Βλέπετε 1–24 από 27 αποτελέσματα

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΕΖΑ

20.00

H πεζογραφία του Μπρούνο Σουλτς φημίζεται για την πρωτοτυπία της. Οι εξπρεσιονιστικές ιστορίες του, τοποθετημένες σε έναν φανταστικό χώρο παρόμοιο με τη γενέτειρά του, ανυψώνουν ποιητικά την καθημερινότητα στη σφαίρα του μύθου. Τα συνήθη θέματά του –ο άνεμος, ένα ρούχο, ένα πιάτο με ψάρια– εμφανίζονται αίφνης μυστηριώδη, αλλόκοτα και ικανά να φωτίσουν βαθύτερες αλήθειες. Όπως άλλωστε σημειώνει κάπου ο πατέρας, ένας από τους πιο ελκυστικούς χαρακτήρες που έπλασε ο συγγραφέας, «στην ύλη έχει δοθεί μια ατελείωτη γονιμότητα, μια ανεξάντλητη ζωική ισχύς και συγχρόνως μια γοητευτική δύναμη πειρασμού που μας παρασύρει στο να δημιουργούμε μορφές». Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τις δύο δημοσιευμένες συλλογές διηγημάτων του, Τα μαγαζιά της κανέλας και Το Σανατόριο κάτω από την κλεψύδρα, καθώς επίσης και τα υπόλοιπα κείμενά του, που συμπληρώνουν το πολύτιμο σώμα της λογοτεχνικής του παραγωγής.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ ΤΑΙΝΙΩΝ

11.13

Σ’ ένα μικρό χωριό στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι δουλεύουν στα ορυχεία του νίτρου, ένα χαρισματικό κορίτσι αποκτά απρόσμενα το ρόλο της αφηγήτριας ταινιών. Οι άνθρωποι προτιμούν να ακούν εκείνη να αφηγείται και να ζωντανεύει μπροστά τους τις ταινίες παρά να τις βλέπουν στο σινεμά του οικισμού, και στριμώχνονται στο σπίτι της για να παρακολουθήσουν τις αυτοσχέδιες παραστάσεις της. Μέσα από την πορεία της μικρής αφηγήτριας, μεταφερόμαστε στο άνυδρο τοπίο της πάμπας, όπου η ζωή είναι σκληρή και απογυμνωμένη από κάθε κίνητρο να τη ζήσεις.

ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΩ ΜΙΑ ΖΩΗ – Ο ΦΑΚΕΛΙΣ ΛΟΥΙΣ ΤΙΛ

17.70

Το 1955 ο δεκατετράχρονος Αφροαμερικανός Έμετ Τιλ ταξιδεύει με το τρένο από το Σικάγο στο Μισισίπι. Σφυρίζει με θαυμασμό, βλέποντας ένα λευκό κορίτσι. Τον απάγουν και τον δολοφονούν, αφού προηγουμένως τον βασανίσουν. (Η φωτογραφία του παραμορφωμένου προσώπου του θα στοιχειώσει τον Γουάιντμαν.)…

ΔΙΠΛΗ ΓΛΩΣΣΑ

13.30

Ένας ψυχολογικός και ιστορικός θρίαμβος. Ένα πορτρέτο της ζωής μιας γυναίκας που έζησε ως Πυθία, Πρώτη Κυρία και φωνή του θεού Απόλλωνος.

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΣΚΡΙΒΕΝΕΡ

16.00

Όταν ο Τζέιμς Ρέξαμ προσλαμβάνεται ως γραμματέας του μυστηριώδους Τζόναθαν Σκρίβενερ, βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν γρίφο. Καθώς μπροστά του ξεκινάει μια παρέλαση από φίλους του Σκρίβενερ, ο Ρέξαμ προσπαθεί να συνθέσει τα στοιχεία της προσωπικότητας του αόρατου εργοδότη του μέσα από ιστορίες, υπαινιγμούς και μια σειρά από ανατροπές που οδηγούν στην καθαρτήρια κλιμάκωση.
Σε αυτό το αριστουργηματικό μυθιστόρημα, που η δομή του επηρέασε τον Όρσον Γουέλς στη σύλληψη του «Πολίτη Κέιν», ο Κλοντ Χάουτον υφαίνει με αριστοτεχνικό τρόπο ένα συναρπαστικό φιλοσοφικό και ψυχολογικό παιχνίδι. Γραμμένη ανάμεσα στους δύο μεγάλους πολέμους του 20ού αιώνα, η ιστορία του Τζόναθαν Σκρίβενερ αντικατοπτρίζει την περιπέτεια της συγκρότησης της ανθρώπινης ταυτότητας μέσα σε μια κατακερματισμένη πραγματικότητα.
Η νέα σειρά λογοτεχνίας Επιλεγμένα Έργα Λογοτεχνίας περιλαμβάνει επιλογές σημαντικών συγγραφέων της παγκόσμιας βιβλιοθήκης, κλασικών αριστουργηματικών κειμένων, καθώς και βιβλίων που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΑ ΓΡΑΠΤΑ (1948-1960)

