Περιγραφή
Κριτικές – Δημοσιεύματα
Μια ενδιαφέρουσα νουβέλα και μια ουσιαστική ερμηνεία της πολυπλοκότητας του ατόμου από έναν σημαντικό συγγραφέα. Ειδική μνεία στη μετάφραση της κυρίας Λαγουδάκου.
Αφροδίτη Δημοπούλου
«Οι δύο φίλες και η υπόθεση φαρμακείας» στα προτεινόμενα βιβλία από το culturenow.gr
Το έργο αυτό, το οποίο μεταφράζεται πρώτη φορά στα ελληνικά, δημοσιεύεται το 1924 και σχετίζεται περισσότερο με την εμπειρία του Ντέμπλιν στην ψυχιατρική, στην οποία εξειδικεύτηκε, και την προσπάθειά του να κατανοήσει ο ίδιος και να προσεγγίσει τον ασταθή εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Το γεγονός της φαρμακείας στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας αποτέλεσε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα στη δημοκρατία της Βαϊμάρης τον καιρό εκείνο και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον ίδιο, ο οποίος «εκμεταλλεύτηκε» λογοτεχνικά την ιστορία.
Γιάννης Αντωνιάδης – culturenow.gr
Ο Ντέμπλιν έγραψε μια θαυμάσια νουβέλα που διαβάζεται απνευστί χειριζόμενος ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα. Ακροβατώντας πάνω στις αντιφάσεις μάς θυμίζει πως αυτές καθορίζουν τη ζωή μας σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από όσο φανταζόμαστε.
Αναστάσης Βιστωνίτης – tovima.gr
Συνέντευξη της μεταφράστριας Γιώτας Λαγουδάκου στον athina984.gr για το βιβλίο «Οι δύο φίλες και η υπόθεση φαρμακείας» [από το 56:06]
athina984.gr
Με τη νουβέλα αυτή, μεταφρασμένη ωραία […] από τη Γιώτα Λαγουδάκου για τις εκδόσεις Καλέντη, ο Έλληνας αναγνώστης θα πάρει μια μικρή μόνο αλλά επαρκέστατη και δελεαστική γεύση από το μεγαλειώδες της πένας του Ντέμπλιν.
Βιβή Γεωργαντοπούλου
«Τη δυσκολία της υπόθεσης θέλησα να δείξω, να σβήσω την εντύπωση ότι τα καταλαβαίνει κανείς όλα ή τα περισσότερα σε μια τόσο συμπαγή ζωή. Τα καταλαβαίνουμε σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο». Αυτά αναφέρει ο Ντέμπλιν στον επίλογο του βιβλίου που μεταφράζεται πρώτη φορά στα ελληνικά. Το έργο αυτό δημοσιεύεται το 1924 και σχετίζεται περισσότερο με την εμπειρία του στην ψυχιατρική, στην οποία εξειδικεύτηκε, και την προσπάθειά του να κατανοήσει ο ίδιος και να προσεγγίσει τον ασταθή εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου.
Το γεγονός της φαρμακείας στο οποίο αναφέρεται αποτέλεσε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα στην δημοκρατία της Βαϊμάρης τον καιρό εκείνο. Το συμβάν αυτό και το παρασκήνιο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον ίδιο, ο οποίος «εκμεταλλεύτηκε» λογοτεχνικά την ιστορία και κατόρθωσε να την αφηγηθεί με λεπτομέρεια, παραθέτοντας ακριβείς και πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες για την ιατροδικαστική μέθοδο και τα αποτελέσματά της, μεταφέροντας τον παλμό και την ένταση της πράξης. Η δεινότητά του στη συγγραφή ξεδιπλώνεται, ενώ κορυφώνεται η πλοκή και ξετυλίγεται το νήμα της ιστορίας φαρμακείας.
Γιάννης Αντωνιάδης, culturenow.gr