Προβολή όλων των 7 αποτελεσμάτων

ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΟΦΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΕΙΝΩΝ

5.00

Δέκα παραμύθια σοφίας που μερεύουν και δυναμώνουν. Προορίζονται για τους μικρούς και μεγάλους που ζουν ή θα ζήσουν ανατροπές – δηλαδή για τον καθένα μας. Με τον παραβολικό τους λόγο, προτείνουν τρόπους όχι μόνο για να ξεπεραστούν δυσκολίες λογιών λογιών, αλλά και για να γίνει το άλμα από την ανωριμότητα στην ωριμότητα, από την υποτέλεια στην ελευθερία, από τον φόβο στη γαλήνη – και, τελικά, στην αποδοχή της ζωής.

ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ;

6.00

Ήταν που λέτε μια φορά ένα σκιουράκι. Ούτε όμορφο, ούτε άσχημο. Ούτε έξυπνο, ούτε και κουτό. Ένα συνηθισμένο σκιουράκι ήτανε, που θα `μοιαζε μ` όλα τ` άλλα, αν δεν είχε μια παράξενη συνήθεια. Μόλις σουρούπωνε, το `σκαγε απ` τη φωλιά του και πήγαινε και στηνότανε στην άκρη του δάσους, δίπλα στο ποτάμι, καρτερώντας τα ζώα που πήγαιναν να πιουν νερό… Περνούσαν λέαινες, ζαρκάδια, κι αρκούδες και λαγοί κι ασβοί και βατραχάκια… Το σκιουράκι ένιωθε πως με όλα έμοιαζε λιγάκι, πως όλα τους είχανε κάτι όμορφο, κάτι ξεχωριστό. Έτσι, τα σταματούσε όλα, τα κοίταζε στα μάτια και τα ρωτούσε: – Μπορείς να μ` αγαπάς; Τα πιο πολλά γελούσαν. Άλλα δεν έμπαιναν στον κόπο ν` απαντήσουν. Κι άλλα του λέγαν: Δεν έχω χρόνο – ή δεν ξέρω τι είναι ν` αγαπάς…

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΦΩΣ

5.00

Εφτά παραμύθια για την ερωτική σχέση (για μεγάλους και μεγάλα παιδιά), ιδωμένα από τη μεριά της γυναίκας. Στον παγωμένο Βορρά, στην Κίνα, στην υποσαχάρια Αφρική, στην Αϊτή, στις όχθες του Γάγγη, στον ελληνόφωνο Καύκασο, οι παραμυθάδες του κόσμου αφηγούνται αυτές τις ιστορίες που μιλάνε για τη δύναμη του έρωτα. Όλες πηγάζουν από την προφορική παράδοση.

Για όσους αγάπησαν κι όσους θ’ αγαπήσουν, αναζητώντας το φως.

Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΙΟΥ

7.70

Το κοράκι είναι για μένα μια ξέχωρα γοητευτική, αμφίσημη μυθική μορφή: από τη μια του θανάτου και των σκοτεινών οιωνών, από την άλλη προοίμιο φωτός. Γι’ αυτό και κούρνιασε ανάμεσα στα σπάνια παραμύθια αυτής της μικρής συλλογής. Γιατί όλα, εκτός από το ευτράπελο, οδηγούν απ’ το σκοτάδι στο φως – από το «οχ, καημός» στο «φτου, ξελευτερία».

Έρχονται από πολλά μέρη του κόσμου – από τον Αρκτικό Κύκλο, τους Ινδιάνους Κρι του Καναδά, τους Βέρβερους της Καβυλίας, τις Χίλιες και μια νύχτες, την ανατολική Αφρική, το Θιβέτ. Στην καρδιά του βιβλίου, η Ελλάδα, με δυο υπέροχα μαγικά παραμύθια από την πατρίδα μου, τη Λέσβο. Την αφήγηση όλων των παραμυθιών ακολουθεί επίμετρο με τον σχολιασμό τους.

ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΨΕΜΑΤΑ, ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

8.20

Το παραμύθι προφορικής παράδοσης είναι μια βαρκούλα με πανί. Κυλάει στη θάλασσα του συλλογικού ασυνείδητου, τη θάλασσα των ονείρων. Τη σπρώχνουν ανάσες ελευθερίας. Το τιμόνι το κρατάει αυτός που ακούει. Η ποθητή στεριά είναι η ουσία των πραγμάτων, το κουκούτσι της ύπαρξης, το νόημα της κάθε στιγμής, η εμπιστοσύνη στη ζωή, η λαχτάρα να θέλεις να ζήσεις άλλη μια μέρα.

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

5.50

Πώς ήρθαν στον κόσμο τα μουσικά όργανα – το πρώτο πνευστό, το πρώτο κρουστό και το πρώτο έγχορδο.

Τρία παραμύθια -ένα βουνίσιο, ένα θαλασσινό κι ένα του μεγάλου δάσους- μας δίνουν απάντηση. Τα δύο από αυτά είναι ιστορίες αγάπης. Το τρίτο, η ιστορία ενός τσακωμού. Όλα οδηγούν στο να πάρει ο άνθρωπος στα χέρια του το δώρο της μουσικής, που όποιος την ακούει “γεμίζει απ΄ τη γαλήνη του νερού που όλο κυλάει, την προσμονή του απρόσμενου που σίγουρα θα ΄ρθει, την απεραντοσύνη τ΄ ουρανού που ταξιδεύει”.

Για μεγάλους και παιδιά

ΤΟ ΨΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ

6.00

Ήταν μια φορά ένα μικρούτσικο ψαράκι, τόσο δα – ένας κυπρίνος. Κι επειδή στη λιμνούλα που ζούσε ήταν απ’ όλα τα ψαράκια το πιο πιτσιρίκι, όλοι μα όλοι -κυπρίνοι,και χρυσόψαρα και φύκια και αχιβάδες- τον πφωνάζαν Πίτσι.