Βλέπετε 37–72 από 83 αποτελέσματα

ΜΑΜΑ ΜΠΑΜΠΑ ΠΟΣΟ ΕΓΩ ΜΟΥ ΕΧΤΙΣΕΣ?

14.00

Tο ΕΓ.ΕΝΙ.Μ.Α. έχει εφαρμοστεί στη πράξη πάρα πολλές φορές και έχει εκπληκτικά αποτελέσματα. Είναι το προϊόν 35 χρόνων κλινικής παρατήρησης και θεραπείας εκατοντάδων ανθρώπων, που αντιμετώπιζαν όλη τη γκάμα της ψυχοπαθολογίας, από την πιο ήπια διαταραχή έως την πιο σοβαρή αποδιοργάνωση της προσωπικότητας.
Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων άρχισα να αντιλαμβάνομαι την ύπαρξη συγκεκριμένων μοτίβων ανατροφής και διαπαιδαγώγησης, τα οποία καθορίζουν, πέρα από την κληρονομικότητα, σε μεγάλο βαθμό τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα των παιδιών.

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

14.10

Το βιβλίο αυτό είναι η καταγραφή, με μικρές διορθώσεις και συμπληρώσεις, τεσσάρων διαλέξεων που οργανώθηκαν στον Αρμό, με τίτλο Μεγαλώνοντας μέσα στην οικογένεια. Η συμμετοχή του κοινού υπήρξε πολυπληθής και ζωντανή, με πολλές ερωτήσεις, που καταγράφονται στο βιβλίο μαζί με τις απαντήσεις του ομιλητή.
Είναι πολύ γνωστό και αποδεκτό σήμερα ότι η παιδική ηλικία καθορίζει σε σημαντικότατο βαθμό την όλη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την πορεία της ζωής του κάθε ατόμου. Στα κείμενα περιγράφονται τα στάδια της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης του παιδιού, από την σύλληψη, την εμβρυική περίοδο και τα επόμενα στάδια, μέχρι την πρώτη ολοκλήρωση της προσωπικότητας γύρω στα 5-6 χρόνια.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ-ΑΡΒΕΛΕΡ

16.00

Με τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό να σχεδιάζεις το αύριο.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο όν που προσπαθεί να γίνει κάτι άλλο από αυτό που τον έκανε η φύση. Γι’ αυτό έγινε δημιουργός. Έτσι οι άνθρωποι έγιναν, άλλος καλλιτέχνης, άλλος επιστήμονας, άλλος εργάτης της πέτρας, του σιδήρου, του ξύλου, του αγρού. Πέτυχε ο άνθρωπος αυτό που ονειρεύτηκε γιατί δεν ήξερε ότι ήταν αδύνατον.

ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ

13.44

Σε μια εποχή που ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα…
Ανάμεσα σε υπερβολικές πληροφορίες που διαρκώς μας υπερβαίνουν, η δυνατότητα να σταματάει ο χρόνος ώστε να επιτρέπονται οι εσωτερικές διεργασίες… μικρές ανάσες.
Μόνοι ανάμεσα σε απρόσωπα πλήθη… όταν η πρώτη ανάγνωση βιώνει τον άλλο ως αντίπαλο, οι συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, η αλήθεια σου, η αλήθεια μου, η αναμέτρηση που οδηγεί στην αλληλεπίδραση, η ομορφιά της συνάντησης…
…μικρές ανάσες
Οι ρωγμές στην παγιωμένη απογοητευτική αντίληψη για τους άλλους, οι ανατροπές των μίζερων προβλέψεων, οι ανατροπές των αυτονόητων που εγκλωβίζουν…
…μικρές ανάσες…
Οι συνδέσεις με το παρελθόν που εξηγούν τα δυσνόητα του παρόντος, διαψεύδουν το πεπρωμένο κι ελευθερώνουν τις επιλογές…
…μικρές ανάσες
Οι εσωτερικές διαδρομές
Οι διορθωτικές κινήσεις
Οι μάχες οι αναίμακτες…
…μικρές ανάσες
η ελαφράδα μέσα στη σοβαρότητα
η σοβαρότητα μέσα στην ελαφράδα

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

16.50

Τα λόγια μας και οι πράξεις μας συγκροτούν ‘ήχους’, οι οποίοι με τη σειρά τους απαρτίζουν μουσικές ή θορύβους. Αμφότερα αναζητούν την ανάλυσή τους, έναν στοχασμό ο οποίος θα αναδείξει την ομορφιά του Θεού και του ανθρώπου.

ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ?

17.90

Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς να ζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη για αγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται. Όλα αυτά έξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνία είναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές, έντονες ανάγκες που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στον «γάμο». Ικανοποιούνται όμως;

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

12.75

Ο Δρόμος του Φιδιού είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία…

Ο ΚΑΦΕΣ, Η ΓΕΦΥΡΑ ΚΑΙ Ο ΜΑΝΤΕΛΑ

14.50

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγωνιούμε με την ιδέα και μόνο του θανάτου.
Τα κρίσιμα όμως ερωτήματα είναι άλλα:
• Αν ζούμε και πώς ζούμε!
• Υπάρχει μεράκι και αγάπη σε αυτά που κάνουμε;
• Νιώθουμε ευγνώμονες για όλα τα δώρα που μας δόθηκαν ή τα θεωρούμε δεδομένα και τα προσπερνάμε;
• Χαιρόμαστε αυτά που έχουμε ή γκρινιάζουμε για όλα αυτά που θα θέλαμε να έχουμε;
• Αναλαμβάνουμε την ευθύνη ή την προβάλλουμε στους άλλους;
• Πόση αλήθεια έχει η ζωή μας;
• Πόση ελευθερία αντέχουμε;

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

14.00

Πενήντα αφηγήσεις που εκτυλίσσονται στο σήμερα με αναδρομές στο παρελθόν. Μέσα από ιστορίες έρωτα κι αποχωρισμού αναδύονται οι εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων στην προσπάθεια αυτοσυνείδησης, αυτοπροσδιορισμού, αναζήτησης συνοχής και συνέχειας, αίσθησης του ανήκειν κι αυτοπραγμάτωσης.
Οι ήρωες κινούνται σε τόπους κλειστών κοινωνιών και σύγχρονων μητροπόλεων, το τοπικό συνδιαλέγεται με το οικουμενικό, η στιγμή με τη διάρκεια. Ανακαλούν στη μνήμη γεγονότα και δρουν ανάμεσα στο τώρα και στο πριν, στο εδώ και στο αλλού, σε έναν ασταθή ή εχθρικό κόσμο, παλεύοντας να συρράψουν ρέλια βιωμάτων για το υφαντό της κατακερματισμένης ιστορίας τους, να προσδιορίσουν τον τόπο τους, να ορίσουν στο μέτρο του δυνατού τη ζωή τους. Φαίνεται δύσκολο, μα όλα είναι δρόμος…

ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΜΑΓΕΙΡΙΣΤΗ & 10 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΧΟΡΤΑΓΗΣ ΖΩΗΣ

15.50

Με έναν μαγικό τρόπο όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής είναι συνδυασμένα με κάποιο φαγάκι που αποτελεί και το σημείο αναφοράς της κάθε ανάμνησης. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να τα καταγράψω και να τα μοιραστώ μαζί σας. Και μην νομίζετε ότι σας προσφέρω ένα βιβλίο με απομνημονεύματα της ζωής μου. Άλλωστε δεν έχω να διηγηθώ τίποτε συγκλονιστικές εμπειρίες. Ένας καθημερινός άνθρωπος είμαι κι εγώ. Έχω όμως φυλαγμένα στην άκρη μικρά στιγμιότυπα καθημερινής τρέλας που αφορούν το φαγητό και που έχουν πλάκα. Και που πιθανόν να σας βάλουν σε κάποιες δικές σας σκέψεις, ώστε να καταλήξετε στο προσωπικό σας γαστρονομικό προφίλ, ακόμη κι αν αυτό ενδεχομένως δεν ταιριάζει με τις εικόνες που προσπαθούν να επιβάλουν τα ΜΜΕ.

