τα μικρά βότσαλα. Μέχρι που μια κουτσουλιά γίνεται αφορμή να γνωρίσει ο Όξυ τον Ναΐρ, τον καταρράκτη.

Αιγαίο, 17ος αιώνας, ο αιώνας της πειρατείας. Ο πειρατής Ιωάννης Κάψης γράφει ιστορία στη θάλασσα. Απελευθερώνει τη Μήλο από τον οθωμανικό ζυγό. Στέφεται βασιλιάς, αλλά ένας μεγάλος έρωτας με την κόρη του κυβερνήτη του νησιού σημαδεύει τη ζωή του. Την ίδια περίοδο Δυτικοί και κυρίως Μαλτέζοι πειρατές κατακλύζουν το Αρχιπέλαγος, που αποτελεί πεδίο σύγκρουσης θρησκειών και συμφερόντων.

Η άφιξη μιας νεαρής Ελληνοεβραίας δασκάλας σε ορεινό χωριό της Κρήτης, το έτος 2000, όσο και το πασχαλινό έθιμο της καύσης του Ιούδα, δίνουν αφορμή για μια τομή στο «άβατον» των σύγχρονων ορεινών κοινωνιών της νήσου, αλλά και για το ξεδίπλωμα μιας παλιάς κρητικής παράδοσης, που αποδίδει στο πρόσωπο του βιβλικού Ιούδα τη μοίρα του μυθικού Οιδίποδα.

Μια σταχυολόγηση χαριτωμένων ανεκδότων από την καθημερινή ζωή των Κρητικών από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τα γελοιογραφικά σκίτσα του Γήση Παπαγεωργίου συνοδεύουν και τονίζουν τον ελλειπτικό λόγο των «σόρδινων» του βιβλίου.
Όταν η σάτιρα προσώπων και καταστάσεων ξεκινά από την αυτοσάτιρα, τότε είναι αποδεκτή, γιατί είναι καλοπροαίρετη. Στους Κρητικούς περισσεύει αυτή η διάθεση και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν στα καφενεία και στις συναθροίσεις, στα χωράφια, στ’ αμπέλια και στα λιόφυτα. Τα πιο επιτυχημένα από αυτά τα πειράγματα τα διηγούνται ξανά και ξανά, τροποποιώντας τα πολλές φορές έτσι, που, από επώνυμες ιστορίες, καταλήγουν να γίνονται ανώνυμα ανέκδοτα.

Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων;

Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του.

Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη.