Προβολή όλων των 3 αποτελεσμάτων

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 44 ΚΡΙΣΙΜΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

13.00

Η λαϊκή ένοπλη πάλη το Δεκέμβρη υπήρξε φαινόμενο μοναδικό σε όλη την καπιταλιστική Ευρώπη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως μοναδικός υπήρξε και ο αγώνας του ΔΣΕ. Η σύγκρουση του Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικές συνθήκες από εκείνες της τριπλής φασιστικής Κατοχής, σε μια φάση που ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε ακόμα τελειώσει, αν και η έκβασή του είχε κριθεί. Η γερμανική ιμπεριαλιστική μηχανή και τα συμμαχικά της κράτη βρίσκονταν σε απόλυτη υποχώρηση, ενώ ο Κόκκινος Στρατός προέλαυνε ακάθεκτος, έχοντας ήδη παίξει καθοριστικό ρόλο στη συντριβή του φασισμού στην ευρωπαϊκή σκηνή του πιο αιματηρού πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα. Η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας που εξ αντικειμένου διαπερνούσε την ελληνική κοινωνία και τα προηγούμενα χρόνια, το Δεκέμβρη πρόβαλε με μεγαλύτερη οξύτητα, καθώς είχε φύγει από τη μέση ο παράγοντας της ξένης Κατοχής.

ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ;

6.00

Ήταν που λέτε μια φορά ένα σκιουράκι. Ούτε όμορφο, ούτε άσχημο. Ούτε έξυπνο, ούτε και κουτό. Ένα συνηθισμένο σκιουράκι ήτανε, που θα `μοιαζε μ` όλα τ` άλλα, αν δεν είχε μια παράξενη συνήθεια. Μόλις σουρούπωνε, το `σκαγε απ` τη φωλιά του και πήγαινε και στηνότανε στην άκρη του δάσους, δίπλα στο ποτάμι, καρτερώντας τα ζώα που πήγαιναν να πιουν νερό… Περνούσαν λέαινες, ζαρκάδια, κι αρκούδες και λαγοί κι ασβοί και βατραχάκια… Το σκιουράκι ένιωθε πως με όλα έμοιαζε λιγάκι, πως όλα τους είχανε κάτι όμορφο, κάτι ξεχωριστό. Έτσι, τα σταματούσε όλα, τα κοίταζε στα μάτια και τα ρωτούσε: – Μπορείς να μ` αγαπάς; Τα πιο πολλά γελούσαν. Άλλα δεν έμπαιναν στον κόπο ν` απαντήσουν. Κι άλλα του λέγαν: Δεν έχω χρόνο – ή δεν ξέρω τι είναι ν` αγαπάς…

ΤΟ ΨΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ

6.00

Ήταν μια φορά ένα μικρούτσικο ψαράκι, τόσο δα – ένας κυπρίνος. Κι επειδή στη λιμνούλα που ζούσε ήταν απ’ όλα τα ψαράκια το πιο πιτσιρίκι, όλοι μα όλοι -κυπρίνοι,και χρυσόψαρα και φύκια και αχιβάδες- τον πφωνάζαν Πίτσι.