ΟΙ ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΚΑΠΕΝ

12.40

Ο συγγραφέας και ζωγράφος Φώτης Κόντογλου (1895-1965), ο οποίος προσδιορίζεται ιδεολογικά ως καθοριστικός παράγοντας διαμόρφωσης της γενιάς του ’30 -ουσιαστικά ανένταχτος σε σχολές και ρεύματα- έβλεπε με δυσπιστία τη θεατρική σκηνή, μολονότι όταν χρειάστηκε υπηρέτησε το θέατρο με την καρδιά του. Αφοσιωμένος στην τέχνη του ο Μικρασιάτης Φώτιος -κοσμοπολίτης και άπατρις- δημιουργούσε με βασικό άξονα στο όραμά του τη στοιχειοθέτηση της ελληνικής ταυτότητας με κριτήριο την ορθόδοξη πνευματικότητα. Η είδηση, λοιπόν, της ενασχόλησης ενός “Βυζαντινού” του 20ού αιώνα με τον Μολιέρο στο έργο “Οι κατεργαριές του Σκαπέν” οδηγεί σε μια νέα προσέγγιση της φυσιογνωμίας του Κόντογλου.

ΟΙ ΨΥΧΟΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ

14.00

Τι σημαίνει για έναν πατέρα να βλέπει τον γιό του να μεγαλώνει αλλά και να απορρίπτει ταυτόχρονα αυτόν που μέχρι τώρα θαύμαζε.
Πώς αισθάνεται η μητέρα όταν η κόρη της παύει να την ακούει και προτιμά τις φίλες της αλλά και πώς νιώθει η κόρη όταν την ανταγωνίζεται η ίδια η μητέρα της.
Γιατί οι γιοί συχνά αισθάνονται την ανάγκη να υπερασπιστούν την μάνα τους συγκρουόμενοι με τους πατεράδες τους.
Γιατί δεν ανησυχούμε για τα καλά και ήσυχα παιδιά που προστατεύουν την οικογένεια και τραβά την προσοχή μας ο έφηβος που κάνει piercing?

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ

10.00

Περιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια, σε ένα στημένο ραντεβού. Δεν ήρθε ακόμη. Δεν φάνηκε. Άργησε πολύ […] Θα σ’ το πω εγώ κι ας πονέσεις. Δεν θα έρθει. Μην περιμένεις. Όχι γιατί σε απορρίπτει. Αλλά γιατί δεν μπορεί να έρθει. Δε σ’ το υποσχέθηκε, ποτέ. Εσύ το φαντάστηκες, εσύ είχες ανάγκη να το πιστέψεις […]
Δεν θα έρθει ποτέ η μέρα όπου θα εμφανιστεί εντός σου ένας εαυτός καλοντυμένος, τέλειος, άψογος, αναμάρτητος, αψεγάδιαστος. Όχι δεν θα ‘ρθει. Δεν μπορεί να έρθει, γιατί απλά δεν υπάρχει […]

ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ

13.44

Πόσο ο αντιεξουσιαστικός λόγος είναι πράγματι αντιεξουσιαστικός. Ο συγγραφέας μέσα από το παρόν δοκίμιο συζητά κάποιες απόψεις και αρχές του εν Ελλάδι αντιεξουσιαστικού λόγου. Ενός λόγου που στο μεν ιδεολογικό πεδίο οραματίζεται καθολικές απελευθερώσεις, μείζονα δικαιοσύνη και αυτονομία κοινωνική – επί εδάφους όμως πραγματικού-,όπου απαιτείται συνείδηση συγκεκριμένων δυνατοτήτων και ορίων, αμηχανεί υπολειπόμενος σε βάσιμες προτάσεις έμπρακτης θετικότητας.

ΟΝΕΙΡΟΤΟΠΙΑ

16.50

Στην Ονειροτοπία, ένα βιβλίο για την ψυχική ανθεκτικότητα, οι σκέψεις του συγγραφέα «συνομιλούν» με προσωπικά βιώματα ανθρώπων σχετικά με το πώς η φροντίδα, τα αποθέματα, η κατανόηση του φόβου, η επανάκτηση του ελέγχου, οι αφηγήσεις για την ταυτότητα, η συνειδητοποίηση του αποκλεισμού και κυρίως η σύνδεση με τα όνειρά μας, μπορούν να αποτελούν μέσα για την ενδυνάμωση του εαυτού, των διαπροσωπικών σχέσεων και των ομάδων.

