Βλέπετε 10–18 από 190 αποτελέσματα

ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΕΡΣΕΣ

9.60

Η περιπέτεια του κειμένου αυτού αρχίζει το 1964, όταν ο Κάρολος Κούν, σχεδιάζοντας ν’ ανεβάσει τους «Πέρσες», μου ζήτησε να του παραδώσω μια νέα μετάφραση. Στρώθηκα με όρεξη στη δουλειά. Ο Βασίλης Βασιλικός με βοηθούσε δακτυλογραφώντας όσες σελίδες ετοίμαζα: τις περίμενε ο Κούν για τις πρόβες του (που κράτησαν τελικά οκτώ μήνες) και ο Γιάννης Χρήστου για τη μουσική του. Όταν, το καλοκαίρι του 1965, ύστερα από μια επιτυχημένη σταδιοδρομία στο Λονδίνο και το Παρίσι, οι «Πέρσες» παρουσιάστηκαν και στο Ηρώδειο, είχαμε κιόλας μπει στην κρίση των Ιουλιανών: η πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής φόρτιζε το έργο με πρόσθετες σημασίες. Ωστόσο το πρόβλημα για μένα ήταν πώς η πρώτη αυτή μορφή της μετάφρασής μου -κι ας παίχθηκε επί χρόνια εντός κι εκτός Ελλάδος από τον Κάρολο Κούν, κι ας ξαναπαίχθηκε στην Επίδαυρο μετά το θάνατό του (το 1987 και το 1988), κι ας δημοσιεύθηκε το 1965 στο περιοδικό Θέατρο και το 1966 αυτοτελώς και εν αγνοία μου από τις «Πολιτικές και λογοτεχνικές εκδόσεις» του εξωτερικού, κι ας χρησιμοποιήθηκε επίσης από τον Θόδωρο Τερζόπουλο στις παραστάσεις του (1990-1992)- με ικανοποιούσε ολοένα και λιγότερο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο οι ενδοιασμοί μου δυνάμωναν. Ήξερα πως θα θεωρούσα το κείμενό μου οριστικό (άρα και δημοσιεύσιμο) μόνο αν το ξαναδούλευα έχοντας ξεδιαλύνει ορισμένα ζητήματα σχετικά με τον τρόπο μετάφρασης της αρχαίας τραγωδίας. Στα 1983, μεταφράζοντας, και πάλι για τον Κούν, τον «Προμηθέα Δεσμώτη», ξαναβρέθηκα μπροστά στα ίδια προβλήματα. Όμως κάποιο προχώρημα μέσα μου είχε γίνει. Τότε επιχείρησα ξανά μιαν άλλη μετάφραση των «Περσών». Το ίδιο και δύο χρόνια αργότερα. Δοκιμές και προσπάθειες ανάμικτες με ελπίδες και απογοητεύσεις. Τέλος, ο επίλογος: η συνεργασία μου με τον Λευτέρη Βογιατζή για τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου (καλοκαίρι 1999). Νέο ξεκίνημα; Όχι ασφαλώς. Αλλά πάντως έναυσμα για μια νέα μεταφραστική επεξεργασία. Γιατί τώρα ήταν δίπλα μου όχι μόνο ένας ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης, αλλά κι ένας φιλόλογος προσεκτικός και ευαίσθητος στις πιο λεπτές αποχρώσεις του κειμένου. Του οφείλω το γεγονός ότι με βοήθησε να ξαναδώ προσεκτικά την τραγωδία του Αισχύλου και να προχωρήσω σε μιαν ακριβέστερη, ίσως και λειτουργικότερη, μεταφραστική προσπάθεια:στο κείμενο που, με ελάχιστες αλλαγές, κρατάει ο αναγνώστης στα χέρια του.

