Προβολή όλων των 3 αποτελεσμάτων

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ

9.85

“… Οι ‘Αθλιοι γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ’ όλους, όμως εγώ για όλους τούς έγραψα. (…)
” Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο των Αθλίων χτυπά την πόρτα φωνάζοντας δυνατά:
” -Ανοίξτε μου! Έρχομαι για σας!
” Στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος ονομάζεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που αγωνιά κάτω απ’ όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σ’ όλες τις γλώσσες”.

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ

14.50

Ένας πεινασμένος νέος άνδρας, ο Γιάννης Αγιάννης, σπάει τη βιτρίνα ενός αρτοπωλείου για να κλέψει ψωμί, με σκοπό να ταΐσει την οικογένειά του που λιμοκτονεί. Η ποινή γι’ αυτή του την κλοπή, πέντε χρόνια στα κάτεργα, μεγαλώνει συνεχώς ύστερα από τις επανειλημμένες προσπάθειές του να δραπετεύσει.

Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Βικτόρ Ουγκό περιγράφει τη ζωή των εξαθλιωμένων κατοίκων του Παρισιού των αρχών του 19ου αιώνα. Μέσα από τις σελίδες του παρελαύνουν οι μορφές των ηρώων που πλέον αποτελούν θρύλους: ο κατάδικος Γιάννης Αγιάννης, ο άσπλαχνος αστυνομικός Ιαβέρης, η μικρή Τιτίκα, ο ρομαντικός Μάριος, ο ηρωικός Γαβριάς, ο κακοποιός Θεναρδιέρος…

Ειδικά επιμελημένη για παιδιά, η έκδοση αυτή θα φέρει για πρώτη φορά σε επαφή τους νεαρούς αναγνώστες με ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το οποίο εκδόθηκε το 1862.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΟΥΓΚΩ

13.80

Όπως όλες οι σπουδαίες μεταφράσεις, εκείνες των μεγάλων συγγραφέων έχουν διπλή αναφορά: ανήκουν στη γλώσσα προέλευσης αλλά και στη γλώσσα υποδοχής του πρωτοτύπου και αποκτούν συχνά διεθνή υπόσταση, όπως ο Πόε του Μπωντλαίρ. Στην παλαμική απόδοση του Ουγκώ συγκλίνουν μάλιστα δύο μορφές των γραμμάτων κορυφαίες σε δύο διαφορετικού και μείζονες εθνικούς κανόνες: δεν νοείται ιστορία της γαλλικής λογοτεχνίας χωρίς τον Ουγκώ ή της ελληνικής χωρίς τον Παλαμά, αλλά ούτε σύγχρονη ευρωπαϊκή παράδοση χωρίς τη γαλλική και την ελληνική λογοτεχνία.