ΟΥΤΕ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΟΥΤΕ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

12.93

Η εντυπωσιακή ανταπόκριση στο βιβλίο «Στου δρόμου τα μισά» έδειξε ότι αφ’ ενός δεν έχει δοθεί στη μέση ηλικία η προσοχή που δικαιούται και αφ’ ετέρου ότι πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη ανάγκη για ενημέρωση σ’ αυτό το θέμα, προκειμένου να αξιοποιήσουν κατάλληλα μια μεγάλη ευκαιρία να ζήσουν με πληρότητα και νόημα το δεύτερο μισό της ζωής τους.

ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

18.00

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται και αναλύει με έναν απλό και κατανοητό τρόπο εικοσιτέσσερα σημαντικά θέματα που αφορούν τις σχέσεις γονιών – παιδιών βασιζόμενο στην ελληνική πραγματικότητα.
Ενθαρρύνει τους γονείς να δουλέψουν για τη δημιουργία σχέσεων που θα βασίζονται στην αγάπη, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό. Συμβάλλει να διαχειρίζονται ποιοτικότερα και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικότερα τα προβλήματα που προκύπτουν. Είναι μοναδικό και πρωτότυπο στο είδος του.

ΠΛΟΥΤΟΣ

14.00

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ;
Είναι μια αρχαία κωμωδία που παίζεται μέχρι σήμερα. Ο τυφλός Πλούτος, ο οποίος θεραπεύτηκε, μοιράστηκε πλέον “ίσα και όμοια” σε όλους τους Αθηναίους πολίτες.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΟΤΙ Ο “ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΟΣ”;
Μάλλον, κάτι δεν πήγε καλά κι εδώ.
ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ;
Για να ανακαλύψουν τα παιδιά με δημιουργικό και καλλιτεχνικά γόνιμο τρόπο τα σημαντικότερα έργα του αρχαίου ελληνικού δράματος. Επίσης να γίνουν αποδέκτες του υψηλού ήθους και ύφους αλλά και των πανανθρώπινων αξιών που αυτά περιέχουν, με τρόπο κατανοητό και σε γλώσσα οικεία.
Δύο σημερινοί ήρωες προστέθηκαν στο κείμενο της διασκευής, δύο νέα παιδιά, ο Αρίστος και ο Φάνης, στα ιντερμέδια που τους αναλογούν, οι οποίοι σχολιάζουν, κρίνουν και προσπαθούν να αντιληφθούν τα έργα και τις ημέρες των ηρώων του έργου.
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΣΤΟΜΑ ΣΕ ΣΤΟΜΑ

14.00

Με την “Πολιτική από στόμα σε στόμα” ο Στέλιος Ράμφος αποτυπώνει με τρόπο σύντομο έως αποφθεγματικό τις προσωπικές αντιδράσεις του στην σειρά των γεγονότων που καλύπτουν την περίοδο 2014-2016. Τον ενδιαφέρει να αναδείξει την βαθύτερη ουσία και ροπή αυτού που ονομάσαμε “πρώτη φορά Αριστερά” και αναζητεί τις πνευματικές προϋποθέσεις μιας πολιτικής η οποία δεν θα αφήνει τους ανθρώπους υπαρξιακά ακάλυπτους και θα τους ωθεί να μετέχουν υπεύθυνα.

ΡΟΥΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

20.00

Στον ρευστό, πολυσύνθετο και περιπετειώδη δρόμο προς την αυτογνωσία παλεύουμε τόσο με τα χαρίσματα του ψυχισμού, όσο και με ατομικές ψυχοπαθολογίες ή συλλογικά συμπλέγματα. Σε ποιο βαθμό το ζητούμενο της αυτοσυνειδησίας, δηλαδή μιας καθαρής ματιάς στα ψυχικά δρώμενα, και της θεραπείας της ψυχής μπορεί να πραγματωθεί στην μετανεωτερική πολυπλοκότητα; Και πόσο η διαμόρφωση της ταυτότητός μας σχετίζεται με αρχετυπικές καταβολές και διαχρονικές κοινωνικές παραμέτρους;

ΡΩΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΓΓΙΓΜΑΤΑ

15.10

Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή δε μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες στοχαστές, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανήσυχου πνεύματος που δεν βολεύεται στο κυνήγι της επιβίωσης. Η αναζήτηση της δυναμικής της πίστης δεν μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες θεολόγους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανθρώπου που δεν βολεύεται στην τήρηση μόνο κάποιων θρησκευτικών κανόνων…

ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

11.00

Προσπαθώ —εδώ και μήνες— και ίσως πάρει χρόνια, να παρατηρήσω την αναπνοή χωρίς να την επηρεάσω. Είναι ίσως το δυσκολότερο πράγμα, και το πιο απλό. Μόλις προσπαθήσεις να παρατηρήσεις το ρυθμό της αναπνοής σου, αρχίζεις να την ελέγχεις. Αυξομειώνεις ταχύτητα, σταματάς, ξαναρχίζεις. Στόχος να μπορείς να δοθείς ελεύθερα στην παρατήρηση, με όλο το εύρος των αισθήσεών σου.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ

11.70

Πάνω σε μια αντιστροφή της Δελφικής προστακτικής «γνώθι σαυτόν», στηρίχτηκε το διανοητικό οικοδόμημα ενός ανθρώπου μυστικόπαθου και ταλαιπωρημένου, του οποίου ολόκληρη η ζωή σπαταλήθηκε στους χώρους του πνευματικού του «υπογείου». Πρόκειται για τον υποχθόνιο, ανώνυμο ντοστογιεφσκικό ήρωα, ο οποίος ορύεται από τα βάθη της συνείδησής του: όχι, δεν είναι καλό να γνωρίζει ο άνθρωπος τον εαυτό του.
Ο άνθρωπος αυτός φαίνεται πως ενστερνίσθηκε το αρχαιοελληνικό ρητό, το πραγματοποίησε και τελικώς αποδεικνύοντας το λάθος του το απέρριψε…

ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ

13.93

Είναι πολύ σημαντικό στη μέση ηλικία να αλλάξουμε προσανατολισμό από το μέλλον στο παρόν… γιατί το να συνεχίζης ένα προσανατολισμό προς το μέλλον είναι σαν να κρατάς μια ωρολογιακή βόμβα. Αν ο άνθρωπος στη μέση ηλικία δεν εγκατάλειψη τις ναρκισσιστικές αξίες του πολιτισμού μας για επιτυχία, πλούτο, λάμψη και προβολή, με τις οποίες πορεύτηκε το πρώτο μισό της ζωής του, για να υιοθέτηση τις πνευματικώτερες αξίες των σχέσεων, της κοινωνίας, της προσφοράς, της στροφής από το εγώ στο εμείς, που παρέβλεψε στο πρώτο μισό της ζωής του, το μέλλον του θα είναι θλιβερό.

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

10.00

Για πολλούς ανθρώπους που τους ταλαιπωρούν προβλήματα, αμφιβολίες ή θλίψη, οι σκέψεις αυτού του μικρού βιβλίου ίσως αποτελέσουν μια χείρα βοηθείας που απλώνεται να τους βοηθήση στις δύσκολες ατραπούς του δρόμου της ζωής.
Να κατανικήσουν τις αντιξοότητες, να κατανοήσουν τα προβλήματα και να κυττάξουν το μέλλον με γαλήνη και εμπιστοσύνη.

ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

17.10

Ο τρόπος που συχνά αξιολογούμε τα πράγματα και τους ανθρώπους είναι συνήθως ανακριβής και απλοϊκός. Μας εξυπηρετεί να ζούμε σε μία εικονική πραγματικότητα και φαίνεται να πιστεύουμε ότι αυτό είναι απαραίτητο για να αποφευχθεί κάποιος υποτιθέμενος όλεθρος. Μας βολεύει να πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι μαύρα ή άσπρα. Να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κληρικούς, μας αρέσει και εξυπηρετεί κάποιες ανάγκες της ανωριμότητός μας να ειδωλοποιούμε και να αποθεώνουμε κάποιους απ’ αυτούς και κάποιους να τους θεωρούμε βδελύγματα. Όμως στην ειδωλοποίηση ακολουθεί αναπότρεπτα, αργά ή γρήγορα, η δαιμονοποίηση.

ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

12.00

Η συγχώρεση είναι μια στιγμή που το άτομο αίρεται υπεράνω της φύσης του και η κοινωνία υπεράνω της ιστορίας της. Εάν μια κοινωνία συγχωράει, τότε η ιστορία σταματά. Ο άνθρωπος που ζητά ή δίνει συγχώρεση, επιθυμεί το τέλος της ιστορίας, επιθυμεί η ιστορία να μην καταγράφει πλέον τις πράξεις του ή τις συνέπειές της, όχι απαραίτητα να τις αίρει αλλά να μην τις συμπεριλαμβάνει στη ροή της. Η συγχώρεση είναι μια ενεργητική κίνηση. Εμπεριέχει την παραίτηση από τον θυμό, την επιθυμία εκδίκησης και τη μνησικακία, όπως και από την επιθυμία ανταπόδοσης για την ζημιά που υπέστης. Στην ουσία αφήνεις τον άλλον ελεύθερο από αυτό που σας ένωνε, από την απώλεια που σου προκάλεσε και από τις απαιτήσεις που ενδεχομένως είχες.

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

14.50

Ένα μικρό μέρος των αισθητηριακών πληροφοριών γίνεται συνειδητό και συμμετέχει, έμμεσα ή άμεσα, στην οργάνωση της μνήμης. Οι ουλές, ο πόνος, οι μυρωδιές, οι γεύσεις, οι εικόνες κλπ. συνδέουν συχνά το υποκείμενο με γεγονότα που έζησε, βοηθώντας την αναζωπύρωση της μνήμης του.
Ένα άλλο μεγάλο μέρος των αισθητηριακών πληροφοριών έχει μείνει έξω από κάθε συνειδητή και ασυνείδητη διαδικασία, ενώ έχει πάρει μέρος στις αρχές δόμησης της ψυχικής λειτουργίας σαν ίχνος παρουσίας του αντικειμένου και απάντησης στην ενορμητική αναζήτηση ικανοποίησης του υποκειμένου.

ΤΑΞΙΔΙ ΑΥΤΟΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ

14.20

Πολλοί από εμάς τους ανθρώπους νομίζουμε ότι είμαστε ευτυχισμένοι και πλήρεις, αλλά πολύ λίγοι αποκτούμε αυτό το είδος της πληρότητας που επιτυγχάνεται με μια σε βάθος εξερεύνηση του εαυτού μας.

ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ;

17.00

Ο Άλλος αλλάζει. Όπως και το Τίποτε. Το στοίχημα είναι αυτό να γίνει προς αντίθετες κατευθύνσεις. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε ανταποκρινόμενο σε μια φράση: Ο κόσμος έσβησε. Εγώ θα σε κουβαλήσω τώρα. Τι απαντάμε σε αυτόν που το λέει; Τι σημαίνει τόσο υπαρξιακά όσο και για τον πολιτικό, κοινωνικό δεσμό; Υπάρχει άλλη δίκαιη και σωτήρια οπτική που μπορούμε να δώσουμε στον εξτρεμιστή ή στον φανατικό που την εκφέρει, κοιτώντας τον στα μάτια; Το βιβλίο αυτό, καρπός έρευνας της τελευταίας δεκαετίας και πόνημα αυτοκατανόησης, αποτελεί ένα σύνθετο εγχείρημα. Βασίστηκε εν πολλοίς σε άρθρα και ανακοινώσεις μου περί πολιτικής κοινωνιολογίας των συγκινήσεων και πολιτικής ψυχολογίας του εξτρεμιστικού φαινομένου.

