Προβολή όλων των 9 αποτελεσμάτων

ΑΠ’ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΣΤΗ ΝΕΡΟΜΑΝΑ

5.30

Μήτε φάρμακα
Στα ποιήματα συνήθως
Ηχομιμητικόν
Της πληγής και του ανέμου
Αυτοχειρία
Καθρέφτης
Η βραδύτητα της προόδου
Ενθύμιον εποχής
Caleo ergo sum
Η ματαιότητα των προφυλάξεων
Αληθείας αποκατάστασις
Η κίνηση της Ιστορίας
Στον Παύλο Φύσσα
Notturno
Πιάνω σφυρί
Παραλειπόμενα ενός μύθου
Κάποιοι γυρεύουν στον έρωτα
Το βλέμμα σου ο ποταμός
Βουκολικό

ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΑΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

7.00

Τα μικρο-διηγήματα των Διαδοχικών ασυνεχειών επικοινωνούν, δρασκελίζοντας το ένα
στην ονειρική –ή, συχνότερα, εφιαλτική– περιοχή του άλλου. Το καθένα από αυτά αποτελεί
έναν μικρόκοσμο, μια νησίδα, που μπορεί να ορίζεται από τα όρια μιας γυάλας ή ενός
μπουκαλιού, δημιουργώντας μια αίσθηση εγκλωβισμού πότε ζοφερού και πότε
προστατευτικού. Την ίδια στιγμή, οι μικρόκοσμοι αυτοί ενώνονται με νήματα εσωτερικά
αλλά και νήματα διακειμενικά, που «σπάνε τη γυάλα» με κρότο και επιτρέπουν πολλαπλές
αναγνώσεις. Με τον τρόπο αυτό, οι Διαδοχικές ασυνέχειες δικαιώνουν τόσο τον τίτλο τους
όσο και την ειδολογική ταυτότητά τους.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ

11.00

Η ιστορία του εργατικού κινήματος αφηγείται με λεπτομέρειες τις διαφωνίες, τις διαμάχες και τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους μαρξιστές και τους αναρχικούς. Οι οπαδοί των δύο ρευμάτων δεν παραλείπουν να καταπιάνονται με θεωρητικά ή ιστοριογραφικά κείμενα με τα οποία καταγγέλλουν τις αθλιότητες του αντιπάλου. Ορισμένοι από αυτούς κατέληξαν να είναι ειδικοί σε αυτήν τη διαδικασία ηθικής «εκτέλεσης» του άλλου. Στον αντίποδα βρίσκεται το βιβλίο των Ολιβιέ Μπεζανσενό και του Μικαέλ Λεβύ:

“Το αντικείμενο του βιβλίου μας είναι ακριβώς το αντίθετο…

Η ΑΛΙΚΗ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ

12.00

Μια μέρα ήρθε η Αλίκη. Ήρθε χωρίς αποσκευές. Θα μπορέσει να νιώσει ξεχωριστή; Θα μπορέσει να νιώσει μια από εμάς;

Η ΠΕΝΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΠΑΕΙ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΝ

8.50

ταν η πρόσβαση σε μαρτυρίες από τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών γίνεται όλο και πιο δυσχερής, η Παρβάνα Αμίρι, προσφύγισσα από το Αφγανιστάν, γίνεται η φωνή των φυλακισμένων του στρατοπέδου της Μόριας. Αλλάζοντας ταυτότητες (ηλικίες, φύλα, εθνότητες) αποδεικνύεται η πλέον αρμόδια ανταποκρίτρια των φρικαλεοτήτων που διαπράττονται σ’ αυτή και κάθε αντίστοιχη φυλακή. Η Παρβάνα ως η αδιαμεσολάβητη φωνή των φυλακισμένων μεταναστών καταγγέλλει τη βία, την ανισότητα, την ανελευθερία και τον ρατσισμό και επιτίθεται στη Δύση και τους θεσμούς της. Τα γράμματά της συνιστούν θαρραλέα, οργίλα και, φυσικά, συγκινητικά κείμενα-ντοκουμέντα για τη μεγαλύτερη θηριωδία των τελευταίων δεκαετιών.