ΑΛΚΗΣΤΙΣ

14.90

Διάφορες πηγές της παράδοσης μας πληροφορούν ότι ο Ευριπίδης έγραψε και παρουσίασε στους δραματικούς αγώνες των διονυσιακών εορτών περίπου, ή λίγο περισσότερα από, 90 δράματα. Αν ο αριθμός αυτός συνυπολογισθεί, κάπως σχηματικά, με βάση τις παραστάσεις στα Μεγάλα Διονύσια (για τα Λήναια, εορτή ειδικά αφιερωμένη στην κωμωδία, το θέμα της τραγωδίας παραμένει εξόχως ασαφές), όπου οι τραγικοί όφειλαν, υπό ομαλές συνθήκες, να παρουσιάζουν κάθε φορά τέσσερα δράματα, τρεις τραγωδίες και ένα σατυρικό, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο ποιητής πρέπει να εμφανίσθηκε στο θέατρο πάνω από είκοσι φορές, επομένως περίπου με εβδομήντα τραγωδίες και είκοσι τρία σατυρικά…

ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ, ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ

19.80

Ο τρόπος σκέψης έχει μεγάλο αντίκτυπο στην συμπεριφορά σου και επηρεάζει άμεσα το πώς αντιμετωπίζεις καταστάσεις, ανθρώπους και ευκαιρίες.
Διέλυσε τις σκέψεις που σε καθηλώνουν τόσα χρόνια και ξεκίνα να χτίζεις τα σωστά θεμέλια για μια ζωή γεμάτη φως.
Να θυμάσαι, πως ό,τι δεν αλλάζεις, το επιλέγεις!

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

8.50

“Ένας καλλιτέχνης μπορεί να ευστοχήσει ή να αστοχήσει στο έργο του, δηλαδή να κερδίσει ή να χάσει τη ζωή του. Ωστόσο, αν μπορεί να πει στο τέλος της προσπάθειάς του ότι κατάφερε να απαλύνει ή να μειώσει όλες τις δουλείες που βαραίνουν τους ανθρώπους, τότε είναι, σε ένα μεγάλο βαθμό, δικαιωμένος, και μπορεί, ως ένα ορισμένο σημείο, να συγχωρήσει τον εαυτό του”. (Απόσπασμα από την Ομιλία του Camus στη Σουηδική Ακαδημία κατά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας 1957. Από οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ

20.00

Η γέννηση της σύγχρονης επιστήμης στην εποχή της επιστημονικής επανάστασης, από τον 16ο μέχρι τον 18ο αιώνα, σήμανε τον θάνατο της φυσικής και της κοσμολογίας του Αριστοτέλη από τα Στάγειρα (384–322 π.Χ.). Οι αριστοτελικές αντιλήψεις είχαν κυριαρχήσει επί αιώνες στην ανθρώπινη σκέψη, και η εξοικείωση με αυτές αποτελεί προϋπόθεση για την κατανόηση των αρχών της σύγχρονης επιστήμης. Η παρούσα ανθολογία μεταφρασμένων και σχολιασμένων χωρίων από τις αριστοτελικές πραγματείες φυσικής και κοσμολογίας παρουσιάζει με τα λόγια του ίδιου του Αριστοτέλη το γενικό εννοιολογικό πλαίσιο της φυσικής του και τις απόψεις του για τη σύσταση και τη δομή του σύμπαντος, για τη φύση των ουράνιων σωμάτων και τις αιτίες των κινήσεών τους, καθώς και για τη σχέση του μακρόκοσμου με τον μικρόκοσμο. Η εκτενής εισαγωγή περιέχει ένα λεπτομερές περίγραμμα της αριστοτελικής φυσικής και κοσμολογίας, και παρουσιάζει τις καταβολές τους στη σκέψη τού 6ου και 5ου αιώνα π.Χ. Η έκδοση απευθύνεται στους ιστορικούς της επιστήμης, της φιλοσοφίας και των ιδεών, στους κλασικούς φιλολόγους, αλλά και σε κάθε αναγνώστη που ενδιαφέρεται για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη και τις αρχές της σύγχρονης επιστήμης.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΡΙΣΗΣ

13.90

Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας από τους πιο αγαπητούς και γνωστούς θρησκευτικούς δασκάλους του εικοστού αιώνα, συχνά δίδασκε στους μαθητές του ότι πρέπει να παρατηρούν την κατάσταση του κόσμου, με όλη του τη βία και τη σύγκρουση, αν θέλουν να καταλάβουν ποτέ τους εαυτούς τους. Το να γυρίζεις την πλάτη στα παγκόσμια γεγονότα σήμαινε για εκείνον ότι δεν είσαι ζωντανός απέναντι σε όσα έχει να διδάξει η ζωή.

