Προβολή όλων των 7 αποτελεσμάτων

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ!

14.50

«Ο μεγάλος άνθρωπος ξέρει πότε και με ποιον τρόπο
είναι μικρός. Ο Ανθρωπάκος δεν γνωρίζει ότι είναι
μικρός και φοβάται να το μάθει».

Δυστυχώς ποτέ δεν βγήκε εκτός μόδας το Άκου, Ανθρωπάκο! –όπως δεν υπήρξε ποτέ ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων–, κι ας γράφτηκε με αφορμή την έλευση ενός κύματος φασισμού που όμοιό του δεν ξαναζήσαμε έκτοτε. Το βιβλίο παραμένει επίκαιρο σήμερα, που η χώρα μας βιώνει μια παρόμοια, στα πρώτα της στάδια, επέλαση ενός ναζιστικού μορφώματος· μπορεί να μιλήσει κατευθείαν στην ψυχή των Ελλήνων αναγνωστών, ειδικά σε εκείνους που παρατηρούν τη γιγάντωση της Χρυσής Αυγής με απάθεια, χωρίς καν να διανοούνται να αντιδράσουν. Ο Ράιχ μοιάζει να το έγραψε (και) για εμάς.
Από τον πρόλογο
του Άρη Δημοκίδη

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

12.00

Η δίκη και η καταδίκη του Σωκράτη είναι ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά που μας κληροδότησε η Αθήνα του 5ου αιώνα. Ήταν η δίκη του πολιτική; Γιατί ο ίδιος ειρωνεύθηκε τους δικαστές του; Γιατί η Αθήνα –καταπονημένη από τον μακροχρόνιο πόλεμο με τη Σπάρτη, ταπεινωμένη από την ήττα της– πήρε την απόφαση να θανατώσει έναν εβδομηντάχρονο φιλόσοφο;
Τα τρία κείμενα του Πλάτωνα που καταγράφουν τα περιστατικά της δίκης του Σωκράτη συγκαταλέγονται ανάμεσα στα ωραιότερα κείμενα που ζουν στις βιβλιοθήκες μας. Επιπλέον, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Δίκη του Σωκράτη ίσως ήταν η πρώτη δίκη πολιτικής ορθότητας στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού. Ο Σωκράτης δεν ήταν πολιτικώς ορθός και η στάση που κράτησε στο δικαστήριο εξακολουθεί να ενοχλεί την πολιτική ορθότητα του νομικού πολιτισμού μας.
Τη χρονική στιγμή που ολόκληρος ο πολιτισμός μας κινδυνεύει να βυθιστεί σ’ έναν αέναο κύκλο βίας και ακραίων φανατισμών, η στάση του Σωκράτη μοιάζει με αναγκαία συνθήκη της όποιας ελευθερίας μάς έχει απομείνει. Και γι’ αυτό είναι σύγχρονός μας.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ

13.00

«Πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός μεταξύ της εξεύρεσης της αντικειμενικής αλήθειας και της τέχνης να επιτυγχάνουμε την αποδοχή των θέσεών μας ως αληθινών».

Σε αυτή την έκδοση περιλαμβάνονται 38 τεχνάσματα που συνηθίζονται στις λεκτικές αντιπαραθέσεις, με απώτερο σκοπό την υπεράσπιση των ισχυρισμών μας και την αντίκρουση των επιχειρημάτων του άλλου, είτε έχουμε δίκιο είτε έχουμε άδικο.

Από τον διαξιφισμό με τον σύντροφό μας, στην κουβεντούλα της παρέας, στην ανταλλαγή απόψεων στα social media, ακόμα και στον διάλογο σε τηλεοπτικά πάνελ ή στη Βουλή.

Αν και η Τέχνη τού να έχεις πάντα δίκιο γράφτηκε τον 19ο αιώνα, το βιβλίο αυτό σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Ο Σοπενχάουερ έχει χαρακτηριστεί κυνικός και απαισιόδοξος φιλόσοφος. Κι όμως ο κυνισμός του δεν είναι στείρος και μοιρολατρικός, αλλά περιέχει ένα θετικό μήνυμα: πέρα από όλα τα τεχνάσματα ίσως βρίσκεται η αλήθεια.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ

12.00

Ο Προφήτης είναι ένα ρομαντικά επαναστατικό βιβλίο που αφορά τον καθένα και την καθεμιά από μας σε κάθε του σελίδα. Πρόκειται για ένα κείμενο που αντανακλά κάθε πτυχή της ζωής μας, αντιμετωπίζοντάς τη σαν κάτι ιερό αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό. […] Σε μια εποχή που κατακλύζεται από βιβλία αυτοβοήθειας με εύκολες και εύπεπτες λύσεις για τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, ο Προφήτης μάς αποκαλύπτει το βάθος των απλών πραγμάτων της ζωής όλων μας. Μας συνδέει εκ νέου με τις αξίες που έχουμε χάσει ή έχουμε λησμονήσει, φωτίζοντας έναν δρόμο προβληματισμού με στόχο το κοινό καλό και όχι μόνο το ατομικό καλό.
Από τον πρόλογο
της Σμαρούλας Παντελή

ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

13.50

«Η ανεξαρτησία του ατόμου είναι αυτονόητα απόλυτη. Το άτομο είναι κύριος του εαυτού του, του σώματός του και του νου του».

