Προβολή όλων των 9 αποτελεσμάτων

ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

7.00

Ίσως δεν υπάρχει άλλη γυναίκα που να αφοσιώθηκε με τόση θέρμη στην υπόθεση της επανάστασης και της κοινωνικής δικαιοσύνης όσο η Έμμα Γκόλντμαν. Η φωνή της έρχεται από μακριά, πολύ μακριά – απ’ όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμη όραμα και ελπίδες, έβλεπαν όλον τον κόσμο σαν λίκνο της αλλαγής και ονειρεύονταν την οικουμενική αδελφοσύνη.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΕΤΟ ΝΑ ΒΑΡΙΕΣΑΙ

10.00

Η μάγισσα Kίρα βαριόταν. Ήταν μια καλή, έξυπνη και συμπαθητική μάγισσα, αλλά είχε αυτό το ελάττωμα. Βαριόταν πολύ εύκολα. Είχε πολλά στη ζωή της η Κίρα, είχε τα καλύτερα. Μπορεί και να τα είχε όλα. Γι’ αυτό βαριόταν, άραγε; Ποιος ξέρει.
Και επειδή ήταν είκοσι εννιά χιλιάδων ετών (και κάτι), βαριόταν επί είκοσι εννιά χιλιάδες χρόνια (και κάτι). Δεν υπάρχει πιο βαρετό πράγμα από τη βαρεμάρα, ειδικά όταν κρατάει τόσο πολύ.

ΕΝΩΠΙΟΣ ΕΝΩΠΙΩ

7.00

Πρόλογος: Κώστας Βρεττάκος

1912-2012
100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου
Οι εκδόσεις Ποταμός παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο Γράμματα, εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων.

«… είναι στιγμές που νιώθω μια περίεργη αγάπη για το άσπρο αυτό ριγωμένο χαρτί, που το χέρι μου ακουμπά πάνω του και η ψυχή μου υπαγορεύει».
Νικηφόρος Βρεττάκος, «Ενώπιος ενωπίω»

ΜΙΚΡΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΞΥΛΙΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

9.50

Πρόλογος: Μαρία Χούκλη

Ποιος δεν έχει βαρεθεί να ακούει ότι «η αδρεναλίνη» είναι πάντα «στα ύψη», ότι «το θερμόμετρο» πάντα «χτυπά κόκκινο», ότι «το σενάριο» είναι πάντα «εφιαλτικό», ότι «η επέμβαση» γίνεται πάντα «χωρίς αναισθητικό», ότι «η επίθεση που εξαπέλυσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης» είναι πάντα «σφοδρή» και ότι «η καταστροφή» είναι πάντα «βιβλική»;

Ο Αριστείδης Ρωμανός ανθολογεί, ερμηνεύει και σχολιάζει, χωρίς να εγκαταλείπει το άλλοτε πικρό και άλλοτε αιχμηρό του χιούμορ, την κοινοτοπία της ξύλινης γλώσσας. Η Μαρία Χούκλη προλογίζει με κέφι και διαπιστώνει πως οι ασχήμιες της πόλης είναι αντίστοιχες με τα βαρετά τέρατα της γλώσσας.

Ο ΚΑΝΑΠΕΣ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

7.00

Πρόλογος από τον Γκιγιώμ Απωλλιναίρ

μτφρ. Καλλιόπη Μανδηλαρά

«Η ερωτική λογοτεχνία είναι εκείνη που πάντα θα καλεί τον αναγνώστη όχι μόνο να κρυφοκοιτάξει και να φαντασιωθεί, αλλά και να δει τον άνθρωπο γυμνό και απαλλαγμένο από κάθε κοινωνικό, φυλετικό ή θρησκευτικό, περιοριστικό ένδυμα.»

