Showing all 8 results

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΕ 100 ΛΕΞΕΙΣ

8.80

Μπορούμε να μάθουμε Γεωπολιτική; Το μικρό βιβλίο γεωπολιτικής γενικών γνώσεων σε 100 λέξεις.

ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

7.00

Ίσως δεν υπάρχει άλλη γυναίκα που να αφοσιώθηκε με τόση θέρμη στην υπόθεση της επανάστασης και της κοινωνικής δικαιοσύνης όσο η Έμμα Γκόλντμαν. Η φωνή της έρχεται από μακριά, πολύ μακριά – απ’ όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμη όραμα και ελπίδες, έβλεπαν όλον τον κόσμο σαν λίκνο της αλλαγής και ονειρεύονταν την οικουμενική αδελφοσύνη.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ

ΓΙΑΤΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

9.54

Στις μέρες μας, η ύπαρξη του κράτους θεωρείται αυτονόητη. Διαμαρτυρόμαστε για τις απαιτήσεις του. Παραπονούμαστε ότι παρεισφρέει ολοένα και περισσότερο σε υποθέσεις που παλαιότερα θεωρούνταν ιδιωτικές. Μας είναι, όμως, σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε τη ζωή χωρίς αυτό. Στον σημερινό κόσμο, η χειρότερη μοίρα που μπορεί να λάχει σ’ έναν άνθρωπο είναι να μην έχει κράτος.

Οι παλιές μορφές κοινωνικής αναγνώρισης έχουν σήμερα πάψει να είναι απόλυτα αναγκαίες. Ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει μια λίγο-πολύ ολοκληρωμένη ζωή δίχως οικογένεια, δίχως μόνιμο τόπο κατοικίας, δίχως θρησκευτική ένταξη. Αλλά αν δεν έχει κράτος, είναι ένα τίποτα. Δεν έχει δικαιώματα, δεν έχει ασφάλεια, κι οι ευκαιρίες του για μια δημιουργική προσωπική πορεία θα είναι μηδαμινές.

Δεν υπάρχει επί της γης σωτηρία έξω από το πλαίσιο ενός οργανωμένου κράτους. Αφού δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ το κράτος, έχει σημασία να το κατανοήσουμε. Ένας τρόπος να το πετύχουμε αυτό, είναι να μελετήσουμε την ιστορία του — να εξετάσουμε πώς και πότε αναδύθηκε η συγκεκριμένη μορφή οργάνωσης, τι είδους ανάγκες κάλυπτε, σε ποιες αρχές ήταν βασισμένη. Μια μελέτη των καταβολών του νεότερου ευρωπαϊκού κράτους θα μπορούσε ενδεχομένως να φωτίσει κάπως τα γνωρίσματα και τα προβλήματα του κράτους των ημερών μας. Μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τις διαφορές ανάμεσα στους ποικίλους τύπους κράτους και να εξηγήσουμε για ποιο λόγο ορισμένα κράτη διαθέτουν περισσότερο εύρυθμες και αποτελεσματικές μορφές οργάνωσης από άλλα.

Η ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΤΖΑΜΑΡΙΑ

10.00

«Το κράτος πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην εκτέλεση δημόσιων έργων. Ασχέτως τελικού αποτελέσματος, ένα είναι βέβαιο: το χρήμα θα κυκλοφορήσει κι η οικονομία θα κινηθεί!» Σ’ αυτό συμφώνησαν οι περισσότεροι.

«Να καταργήσουμε τους μεσάζοντες», πρότειναν κάποιοι άλλοι. «Δεν εξυπηρετούν κανέναν παρά μονάχα τον εαυτό τους!»

«Να κλείσουμε τα σύνορα στα εισαγόμενα προϊόντα!», δήλωσε με αποφασιστικότητα μια τρίτη φωνή. «Η κοινωνία θ’ αναγκαστεί να φτιάχνει τα αγαθά αυτά μόνη της. Θα απαιτηθούν παραπάνω εργατικά χέρια κι η απασχόληση στη χώρα μας μοιραία θα ενισχυθεί».

Βλέποντας πως είναι τόσο εύκολο να κάνεις έναν λαό πιο πλούσιο φτιάχνοντας λίγους νόμους, κάποιοι άλλοι, ριζοσπαστικότεροι, προχώρησαν τον ίδιο συλλογισμό δυο βήματα παραπέρα:
«Αν επιθυμούμε πραγματικά την οικονομική ανάπτυξη, η λύση είναι μία: να απαγορεύσουμε στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν το δεξί τους χέρι… Για τις δουλειές που κάνουμε σήμερα, θα χρειάζονται τουλάχιστον οι διπλάσιοι εργαζόμενοι. Το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί μια για πάντα!»

Σ’ αυτό το αγέραστο κείμενο, ο φιλοπαίγμων Φρεντερίκ Μπαστιά, ο κατά γενική ομολογία σημαντικότερος εκλαϊκευτής της κλασικής πολιτικής οικονομίας, απαντά: «Έλεος, κύριοι! Πίσω απ’ αυτό που βλέπουμε, υπάρχει και κάτι που δεν το βλέπουμε».