To Περί Ελευθερίας του Τζον Στιούαρτ Μιλ εκδόθηκε το 1859 και αποτελεί έκτοτε ένα από τα σημαντικότερα έργα υπεράσπισης της ατομικής ελευθερίας. Για τον Μιλ η ατομική ελευθερία είναι η μοναδική οδός που οδηγεί στην ανάπτυξη του ανθρώπου, αλλά και της ανθρωπότητας εν γένει. Ο Μιλ πίστευε σε ένα είδος κοσμικής ηθικής που θα είχε ως πυλώνα το δημοκρατικό ήθος και θα χαρακτηριζόταν από αγάπη για την ελευθερία και την αυτονομία. Πίστευε στον ορθό λόγο και την ανεκτικότητα, αγαπούσε την ελευθερία όντας εχθρός του θρησκευτικού φανατισμού, προάσπιζε την απόλυτη ισότητα των φύλων.

Στις μέρες μας που οι αποδεκτοί κανόνες διαλόγου απειλούνται από τους λαϊκιστές και τα πολιτικά άκρα, που παρατηρείται η συστηματική χρήση της παραπληροφόρησης και της διασποράς ψευδών ειδήσεων, η επιχειρηματολογία του Μιλ για την υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης ως μέσου για την κατάκτηση της γνώσης και την εύρεση της αλήθειας με βάση τον διάλογο είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε.

ΠΟΣΗ ΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

13.00

Το πρώτο έργο Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος έχει ως θέμα την απληστία και την ακόρεστη ματαιο­δοξία του ανθρώπου να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Ο συγγρα­φέας, με λιτό, απέριττο ύφος και ρυθμό που μαγνητίζει, καταγράφει τις περιπέτειες του αγρότη Παχόμ στις επαρχίες της προεπαναστατικής Ρωσίας, στην υπεράνθρωπη προσπάθειά του να αποκτήσει όλο και περισσότερη καλλιεργήσιμη γη. Το μικρόβιο της απληστίας γεννιέται μέσα του, μεγαλώνει, τον τυφλώνει και τον καθοδηγεί.

Στη νουβέλα Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς ο Τολστόι σκιαγραφεί τον βίο και τον θάνατο ενός ανώτερου δικαστικού, δημοσίου υπαλλήλου, που έχει κατακτήσει ό,τι θεωρείται κοινωνική επιτυχία. Στο τέλος της ζωής του ο Ιβάν Ιλίτς, έντρομος, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πολύ απλό αλλά καίριο ερώτημα: «Μήπως δεν έζησα όπως έπρεπε;», διερωτώμενος αν η ζωή του είχε κάποιο ουσιαστικό νόημα ή αν αναλώθηκε σε συμβάσεις και ψευδαισθήσεις.

Αμφότερα τα κείμενα αυτής της έκδοσης δημοσιεύτηκαν το 1886. Διαβάζοντάς τα σήμερα μένουμε έκπληκτοι από το πόσο λίγο έχει αλλάξει ο άνθρωπος, πόσο ίδια είναι τα πάθη και οι αδυναμίες του, πόσο κοντινή και οικεία είναι αυτή η εποχή και αυτή η λογοτεχνία, και πόσο επίκαιρος είναι, τελικά, ένας συγγραφέας που μελέτησε τη ζωή τόσο βαθιά και επίμονα.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ

14.00

Ένα έργο που αξίζει ειδικά σήμερα να διαβαστεί από όλους, και ιδιαίτερα τους νέους, καθώς στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο εμφανίζονται οχλοκρατίες […] που είναι έτοιμες να απεμπολήσουν όλες τις κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού. […] Οι εξτρεμιστικές σε όλο το πολιτικό φάσμα τοποθετήσεις που τροφοδοτούνται από το μίσος για τον άλλο φανερώνουν ότι οι λόγοι σαγήνευσης των ανθρώπων από τον όχλο είναι πάντα επικίνδυνα παρόντες.
Από τον πρόλογο
της Φωτεινής Τσαλίκογλου
Γραμμένη το 1895, η Ψυχολογία των μαζών θεωρείται μέχρι και σήμερα ένα από τα βιβλία που άλλαξαν τον κόσμο στις αρχές του 20ού αιώνα. Έργο μνημειώδες, παραμένει πρωτοπόρο στον τομέα της Κοινωνικής Ψυχολογίας, ως το πρώτο που προσέγγισε το φαινόμενο των μαζών από μια νέα οπτική γωνία και φώτισε τον δυνάμει καταστροφικό ρόλο τους στη σύγχρονη ιστορία.