Προβολή όλων των 2 αποτελεσμάτων

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ

17.85

“Σιλύκος τ΄ όνομά μου. Ο πατέρας μου Υφίων και η μητέρα μου Υπερείνα. Άλλοτε δημότης Κνίδου. Επομένως ολόκληρο τ΄ όνομά μου: Σιλύκος ο Υφίωνος, Κνίδιος. Ίσως υπερβολικό ν΄ αυτοπαρουσιάζομαι έτσι, εγώ, ο ανάπηρος απελεύθερος, που πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου στο σπίτι του Περικλή του Ξανθίππου κάνοντας τα πιο παράξενα θελήματα και τρέχοντας οληνώρα για να ικανοποιήσω τις κακογνωμίες του κυρίου μου Αλκιβιάδη. […]”

ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ

17.00

Η “Σεροτονίνη” (από το όνομα μιας ευφορικής ορμόνης) διασχίζει μια Γαλλία που αναμασά τις παραδόσεις της, τυποποιεί τις πόλεις της και καταστρέφει τις εξοχές της φέρνοντας τους ανθρώπους στα όριά τους. Ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, ένας γεωργικός μηχανικός, αφηγείται όλη τη ζωή του, τη φιλία του μ’ έναν αριστοκράτη γεωργό (αξέχαστο μυθιστορηματικό ήρωα και ανεστραμμένο είδωλο του πρωταγωνιστή), την αποτυχία των ιδανικών της νιότης τους, τη χαμένη του λίμπιντο, την ίσως παράλογη ελπίδα του να ξαναβρεί έναν χαμένο έρωτα.