Ο Frederic Bastiat (1801-1850) είναι βασικός εκπρόσωπος του κλασικού οικονομικού φιλελευθερισμού. Μετά την Επανάσταση του 1848, εξελέγη βουλευτής στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Χάρη στη διαύγεια των γραπτών του, με τον έντονα σκωπτικό, πολεμικό αλλά και παιδαγωγικό χαρακτήρα τους, έχει κατ’ επανάληψη χαρακτηριστεί ως ο σημαντικότερος εκλαϊκευτής της κλασικής πολιτικής οικονομίας.

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ

8.50

H δίκη της Χρυσής Αυγής, που ξε­κίνησε το 2015 και ολοκληρώθηκε το 2020 με την καταδίκη της εγκληματι­κής οργάνωσης, αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων χρόνων. Στη διάρκειά της αναδείχθηκε η εγκληματική δράση της οργάνωσης, από τις απαρχές της μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η αγόρευση του Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρου πολιτικής αγωγής των Αι­γύπτιων αλιεργατών, αναδεικνύει τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης και τη στρατιωτική δομή της, περι­γράφει τη δράση των ομάδων κρούσης και τις επιθέσεις κατά μεταναστών και πολιτικών αντιπάλων. Η επιχειρηματο­λογία και η ρητορική της ένταση την καθιστούν ένα σημαντικό τεκμήριο της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας.

ΟΡΘΙΟΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΘΕΑ

10.00

“Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, αν κάτι είναι σκάνδαλο ή σκευωρία, σε αυτή τη δίκη, σίγουρα δεν είναι η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής· αυτό ήταν κάτι που άργησε κιόλας πολλά χρόνια να γίνει. Η Πολιτική Αγωγή ζητάει την καταδίκη των κατηγορουμένων, όπως κατηγορούνται για όλες τις κατηγορίες, όχι γιατί αυτό απαιτεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα -το ξέρουμε ότι δεν δικάζουμε εδώ μέσα με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα-, ούτε γιατί η αθώωση των κατηγορουμένων θα σημάνει την επανεμφάνιση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής στους δρόμους, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο βίας και ναζιστικής τρομοκρατίας, νομιμοποιημένων πλέον και με τη βούλα της ελληνικής Δικαιοσύνης…

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΕΙΡΑΜΑ: Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ

6.00

Η καθημερινότητά μας είναι πολύ πιο παράξενη απ’ όσο νομίζουμε και στηρίζεται σε εύθραυστα θεμέλια. Αυτό είναι το ανησυχητικό μήνυμα της εξελικτικής ιστορίας του ανθρώπινου είδους, που οφείλεται σε ένα εκπληκτικό πείραμα που εφαρμόστηκε μόλις δέκα χιλιάδες χρόνια πριν. Κανείς δεν θα μπορούσε να έχει προβλέψει αυτό το πείραμα παρατηρώντας τη μέχρι τότε εξέλιξή μας, ωστόσο επρόκειτο να αλλάξει για πάντα τον τρόπο ζωής στον πλανήτη μας… …Περίπου μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων, ένα από τα πιο επιθετικά, ευέλικτα και ληστρικά είδη σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο άρχισε να εγκαταλείπει το νομαδικό τρόπο ζωής… Μέσα σε μερικές εκατοντάδες γενιές –μόλις ένα δευτερόλεπτο με όρους εξέλιξης

ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ

10.00

Αυτή η σύντομη σκιαγράφηση αποκλειστικό σκοπό έχει να προσφέρει έναν γενικό προσανατολισμό σ’ όσους δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με το χρηματιστήριο. Έτσι, σχεδόν τίποτα δεν θα το θεωρήσουμε γνωστό εκ των προτέρων. Στο κείμενο που ακολουθεί μένουμε σε τούτο τον στόχο, γι’ αυτό και σκόπιμα αποφεύγουμε να εκφράσουμε οποιαδήποτε αρνητική κρίση.

Άλλωστε, η κριτική που ασκείται από ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού στους όρους με τους οποίους λειτουργεί σήμερα το χρηματιστήριο είναι πρακτικά αναποτελεσματική. Κι αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζεται από μια τεράστια επιπολαιότητα: αναζητά τα προβλήματα εκεί όπου θα τα έβρισκε κανείς μόνο και μόνο επειδή δεν κατανοεί αυτά τα πράγματα ή επειδή θίγονται τα συμφέροντά του.

Η ίδια επιπολαιότητα ευθύνεται και για την εξαιρετικά επικίνδυνη ιδέα ότι ένας θεσμός όπως το χρηματιστήριο συνιστά εκ φύσεως ένα είδος «συνωμοτικής λέσχης» με σκοπό το ψεύδος και την απάτη σε βάρος του έντιμου εργαζόμενου λαού κι επομένως ότι πρέπει -και ότι μπορεί- με κάποιον τρόπο να καταργηθεί.

Όμως τίποτα δεν απειλεί περισσότερο ένα εργατικό κίνημα, προς το οποίο πρωτίστως απευθύνονται αυτές οι γραμμές, όσο το να τίθενται -λόγω άγνοιας των πραγματικών συνθηκών- ανεδαφικοί στόχοι.