ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ/ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Στην εικονιστική κοινωνία οι απαισιόδοξες φωνές προβλέπουν ένα ζοφερό μέλλον υποδούλωσης του ανθρώπου στους αλγορίθμους, την βιολογική μετάλλαξή του σ’ ένα ανεπιθύμητο είδος ακόμη και την ολοκληρωτική εξαφάνισή του. Από την άλλη οι αισιόδοξες φωνές διακηρύσσουν ότι θα προσαρμοστούμε βαθμιαία στην τεχνική εξέλιξη, απολαμβάνοντας τα οφέλη της, ή ότι ανατέλλει μια νέα εποχή για το ανθρώπινο είδος, που υπερβαίνοντας τους βιολογικούς περιορισμούς θα αποικίσει τελικά το σύμπαν εκπληρώνοντας το πεπρωμένο του.

Ψυχολογικές παγίδες… που οδηγούν τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται άδικα ή επιθετικά προς άλλους, γονείς να διαλύουν την προσωπικότητα των παιδιών τους, φίλους να φθονούν την επιτυχία των “κολλητών” τους, “ψυχούλες” που δεν τολμούν να διεκδικήσουν τα ελάχιστα των δικαιωμάτων τους από τους άλλους, εραστές που δεν κατορθώνουν να φθάσουν σε σαρκική ή και συναισθηματική κορύφωση και ολοκλήρωση με το ταίρι τους και άλλους να ζουν με τον καθημερινό εφιάλτη της μελαγχολίας, της κατάθλιψης, των έμμονων ιδεών, της ταχυκαρδίας, της ζαλάδας, της αδυναμίας να βρεθούν σε κλειστό χώρο… ο κατάλογος είναι σχεδόν ανεξάντλητος.