Η ΤΡΥΠΑ

9.60

Η Τρύπα διαδραματίζεται στη μεξικανική Φυλακή Λεκουμπέρι στο τέλος της δεκαετίας του 1960· παρακολουθεί την προσπάθεια τριών ποινικών κρατουμένων να βάλουν κρυφά ναρκωτικά στη φυλακή, κάτω απ’ τη μύτη των πιθήκων-δεσμοφυλάκων. Απελπισμένοι να εξασφαλίσουν τη δόση τους, σκαρφίζονται ένα σχέδιο όπου εμπλέκουν τη μητέρα του ενός να μεταφέρει τα ναρκωτικά στη φυλακή.

ΣΑΝ ΑΛ ΣΟΥΡ ΚΑΙ ΚΟΚΤΩ

12.80

Ο νεαρός παπαγάλος Σαν Αλ Σουρ μετά από ένα δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι ξυπνάει στην όμορφη Ρεματιά, χιλιάδες μίλια μακριά από τον τόπο του. Το τροπικό δάσος, όπου μεγάλωσε, καταστράφηκε από τους ανθρώπους και τον πόλεμο. Τώρα πια ο Σαν Αλ Σουρ επιθυμεί μια ήρεμη κι αρμονική ζωή με τους κατοίκους της Ρεματιάς, κάτι που αρχικά δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς οι περισσότεροι αντιδρούν στην παρουσία του. Στις δυσκολίες θα του συμπαρασταθεί η καλόκαρδη και θαρραλέα δεκαοχτούρα, Κοκτώ Ντεκαοκτώ, που θα πάρει αμέσως το μέρος του. Δυναμική και δίκαιη, εξίσου περιθωριοποιημένη όμως από τους κατοίκους της Ρεματιάς, αποδιωγμένη και ξένη στον ίδιο της τον τόπο, θα υπερασπιστεί τον παπαγάλο μέχρι το τέλος.

ΣΑΝ ΤΟΝ ΖΑΠΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΕ;

15.90

Ιχνηλατώντας τον δρόμο που επέλεξαν οι Ζαπατίστας και οι Βολιβιανοί κοκαλέρος προς την κοινωνική αλλαγή, το πολυεπίπεδο βιβλίο του Λεωνίδα Οικονομάκη φέρνει στο φως άγνωστες πλευρές της ιστορίας των δύο κινημάτων, τις αναλογίες και τις διαφορές τους, για να καταδείξει τις κρίσιμες συγκυρίες που καθόρισαν την πορεία τους. Η μελέτη του Οικονομάκη εμβαθύνει με τρόπο πρωτόγνωρο στη διαδικασία μέσω της οποίας τα κινήματα καταλήγουν στις στρατηγικές επιλογές τους, εξερευνώντας διεξοδικά τις παραμέτρους που επηρεάζουν και διαμορφώνουν τις αποφάσεις τους. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί καρπό μιας συναρπαστικής έρευνας πεδίου 8 ετών, η οποία αναδεικνύει μαρτυρίες και γεγονότα που έχουν παραδόξως αγνοηθεί από την επίσημη βιβλιογραφία. Μία έκδοση που θα ενθουσιάσει τόσο τους κοινωνικούς και πολιτικούς επιστήμονες όσο και τον απλό αναγνώστη που επιθυμεί να ανακαλύψει την ιστορία των (επαναστατικών και μη) κινημάτων της Λατινικής Αμερικής.

ΦΥΛΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΟΛΟΓΙΚΗ

12.80

«Ήταν απολύτως απαραίτητο να καταστεί ο πληθυσμός ένα ηθικό υποκείμενο και να σπάσει η συναλλαγή του με την εγκληματικότητα, έτσι ώστε να διαχωριστούν οι παραβατικοί και να φανούν επικίνδυνοι όχι μόνο για τους πλούσιους αλλά και για τους φτωχούς επίσης, φαύλοι υποκινητές των μεγαλύτερων κοινωνικών κινδύνων»

Μισέλ Φουκώ, «Συζήτηση για τη φυλακή», 1975