Το βιβλίο Αντιμετωπίζοντας έναν κόσμο σε κατάσταση κρίσης παρουσιάζει μια συλλογή από ομιλίες που έδωσε ο Κρισναμούρτι για το πώς να ζεις σε δύσκολους και αβέβαιους καιρούς, καθώς και πώς να τους αντιμετωπίζεις. Το μήνυμά του σχετικά με την προσωπική ευθύνη και τη σημασία που έχει να είμαστε συνδεδεμένοι με τον ευρύτερο κόσμο παρουσιάζεται με έναν μη δογματικό και μη πολιτικό τρόπο. Άμεσο και αισιόδοξο, το βιβλίο αυτό θα βρει απήχηση στους σημερινούς αναγνώστες που ψάχνουν έναν καινούργιο τρόπο να καταλάβουν και να βρουν ελπίδα σε δύσκολους καιρούς.

ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΑΣΗ

13.94

Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να ασχοληθεί με τη φύση και την αληθινή σημασία του διαλογισμού και τη χρήση του σε πλατιά κλίμακα στη Δύση.

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

16.80

Τα Μαθήματα Θαυμάτων (Μ.Θ.) –το σύστημα αυτοεκπαίδευσης και πνευματικής σκέψης που διδάσκει την αγάπη και τη συγχώρεση– έχουν αιχμαλωτίσει τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων. Εκεί που κάποτε κυριαρχούσαν ο φόβος και ο πόνος, τα Μαθήματα προσφέρουν εσωτερική γαλήνη και η θεραπευτική δύναμη του συμπαντικού τους μηνύματος παραμένει αξεπέραστη. Πολλοί μαθητές, όμως, αναφέρουν πως δυσκολεύονται να συλλάβουν τις αρχές τους ή να ακολουθήσουν τα μαθήματα. Έτσι, ακόμη κι αν αναζητούν την πνευματική ελευθερία που προσφέρουν τα μαθήματα, αφήνουν το βιβλίο, ελπίζοντας να το κατανοήσουν στο μέλλον.

Ο Alan Cohen, μαθητής των ΜΘ και δάσκαλος εδώ και περισσότερο από 30 χρόνια, παίρνει τις υψηλές ιδέες των Μαθημάτων και τις κατεβάζει στη γη, μέσα από 22 περιεκτικά και κατανοητά κεφάλαια. Γεμάτος από διασκεδαστικά παραδείγματα, ιστορίες και τρόπους εφαρμογής των Μαθημάτων στην καθημερινότητά μας, αυτός ο μοναδικός, φιλικός προς τον αναγνώστη οδηγός, είναι ανεκτίμητος τόσο σε νέους, όσο και σε παλαιούς μαθητές των ΜΘ.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

7.65

Οι ιδέες του Αριστοτέλη που αναπτύσσονται στην Ποιητική του αποτέλεσαν ολόκληρη την ιστορία της δυτικής θεωρίας της κριτικής. Κανένα έργο δεν έχει επηρεάσει τόσο πολύ τη λογοτεχνία όλων των εποχών και κανένα δεν ερμηνεύτηκε τόσο λάθος. Μυστικισμός, ηθικολογία, στρατολόγηση σε αυτό ή στο άλλο λογοτεχνικό είδος… με όλες τις δυνατές ερμηνείες, ο Αριστοτέλης ελάχιστες φορές είχε την ευκαιρία να μιλήσει για τον εαυτό του. Όσο είναι αλήθεια ότι η ακαμψία της Αναγέννησης είναι εντελώς αντίθετη στον ανοιχτό εμπειρισμό του, είναι επίσης αλήθεια ότι η μανία ψυχολογικής εμβάθυνσης των νεώτερων δεν κατάφερε να προσεγγίσει περισσότερο τη σκέψη του. Το βιβλίο του Kenneth McLeish μάς αποκαλύπτει πόσο φοβερή είναι η θεωρία του Αριστοτέλη και αποδεικνύει ότι ο φιλόσοφος αυτός είναι πιο “σύγχρονος” από όλους όσους προσπάθησαν να τον ερμηνεύσουν.