16.00

Ο πολιτικός λόγος του Αλμπέρ Καμύ, κοιτίδα του ακηδεμόνευτου στοχασμού και του ανθρωπιστικού μέτρου, διεκδικεί επάξια τη διαχρονία. Είναι ένας λόγος εμπνευσμένος που παραμένει ανθεκτικός και επίκαιρος. Και ασφαλώς δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στην πρώιμη κριτική του σταλινισμού κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Τη δεκαετία του 1950 καθώς και τα πρώτα χρόνια μετά τον θάνατό του, στον αντίποδα των ύβρεων και των επιθέσεων που δεχόταν από ορισμένους διανοούμενους της Αριστεράς, βρέθηκε ένας χώρος που τον υπερασπίστηκε με ακατάλυτη βούληση, ο χώρος των ελευθεριακών.

ΖΑΧΙΡ

18.95

Tο Zαχίρ είναι μια ιστορία αγάπης, απώλειας και τυραννικού πάθους.
Ένας διάσημος συγγραφέας που, όπως και ο Πάουλο Kοέλο, γράφει για την πνευματικότητα και που επίσης έχει διανύσει το δρόμο του Aγίου Iακώβου, ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του η Εστέρ, πολεμική ανταποκρίτρια, τον εγκατέλειψε χωρίς να αφήσει ίχνη.
Στην αναζήτηση της Εστέρ, ο συγγραφέας αναγκάζεται να περιπλανηθεί σε πολλούς δρόμους ακολουθώντας διάφορα στοιχεία. Σαν σύγχρονος Oδυσσέας, πρέπει να αντισταθεί σε πειρασμούς και να βρει τους ανέμους που θα τον οδηγήσουν στο θεμελιώδες κλειδί: την ξεκάθαρη ανακάλυψη του εσωτερικού του εγώ.
Aφήγηση γεμάτη σχόλια και σκέψεις για το χρήμα, τη φήμη και το γάμo, το Zαχίρ συνοδεύει το συγγραφέα, που βυθίζεται στην έμμονη ιδέα του, στο άγχος να βρει τους λόγους που ώθησαν την αγαπημένη του να τον εγκαταλείψει

Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΑ

17.00

Το καλοκαίρι του 1862, μια συντροφιά νεαρών καλλιτεχνών με αρχηγό τον ταλαντούχο Έντουαρντ Ράντκλιφ καταφθάνει στην Έπαυλη του Σημυδόδασους, στις όχθες του Τάμεση. Σκοπεύουν να περάσουν ένα καλοκαίρι απομόνωσης, μέσα σε μια παραζάλη έμπνευσης και δημιουργικότητας. Ωστόσο, κατά την παραμονή τους εκεί, μια γυναίκα πυροβολείται θανάσιμα, ενώ μια άλλη αγνοείται· ένα κειμήλιο ανεκτίμητης αξίας εξαφανίζεται·
και η ζωή του Έντουαρντ γκρεμίζεται σε ερείπια.

Πάνω από εκατόν πενήντα χρόνια αργότερα, η Έλοντι Γουίνσλο, νεαρή αρχειονόμος στο Λονδίνο, ανακαλύπτει σε έναν χαρτοφύλακα δύο φαινομενικά άσχετα αντικείμενα: τη φωτογραφία μιας γυναίκας με ένδυση βικτοριανής εποχής κι ένα μπλοκ ζωγραφικής με το σκίτσο ενός σπιτιού στην όχθη ενός ποταμού. Γιατί φαντάζει τόσο οικεία στην Έλοντι η Έπαυλη του Σημυδόδασους; Ποια είναι η σαγηνευτική γυναίκα στη φωτογραφία; Άραγε θα αποκαλύψει ποτέ τα μυστικά της;

Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ

16.00

O πόλεμος –αυτή η «μαύρη πανούκλα»– ξεσπά στην Eυρώπη. H Γαλλία σπαράζει στις όχθες του Σομ και του Λουάρ, εκατομμύρια οι αιχμάλωτοι στα κρεματόρια. O πόλεμος κάνει πιο έντονο το χωρισμό, την απουσία, την αρρώστια, την ανασφάλεια. Mήπως όμως δεν είμαστε πάντα υπό απειλήν, αποκομμένοι, εξόριστοι, σαρακοφαγωμένοι όπως το φρούτο από το σκουλήκι;

Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΕΥΝΟΥΧΟΥ

20.00

Ο Μικέλ Ζενζάνα, τελευταίος απόγονος μιας άλλοτε ισχυρής μεγαλοαστικής οικογένειας της Καταλονίας, νιώθει πια γερασμένος, χωρίς δίψα για ζωή. Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου με μια γοητευτική συνάδελφο δημοσιογράφο σε ένα πολυτελές εστιατόριο που στεγάζεται στο παλιό πατρικό του σπίτι, αποφασίζει να μιλήσει για το παρελθόν του: την οικογένειά του, τη στρατευμένη νιότη του, τον αγώνα του εναντίον της δικτατορίας του Φράνκο, τον παθιασμένο έρωτά του για μια βιολονίστρια, την αγάπη του για τις τέχνες…

Η ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ

14.00

Η ΓιόνγκΧιε και ο σύζυγός της είναι δύο άνθρωποι του μέσου όρου. Εκείνος πηγαινοέρχεται δουλοπρεπώς στο γραφείο του, δεν διακατέχεται από καμία φιλοδοξία. Εκείνη δεν τη χαρακτηρίζει κανένα πάθος, είναι απλώς μια αφοσιωμένη νοικοκυρά. Η μονοτονία του γάμου τους ανατρέπεται όταν η ΓιόνγκΧιε αποφασίζει μια μέρα να μην ξαναφάει κρέας. Δεν δίνει εξηγήσεις. «Είδα ένα όνειρο», αυτό λέει μονάχα. Πρόκειται για μια μικρή ένδειξη ανεξαρτησίας, η οποία όμως μπορεί να θεωρηθεί ακραία και να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνη σε μια χώρα όπως η Νότια Κορέα.

ΗΜΑΣΤΑΝ ΨΕΥΤΕΣ

15.50

Το βιβλίο-φαινόμενο του BookTok σε ειδική έκδοση με σημειώσεις της E. Lockhart και ερωτικά γράμματα του Γκατ στην Κέιντενς.

ΛΑΝΝΥ

15.00

Ο Λάννυ είναι ένα μικρό αγόρι που διαφέρει από τα άλλα. Αλλόκοτος και ονειροπόλος, τις περισσότερες μέρες σκαρφαλώνει στα δέντρα, βρίσκει καταφύγιο στις μυστικές κρυψώνες του και χάνεται στον λαβύρινθο της καλπάζουσας φαντασίας του. Οι γονείς του νιώθουν λατρεία, ανάμεικτη με ανησυχία, γι’ αυτό το παιδί που δεν μπορούν να ελέγξουν και να καταλάβουν. Όσο για τους κατοίκους του χωριού όπου έχει εγκατασταθεί η οικογένεια, βλέπουν τον Λάννυ απλώς σαν ένα παιδί «πειραγμένο» και αντιμετωπίζουν καχύποπτα τη σχέση του με τον ηλικιωμένο Πιτ, άλλοτε διάσημο και διαβόητο ζωγράφο, που προκαλεί τα χειρότερα κουτσομπολιά. Μια μέρα, ο Λάννυ εξαφανίζεται.

ΜΕΣΗ ΑΓΓΛΙΑ

20.00

«Σε περιόδους σαν αυτή, ήταν δελεαστική η σκέψη ότι μια αλλόκοτη υστερία είχε καταλάβει τον βρετανικό λαό».

Η Μέση Αγγλία μάς οδηγεί οκτώ χρόνια πίσω στα περίχωρα του Μπέρμιγχαμ, όπου τα κάποτε ακμάζοντα εργοστάσια αυτοκινήτων έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε φτηνόμαγαζα και στο Λονδίνο, όπου οι κοινωνικές ταραχές παραδίδουν τη σκυτάλη στον πυρετό των Ολυμπιακών Αγώνων και μας προσφέρει ένα λαμπερό καστ χαρακτήρων εν μέσω μιας εποχής, όπου όλα αλλάζουν με ταχύ ρυθμό.

ΜΠΡΙΝΤΑ

17.75

Η εκπληκτική ιστορία της Μπρίντα, μιας από τις νεαρότερες δασκάλες στην Παράδοση των Μαγισσών. Μια τρυφερή και ευχάριστη ιστορία ζωής, στην οποία η μαγεία μιλάει όλες τις γλώσσες της καρδιάς του ανθρώπου.

