ΚΕΔΡΟΣ

Ένα πρωί που ο Φονφόν το ξεσκονόπουλο ξεσκονίζει τη ζούγκλα, ο Λούκουλος ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, κολυμπάει στη λίμνη με τα πεταλουδόψαρα. Το κολύμπι τού ανοίγει την όρεξη, τρώει εκατόν πενήντα βότσαλα και γίνεται ο πιο βαρύς ελέφαντας του κόσμου. Τον βλέπει ένας γίγαντας και όταν τον πιάνει, αποφασίζει να τον πάρει μαζί του στη Χώρα των Γιγάντων για να τον χρησιμοποιήσει για βαρίδι.

Αγαπητά μου τρωκτικά,
Εσείς γνωρίζετε τις ιστορίες μου; Πρόκειται για ξεκαρδιστικές περιπέτειες, πιο τρυφερές από τη μοτσαρέλα, πιο νόστιμες από τη γραβιέρα και πιο αρωματικές από την παρμεζάνα… Είναι ιστορίες που θα σας μείνουν αξέχαστες! Σας το εγγυώμαι εγώ, ο Τζερόνιμο Στίλτον.
«Ποιος είναι αυτός ο τύπος που εμφανίστηκε μπροστά μου μόνο και μόνο για να μου πει ότι δεν μπορώ πια να ονομάζομαι Στίλτον; Και τι δουλειά έχω εγώ με τον μυστηριώδη ποντικό που έχει κλέψει όλα τα τυριά… Στίλτον;»

Στο σχολείο του Άλκη ήρθε ένας καινούριος μαθητής που δεν κατάγεται από την Ελλάδα. Λέγεται Ναβίντ και έφτασε εδώ με τη μητέρα του, έπειτα από ένα μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι.
Τι ήρθε όμως να κάνει στην Ελλάδα και πού βρίσκεται ο μπαμπάς του;
Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί, αν ήταν έτσι, δε θα γραφόταν στο σχολείο, θα πήγαινε στα νησιά. Άλλωστε, δεν έχουν σχολεία στη χώρα του;
Και, καλά, το σχολείο δεν είναι και τόσο ωραίο πράγμα. Δεν έχουν όμως όλα τα άλλα ωραία που έχουμε κι εδώ, όπως τηλεόραση, μπάλα, μπαμπάδες, ίντερνετ, παγωτά; Και, αν τα έχουν, γιατί έφυγε ο Ναβίντ;

Μια άσπρη αγελάδα με ροζ μουσούδα και μια καφετιά βούλα στη ράχη επισκέπτεται ένα πρωί τον ξακουστό ταυρομάχο Ελ Πεπόλδο ντε Θαλούθας ντε Βερέγγας ντε Βεράντας*, την ώρα που ντυμένος με την χρυσοκέντητη στολή του παίρνει το πρωινό του. Από το ένα μάτι της αγελάδας στάζουνε δάκρυα πόνου και από το άλλο δάκρυα απελπισίας.
Ποια είναι αυτή η αγελάδα; Από πού έρχεται; Τι την βασανίζει; Θα καταφέρει να πείσει τον ταυρομάχο να ματαιώσει τη μεγάλη ταυρομαχία**; Θα μάθει ο μελλοθάνατος ταύρος να παίζει πίπιζα; Και τι θα απογίνουν τα τρία χαριτωμένα μοσχαράκια; Θα ζήσουνε ευτυχισμένα ή θα καταντήσουνε χοτ ντογκ;
Μια ιστορία που διαδραματίζεται στη θρυλική Ισπεπονία και που θα πείσει όλους τους διάσημους ταυρομάχους του κόσμου να αλλάξουν αμέσως επάγγελμα.

* Όποτε ο Ελ Πεπόλδο ντε Θαλούθας ντε Βερέγγας ντε Βεράντας εμφανιζόταν στην αρένα, το πλήθος τον έραινε με μυρωμένα γαρίφαλα κι όποτε νικούσε τον άγριο ταύρο με τα στριφτά κέρατα, λιποθυμούσαν επί τόπου από συγκίνηση τουλάχιστον οχτώ γοητευτικές δουλτσινέες.
** Προς απελπισίαν του Ελ Μιγκουέλ Εσχροκερδόν ντε Παραδιόν, διοργανωτή της ταυρομαχίας.

Αγαπητά μου τρωκτικά,
Εσείς γνωρίζετε τις ιστορίες μου; Πρόκειται για ξεκαρδιστικές περιπέτειες, πιο τρυφερές από τη μοτσαρέλα, πιο νόστιμες από τη γραβιέρα και πιο αρωματικές από την παρμεζάνα… Είναι ιστορίες που θα σας μείνουν αξέχαστες! Σας το εγγυώμαι εγώ, ο Τζερόνιμο Στίλτον.

«Πόσο αγαπώ το σπίτι μου! Γνωρίζω την κάθε γωνιά, το κάθε έπιπλο, την κάθε λεπτομέρεια. Ζω εδώ μέσα πάρα πολλά χρόνια και το νιώθω κομμάτι του εαυτού μου. Φανταστείτε πώς αισθάνθηκα όταν ο παππούς Τορκουάτο μου ανακοίνωσε ότι έπρεπε να το πουλήσω. Η εφημερίδα που διευθύνω, η Ηχώ των Τρωκτικών, αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες, και έπρεπε να βρούμε χρήματα… Έτσι, απελπισμένος και αδέκαρος, βρέθηκα να ψάχνω για καινούριο σπίτι…»

ΝΕΟ ΠΑΚΕΤΟ ΔΟΚΙΜΗΣ ΓΟΝΙΩΝ!*
ΕΣΥ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ;
ΚΑΝΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ.
ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΑΡΕΙΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΟΡΤΩΘΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
*Δοκιμάζετε με δική σας ευθύνη.
Δεν παρέχεται καμία εγγύηση.
Αλλαγές δεκτές μόνο υπό αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις.

ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΑΜΠΕΡΙΟΥ ΒΟΛΤ! ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ, ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΓΡΙΑ ΘΗΡΙΑ, ΘΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΑ! ΣΑΣ ΤΟ ΕΓΓΥΩΜΑΙ ΕΓΩ, Ο ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ ΣΤΙΛΤΟΝ.

Ήταν μια φορά ένα αγόρι που το ‘λεγαν Μίλο και δεν ήξερε πώς να περάσει την ώρα του. Όταν, ξαφνικά, εμφανίζεται στο δωμάτιό του μια μυστηριώδης πύλη διοδίων, αποφασίζει να την περάσει μόνο και μόνο γιατί δεν έχει τίποτε καλύτερο να κάνει. Κι έτσι βρίσκεται να τρέχει σ’ έναν άγνωστο δρόμο στην εξοχή, στη χώρα των Προσδοκιών, με κατεύθυνση τη Λεξικούπολη. Γνωρίζει τους Ληθαργίτες και το ρολογόσκυλο Τοκ που κάνει τικ-τικ, την Ορθογραφική Μέλισσα, την Ηχοκρατόρισσα και τόσους άλλους-αλλόκοτους μα καθόλου βαρετούς-χαρακτήρες. Ο Μίλο θα φτάσει ως τα Βουνά της Άγνοιας προκειμένου να σώσει τις δίδυμες πριγκίπισσες, τη Ρίμα και τη Λογική, και θα προσπαθήσει να σταματήσει τον πόλεμο ανάμεσα στα Γράμματα και στους Αριθμούς. Και, κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, θα καταλάβει πως η ζωή δεν είναι καθόλου βαρετή. Αντίθετα, είναι πιο συναρπαστική και από τα πιο ευφάνταστα όνειρα.