Προβολή όλων των 6 αποτελεσμάτων

ΜΑΖΙ

10.00

Μύρων είναι το πιο μικροκαμωμένο παιδί όχι μόνο στην τάξη του αλλά και σε ολόκληρο το γυμνάσιο. Καθημερινά προσπαθεί να προστατέψει τον εαυτό του, όπως και οι συμμαθητές του, από τη συμμορία των «Σκαθαριών» που βασανίζει τους πάντες στο σχολείο. Σ’ αυτόν τα «Σκαθάρια» έχουν βρει το τέλειο θύμα επειδή είναι διαφορετικός, αρχίζοντας από το παράξενο σουλούπι του και φτάνοντας στις συνήθειές του. Του αρέσει να μένει μόνος στα διαλείμματα και να αφοσιώνεται στις σκέψεις του. Το αγόρι έχει μπει στο στόχαστρό τους, αλλά κανείς δεν τολμά να τα βάλει μαζί τους. Ο αρχηγός των «Σκαθαριών», ο σκληρός Παμίνος, έχει μεγάλα σχέδια, θέλει να επιβληθεί και έξω από το σχολείο, στη γειτονιά, στη συνοικία και σε ολόκληρη την πόλη. Όμως η άφιξη μιας νέας μαθήτριας, της Λούνα, θα γίνει η αρχή για ν’ αλλάξουν όλα…
Το νέο μυθιστόρημα για εφήβους (10+) της Ελένης Πριοβόλου για τη σχολική βία, ένα κοινωνικό φαινόμενο που αφορά τους ανηλίκους και προβληματίζει εκπαιδευτικούς και γονείς. Συγκρούσεις, επιθέσεις, ταπείνωση, εκφοβισμός, παρενόχληση, βία: η πραγματικότητα της σχολικής ζωής μέσα από το σύγχρονο φαινόμενο του bullying.
Μια ιστορία με έντονους χαρακτήρες όσο και πλοκή, που απεικονίζει γλαφυρά την καθημερινότητα των νέων, προβάλλοντας το θέμα της σχολικής βίας και τις κοινωνικές διαστάσεις του.

ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ

19.08

Δύο κορίτσια –φίλες επιστήθιες, σχεδόν αδελφές– μεγαλώνουν στην ελληνική ύπαιθρο, σε περιβάλλον ασφυκτικό, που τις εκπαιδεύει στο κυρίαρχο μοντέλο ηθικής, εμφυσώντας τους το φόβο και την ενοχή. Η Αρίστη, φύσει ανήσυχη, ανακαλύπτει τις πηγές του φόβου μέσα από την έρευνα και τη μάθηση. Αναζητεί αλήθειες γύρω από τη θέση της σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, την ελευθερία της σκέψης, την πολιτική και τον έρωτα. Η Διαλεχτή μένει στα «αβαθή» και «σίγουρα» νερά· αθάρρευτη και αδρανής, κάνει κάθε φορά μικρά και δειλά βήματα στη ζωή. Η σχέση των δύο κοριτσιών δοκιμάζεται όταν ανάμεσά τους μπαίνει ο Διονύσης Αρχοντής, άντρας ορμητικός, το αρχέτυπο του Βάκχου. Έκτοτε, οι δύο φίλες πορεύονται με δύο εαυτούς: τον φανερό και τον κρυφό.

ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

18.00

Έτος 2001. Ο διανοητής Φωκάς Κορέσιος, στη δύση της ζωής του και αποσυρμένος από κάθε δημοσιότητα, αποφασίζει να ενδώσει στην πρόσκληση της σκηνοθέτριας Άσπας Παμπλέκη να κάνει ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του.

Αρχίζει την αφήγηση από τα παιδικά του χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’30: την καταπίεση από τον φιλοφασίστα στρατιωτικό πατέρα, το αυστηρό πλαίσιο το οποίο επιβάλλει το οικογενειακό πρωτόκολλο…

Ο ΤΡΥΦΕΡΑΚΑΝΘΟΣ

14.00

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τρυφεράκανθος που ζούσε στο λιβάδι με τα στάχυα, τις κόκκινες ανεμώνες και τα τριφύλλια. Είχε φίλο του τον ήλιο που τον ξυπνούσε το πρωί. Το φεγγάρι που τον νανούριζε με τον αυλό του τις νύχτες. Τον αγέρα που του τραγουδούσε γλυκά και μια γέφυρα-ουράνιο τόξο για να σεργιανάει στον ουρανό. Δεν είχε όμως φίλους τ’ άλλα ζωντανά του λιβαδιού, που τον περιγελούσαν επειδή ήταν διαφορετικός και διασκέδαζαν μαζί του. Έτσι ο τρυφεράκανθος μια μέρα ζήτησε από το ξωτικό του δάσους να γίνει ακανθόχοιρος για να πληγώνει όποιον τον πειράζει. Τότε όμως άρχισαν οι περιπέτειές του, γιατί ο ακανθόχοιρος που ήταν τρυφεράκανθος κι εξακολουθούσε να έχει τρυφερή ψυχή έχασε τους φίλους του και ήρθε αντιμέτωπος με μεγαλύτερη μοναξιά…

ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΩΡΙΣ ΝΥΧΤΩΝΕΙ

20.00

Η Άρια και η Οριάνθη ανταμώνουν το καλοκαίρι του 1963 από κάποια ευλογημένη συγκυρία. Όμως, ένα μοιραίο γεγονός διακόπτει πρόωρα την εξελισσόμενη φιλία τους. Οι δυο κοπέλες χάνονται μέσα στα δράματα που η ζωή τούς επιφυλάσσει. Στον κύκλο της η καθεμιά παρασύρεται από τους στροβίλους των γεγονότων.

ΦΩΣ ΣΕ ΜΑΥΡΟ ΟΥΡΑΝΟ

10.00

… Μερικές φορές ένιωθα ότι δεν τα ζούσα εγώ, ρε συ. Τότε, εκείνο το βράδυ που κατέφυγα στο σκουπιδοτενεκέ και έσκυψα να πάρω ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς, είπα «πάει, αυτός είναι ο κόσμος μου πια. Θα ζω ανάμεσα στα σκουπίδια και τα αποφάγια, ένα σκουπίδι με ψυχή, που θα λιώνει μέσα στην αδικία και στο ψέμα». Όμως η τύχη μίλησε αλλιώς σ’ εμένα. Και την άκουσα. Δεν της γύρισα την πλάτη κάνοντας τον καμπόσο, γιατί την τύχη την φτιάχνεις εσύ, φίλε μου…