Ο Καναπές στο χρώμα της φωτιάς, του Φουζερέ ντε Μονμπρόν, είναι ένα από τα πολλά έργα, που μαζί με το Le sofa του ντε Κρεμπιγιόν του υιού, συγκροτούν την λογοτεχνία των μεταμορφώσεων, όπου εκεί εκδηλώθηκε πρωτίστως η επιρροή των παραμυθιών της Ανατολής στους ευρωπαίους συγγραφείς. Στην Ιταλία, το πιο ιδιαίτερο και επιτυχημένο δείγμα της, είναι το θέατρο fiabesque1 του Γκότζι. Στην Αγγλία, είχε ήδη επινοηθεί από την ιδιοφυία του Σαίξπηρ και οι κωμωδίες του δεν περίμεναν την Ανατολή να έρθει να υπενθυμίσει στη Δύση, πως οι μεταμορφώσεις δεν είχαν ποτέ παρέλθει την περίοδο του παγανισμού.

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

8.00

Μερικά παιδιά αγαπούν το παγωτό.
Άλλα τα παιχνίδια.
Άλλα τις καραμέλες και τις σοκολάτες.
Ο Μανού αγαπάει το φεγγάρι.
Μα το φεγγάρι δεν τον θέλει.
Μα ο Μανού δεν θα το βάλει κάτω.

Άραγε θα βρει τον τρόπο να βρεθεί μέσα
στο φεγγαρόφωτο της αγάπης;

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ

7.00

«Είμαστε ψυχροί με τους άλλους μονάχα όταν είμαστε μουντοί εντός μας, και δεν έχουμε μήτε σκέψεις μήτε αισθήματα να μοιραστούμε μαζί τους. Δώσε σ’ έναν άνθρωπο κάποιο θέμα να σκεφτεί, πρόσφερέ του ένα σκίρτημα απόλαυσης στην καρδιά του, και θα χαρεί αφάνταστα να τα μοιραστεί με τον πρώτο που στο διάβα του θα βρει».

Ο Hazlitt πάλεψε και ανέλαβε από τις κατραπακιές της μοίρας και τις τεθλασμένες των γεγονότων. Ο βιβλιολάτρης είναι πάντα κακό σκυλί και ο ψόφος που διαρκώς αναβάλλεται. Ο σοφός λόγιος είναι συνάμα και λάτρης των αθλημάτων, από τις στοίβες των βιβλίων στον στίβο της άθλησης, προπομπός (σε πολλά) συγγραφέων και τύπων bigger than life, όπως ο πολύς Norman Mailer. Αυτός που πιέζεται από το οικονομικό άχθος ξέρει να πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά, κι έτσι γίνεται πιο ανθεκτικός, πιο αμφισβητίας, πιο δηλητηριώδης με τα δεινά της εποχής του, τα οποία πρώτος στο πετσί του τα υφίσταται. Ζωή θα πει αυτό, εφτά φορές να πέφτεις και να σηκώνεσαι οχτώ.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΖΩΗ

7.00

Το έργο του Jack London, έργο βαθύτατου ανθρωπισμού και ενεργού στοχασμού δεν πάλιωσε μέσα στον χρόνο. Τον διαβάζουμε ακόμα, με τη συγκίνηση που γεννάει η απερίφραστη ειλικρίνεια και η γνησιότητά του. «Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια», είχε γράψει το 1914, δίνοντας το μέτρο της ευθύνης και του πνευματικού θάρρους – ένα αίτημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ

ΤΟ ΑΓΡΙΜΙ

8.00

Το αγρίμι γράφτηκε στη διάρκεια της Κατοχής σ’ ένα είδος ημερολογιακών σημειώσεων: Αυτοψυχογραφία και ταυτοχρόνως χρονικό, εκφράζει τόσο την υποκειμενική όσο και την αντικειμενική πραγματικότητα που έζησε και είδε ο Νικηφόρος Βρεττάκος εκείνα τα χρόνια, χωρίς καμμία μυθιστορηματική προέκταση ή ανάπλαση. Το κείμενο έχει διατηρήσει την πιστότητα ενός προσωπικού ημερολογίου στο οποίο καταγράφονταν από τη μία οι αντιδράσεις και τα συναισθήματα του συγγραφέα κι από την άλλη τα γεγονότα που διαδραματίζονταν γύρω του.