ΤΟ ΑΝΤΙ-ΚΕΙΜΕΝΟ

13.50

Η ποικιλία των θέσεων που έχει ο ρόλος και η λειτουργία του αντικειμένου δεν είναι εύκολο να αποδοθεί με έναν ορισμό. Βάζει στο παιχνίδι όλα τα ψυχικά συστήματα, ιδιαίτερα τη συμμετοχή του «εκείνο», αφού οι πρώτες επενδύσεις του θα δομήσουν και τα υπόλοιπα ψυχικά συστήματα. Αυτόματα τίθεται η προβληματική τής σχέσης εσωτερικού-εξωτερικού αντικειμένου, εσωτερικής-εξωτερικής πραγματικότητας. Τα άλλα ψυχικά συστήματα (εγώ, υπερεγώ) δομούνται βάσει των επενδύσεων του «εκείνο» στην εξωτερική πραγματικότητα. Η ενόρμηση καταξιώνεται στην πορεία της προς το αντικείμενο και ιδού ξανά παίρνει θέση στους εκπροσώπους της ενόρμησης.

ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΣΩΜΑ

20.00

Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι η θεραπεία που, όσο παράξενο και αν ακούγεται, επιτυγχάνεται αποκλειστικά με τις ψυχοσωματικές μας δυνατότητες. Πονοκέφαλοι, άγχος, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, σύνδρομο εντερικών διαταραχών, ινομυαλγίες, ή και πιο «δύσκολες» ιατρικά παθήσεις όπως η πολλαπλή σκλήρωση (σκλήρυνση κατά πλάκας) είναι μερικές μόνο από τις περιπτώσεις, που ως κοινό παρονομαστή έχουν μάλλον κάποιο ασυνείδητο άγχος. Ο Kyle Davies έχει εργαστεί με εκατοντάδες θεραπευόμενους, βοηθώντας τους να συνέλθουν από χρόνια προβλήματα υγείας, να αξιοποιήσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους και να μεταμορφώσουν την ζωή τους.

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

18.00

Ευρύτατα γνωστός στο παγκόσμιο κοινό από τα μεγάλα του έργα ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι έχει και μία άλλη, λιγότερο γνωστή, πλευρά, εκείνη του επιφυλλιδογράφου και του σχολιαστή της σύγχρονης με αυτόν περιρρέουσας πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής πραγματικότητας. Η πλευρά αυτή του δημιουργικού του έργου φωτίζεται μέσα από τα άρθρα, τα σχόλια, τις επιφυλλίδες και τα δοκίμια που κατά καιρούς δημοσίευσε, τόσο στον ημερήσιο όσο και στον περιοδικό Τύπο της Ρωσίας κατά την διάρκεια της πολυετούς του παρουσίας στα γράμματα και τις τέχνες της μεγάλης αυτής χώρας του Βορρά.

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

16.00

Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1876 ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι με θαυμαστή επιμέλεια συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει μόνος του το «Ημερολόγιο του συγγραφέα». Η επιτυχία που γνώρισε ανάμεσα στο κοινό, οι κριτικές που δημοσίευαν άλλα περιοδικά άλλα και η πολεμική του συγγραφέα για ορισμένα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας του έδιναν κουράγιο να συνεχίζει.

ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

14.00

– Κι αν η φαντασία και η τέχνη δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, το σιρόπι στο γλυκό της ζωής, αλλά η βασική πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας;
– Κι αν όλη μας η λογική και η επιστήμη ανακύπτουν από μορφές της τέχνης κι όχι το αντίθετο;
Ο Ρόλλο Μέυ βοηθάει όλους μας να βρούμε και να απελευθερώσουμε εκείνες τις δημιουργικές παρορμήσεις που μας προσφέρουν τις δυνατότητες να πετύχουμε νέους στόχους.

ΤΟ ΜΗΛΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΛΙΑ

17.00

Το μεγάλωμα των παιδιών έχει κόπο. Και ο κόπος γίνεται μεγαλύτερος όταν ο γονιός δεν κατέχει τον τρόπο. Αν οι γονείς αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις και χρησιμοποιούν τους κατάλληλους τρόπους, τότε το φορτίο γίνεται ελαφρύτερο. Στην αντίθετη περίπτωση η κούραση έρχεται γρήγορα, τα λάθη πολλαπλασιάζονται και ο κόπος βιώνεται ως βάσανο. Θα έχετε ακούσει την φράση: «Παιδί είναι αυτό ή βάσανο;»Οι γονείς επικρίνονται για τα λάθη και τις παραλείψεις που κάνουν στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Όμως…