«Ένα κείμενο της Παράδοσης, αγνώστου συγγραφέα, λέει ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να υιοθετήσει δύο στάσεις: να χτίζει ή να φυτεύει. Οι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για το έργο τους, κάποτε όμως τελειώνουν αυτό που χτίζουν. Τότε σταματούν και περιορίζονται από τους ίδιους τους τοίχους τους. Όταν ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η ζωή χάνει το νόημά της. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που φυτεύουν.

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

17.70

Ο Γκρην επιστρέφει στον κόσμο των κατασκόπων και της προδοσίας, για να πλέξει το εγκώμιο της ανυπακοής και να δείξει με οξυδερκή και ευαίσθητο τρόπο σε ποια τραγωδία μπορεί να καταλήξει η αδιάλλακτη και άκαμπτη εφαρμογή της έννοιας του “εθνικού συμφέροντος” που πολύ συχνά και εύκολα παραμερίζει τον ανθρώπινο παράγοντα.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ

19.08

Κούβα, 1977. Ο Ιβάν παλεύει να βγάλει τα προς το ζην και όποτε βρίσκει ευκαιρία περιπλανιέται στην αγαπημένη του παραλία, έξω από την Αβάνα. Εκεί γνωρίζει έναν παράξενο άνθρωπο που του διηγείται μια ιστορία: την ιστορία του Ραμόν Μερκαντέρ, του δολοφόνου του Τρότσκι, από τότε που, νεαρός κομμουνιστής, αγωνιζόταν στον Ισπανικό Εμφύλιο μέχρι την εποχή που βγαίνει από τις φυλακές του Μεξικού και καταφεύγει στη Μόσχα.

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΦΛΙΤΖΑΝΑΚΙ

15.00

Μια μέρα είπα: “Εκατομμύρια κοιμούνται έξω. Δεν θα μπορούσε κάποιος να μείνει σπίτι μας;”.
Και ο Φαμπρίς είπε: “Ναι, μόνο ν’ αγοράσουμε κρεβάτι”.
Και ο γιος μας, ο Μάριος, είπε: “Πριν έρθει, πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα του”.
Και ο μικρός του αδελφός, ο Νοέ, πρόσθεσε: “Πρέπει οπωσδήποτε να τον μάθουμε να παίζει χαρτιά, γιατί εμάς μας αρέσουν πολύ τα χαρτιά!”…

ΟΙ ΚΑΤΕΡΙΝΕΣ

14.90

Σε ό,τι έχει να κάνει με τα κορίτσια (και στην περίπτωση του Κόλιν αυτό αποδεικνυόταν πολύ συχνά), όλοι έχουν έναν τύπο. Ο τύπος του Κόλιν Σίνγκλετον ήταν… οι Κατερίνες. Είχε κάνει σχέση με δεκαεννιά κοπέλες.

Όλες τους άκουγαν στο όνομα Κατερίνα. Και όλες τους –μα όλες, μέχρι την τελευταία– του είχαν ρίξει άκυρο.

Ο Κόλιν πίστευε ότι ο κόσμος αποτελείται από ακριβώς δύο είδη ανθρώπων: από τα Άτομα που Ρίχνουν Άκυρο κι από τα Άτομα που Τρώνε Άκυρο. Πολλοί θα ισχυριστούν ότι ανήκουν και στις δύο κατηγορίες, όμως αυτοί δεν καταλαβαίνουν καθόλου την ουσία του πράγματος: έχεις προδιάθεση προς τη μία ή την άλλη μοίρα.

Τα Άτομα που Ρίχνουν Άκυρο μπορεί να μην είναι πάντοτε εκείνοι που ραγίζουν καρδιές και τα Άτομα που Τρώνε Άκυρο μπορεί να μην κυκλοφορούν μονίμως με ραγισμένη καρδιά.

Όμως είναι αποφασισμένος να αποδείξει το Θεώρημα της Υποβόσκουσας Προβλεψιμότητας των Κατερινών, το οποίο ελπίζει πως, στην τελική του μορφή, θα μπορεί να προβλέπει το μέλλον κάθε σχέσης, παίρνοντας εκδίκηση για τους απανταχού συλλέκτες άκυρων και ίσως, γιατί ποτέ δεν ξέρεις, να καταφέρει κι ο ίδιος να κερδίσει την καρδιά του κοριτσιού των ονείρων του.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ

11.70

Πάνω σε μια αντιστροφή της Δελφικής προστακτικής «γνώθι σαυτόν», στηρίχτηκε το διανοητικό οικοδόμημα ενός ανθρώπου μυστικόπαθου και ταλαιπωρημένου, του οποίου ολόκληρη η ζωή σπαταλήθηκε στους χώρους του πνευματικού του «υπογείου». Πρόκειται για τον υποχθόνιο, ανώνυμο ντοστογιεφσκικό ήρωα, ο οποίος ορύεται από τα βάθη της συνείδησής του: όχι, δεν είναι καλό να γνωρίζει ο άνθρωπος τον εαυτό του.
Ο άνθρωπος αυτός φαίνεται πως ενστερνίσθηκε το αρχαιοελληνικό ρητό, το πραγματοποίησε και τελικώς αποδεικνύοντας το λάθος του το απέρριψε…

ΣΙΝΤΑΡΤΑ

10.60

Το Σιντάρτα είναι ένα από τα βασικά μυθιστορηματικά τεκμήρια της σύγχρονης εποχής. Καταγραφή της πορείας ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, γραμμένη με βιβλική σχεδόν απλότητα και ομορφιά, που καταλήγει σ’ έναν παθιασμένο ύμνο της ατομικότητας και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι περίεργο που το βιβλίο τούτο, απαλλαγμένο από τις βαριές, αποπνικτικές αναθυμιάσεις της εποχής των ορθοδοξιών και των δογμάτων, έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για τις γενιές του ποπ και του ροκ, για τις γενιές της σύγχρονης μαρκουζικής μεταμαρξιστικής αμφισβήτησης.

ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

16.00

Όταν, το 1931, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το μυθιστόρημα “Φάμπιαν” του Έριχ Κέστνερ, η εθνικοσοσιαλιστική εφημερίδα Volkischer Beobachter έσπευσε να το χαρακτηρίσει “εκδοτικό σκουπίδι”. Ο κριτικός που υπέγραφε το κείμενο ήταν, φυσικά, ανώνυμος και ο χαρακτηρισμός αποτέλεσε, και αποτελεί μέχρι σήμερα, τίτλο τιμής. ‘Αλλωστε, λίγους μόλις μήνες αργότερα, το βιβλίο είχε πουλήσει πάνω από 30.000 αντίτυπα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Κι όμως, το αριστούργημα του Κέστνερ δεν ευτύχησε να παρουσιαστεί στους αναγνώστες, όπως ακριβώς το έγραψε και το παρέδωσε ο ίδιος ο δημιουργός του. Ο επιμελητής και ο εκδότης προχώρησαν σε μια σειρά αλλαγών. Κι ένα ολόκληρο κεφάλαιο λογοκρίθηκε. Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες, για να κυκλοφορήσει το βιβλίο για πρώτη φορά πλήρες και χωρίς περικοπές. Η ανά χείρας έκδοση περιλαμβάνει την αρχική μορφή και τον αρχικό τίτλο του μυθιστορήματος, ενώ στο Παράρτημα οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν λεπτομερώς την περιπέτεια του βιβλίου.

ΤΙΠΟΤΑ

12.90

«Ο Πιερ Άντον παράτησε το σχολείο τη μέρα που συνειδητοποίησε πως τίποτα δεν άξιζε τον κόπο, αφού έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν είχε σημασία. Οι υπόλοιποι μείναμε. Και παρά τη φιλότιμη προσπάθεια των δασκάλων μας να συμμαζέψουν την τάξη και τα μυαλά μας μετά τη φυγή του Πιερ Άντον, εμείς συνεχίσαμε να σκεφτόμαστε τον Πιερ Άντον. Ίσως γι’ αυτό να εξελίχθηκαν όλα έτσι όπως εξελίχθηκαν».

Η δανή συγγραφέας Janne Teller ανατέμνει με αλληγορική διάθεση και χειρουργική ακρίβεια την υπαρξιακή αγωνία της όχι και τόσο τρυφερής προεφηβικής ηλικίας σ’ ένα πολυβραβευμένο βιβλίο που δίχασε τη λογοτεχνική κοινότητα όταν κυκλοφόρησε το 2010 και ήταν για χρόνια απαγορευμένο στις βιβλιοθήκες αρκετών ευρωπαϊκών χωρών.

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ

16.00

Μια μικρή πόλη όμοια με τόσες και τόσες άλλες… κι έπειτα, κάποια μέρα, κατάχρηση εξουσίας… ένας αστυνομικός έλεγχος που παίρνει άσχημη τροπή… Ονομαζόταν Σαΐντ. Ήταν δεκαπέντε χρονών. Και είναι νεκρός.
Εγώ, ο Ματιά, έντεκα χρονών, δεν τον γνώρισα. Μετά, όμως, είδα το μίσος να με περιτριγυρίζει, τη λύπη και την τρέλα να κατατρώει την οικογένειά μου μέχρι τη διάλυσή της…