Περιγραφή
Γιατί δεν λέμε στους ανθρώπους πόσο τους αγαπάμε, πόσο τους εκτιμάμε, πόσο τους θαυμάζουμε όσο ζούνε; Κάθε φορά η ίδια ιστορία. «Μόλις πεθάνεις, αρχίζουν τα bonus χωρίς αποδέκτη», είχε γράψει ο Παπαγιώργης, πικρό και πρώιμο μοιρολόι για τον εαυτό του.
Το Κωστής Παπαγιώργης – Ήταν όλοι εκεί, είναι μία μονογραφία που ακολουθεί τον συγγραφέα, που αγαπήθηκε πολύ και φανατικά, στις διαδρομές του βίου του και τις συγγραφικές του περιπέτειες, αλλά πρωτίστως αποτίει την οφειλόμενη τιμή σε έναν στοχαστή που βοήθησε τον νεοέλληνα να νοικοκυρέψει τον ανοικονόμητο εαυτό του.
Πρόλογος
ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΖΕΙΝ
Την παρτίδα με τη ζωή
Παιδί της άλλης όχθης
Πολεμική ιαχή
Le moi est haissable: Το μισητό πρώτο πρόσωπο
Το λιμάνι της Κύμης
Πικρό Παρίσι
Καλλιδρομίου – Χαλάντρι
ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΡΕΙΝ
Αγία Οικογένεια
Ο φυσιολογικός Παπαγιώργης
Ο Κωστής Παπαγιώργης ως διδακτέα ύλη
Λεφτά παντελόνια
Ένας Μόγλης του πνεύματος
Ένας απείθαρχος δοκιμιογράφος
Το ανάποδο ερωτηματικό
Κοτζαμπάσηδες και καλαμαράδες
ΤΙΡΑΝΕΖΙΚΑ
Προσφυγικό, αυτοκριτική και μορφές συμπαάθειας
Φιλία, έρως, Παπαγιώργης
Μαλβίνα Κάραλη – Κωστής Παπαγιώργης: Αν είχες μάτια
ADDENDUM: ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Post mortem
Ζυράννα Ζατέλη-Κωστής Παπαγιώργης: Νυχτερινή φιλία
Φιλομαθής γαρ είμι