HISTORY & GEOGRAPHY

Οι ευωδιές των κήπων της μινωικής Κνωσού μαγεύουν έναν αιγύπτιο ταξιδευτή· ο Ριχάρδος ο Στυμπαλιώτης αφήνει τη δουλειά στον γρίπο για να καλλιεργήσει ένα ζευγάρι γης στα ερημωμένα από την πανώλη Γιοφυράκια· στον πολιορκούμενο Χάνδακα, καθώς ο Μαρκαντώνιος Φόσκολος γράφει τους τελευταίους στίχους του Φορτουνάτου, ένας μαθητευόμενος ζωγράφος εγκαταλείπει την Κρήτη τουρκονίκητη και φονοσκλαβωμένη· στο Μεγάλο Κάστρο του μεσοπολέμου η κυρά-Γιασιμίνα δακρύζει χαϊδεύοντας το κλειδί του σπιτιού που άφησε στα Κριτζαλιά της Ιωνίας… Αυτοί είναι ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές των δώδεκα αφηγημάτων, στα οποία αρχαιολόγοι, ιστορικοί, φιλόλογοι και ιστορικοί της τέχνης ανασυνθέτουν στιγμιότυπα από την ζωή στην Κρήτη, από τα μινωικά χρόνια έως τη μικρασιατική καταστροφή. Σε ένα σκηνικό γνωστό από την ιστορική έρευνα κινούνται πρόσωπα, τις περισσότερες φορές επινοημένα, και παρουσιάζονται καταστάσεις, άλλοτε καθημερινές κι άλλοτε απρόσμενες, που οι συγγραφείς εμπνεύστηκαν μετά από συστηματική έρευνα των διαθέσιμων πηγών. Κάθε αφήγηση συνοδεύεται από εισαγωγή στην αντίστοιχη ιστορική εποχή και τεκμηρίωση. Στόχος του τόμου είναι να γνωρίσει το ευρύτερο κοινό βασικές πηγές και κεντρικά προβλήματα της ιστορικής έρευνας, όχι με το ύφος και τις μεθόδους του εγχειριδίου αλλά με την αμεσότητα του αφηγήματος.

Ποιοι βοήθησαν τον Χίτλερ να καταλάβει την εξουσία; Ποιοι αποτελούσαν τον στενό κύκλο του; Ποιοι του ασκούσαν τη μεγαλύτερη επιρροή; Ποια προνόμια απολάμβαναν; Τι απέγιναν μετά το τέλος του πολέμου;
Η ιστορικός Heike B. Görtemaker καταρρίπτει τον μύθο του «μοναχικού» Χίτλερ. Παρουσιάζει άγνωστα μέχρι σήμερα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι ήδη από τη δεκαετία του 1920 ο Χίτλερ είχε πάντα ανθρώπους που φρόντιζαν την εικόνα του και του εξασφάλιζαν χρήματα και «υψηλούς» συμμάχους σε διάφορες χώρες. Μας μεταφέρει στο πολυτελές ορεινό καταφύγιό του και παρακολουθεί την καθημερινότητα της «Αυλής» του.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον ρόλο των γυναικών της «Αυλής», στην πανίσχυρη Μάγκντα Γκέμπελς, στην αδελφή του Νίτσε, στην κόρη του Βάγκνερ και στις πολύ νεαρές ερωμένες του «Φύρερ»: από την ανιψιά του μέχρι την Εύα Μπράουν.

Στη σελίδα 335 του βιβλίου υπάρχει μια φωτογραφία. Είναι η χορωδία του Ελληνικού Εργατικού Εκπαιδευτικού Συνδέσμου της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1930. Ποια ήταν, άραγε, η κινητοποιητική δύναμη που έκανε μετανάστες και μετανάστριες να τραγουδούν επαναστατικούς ύμνους στις Ηνωμένες Πολιτείες;

Αυτό είναι το ερώτημα που διατρέχει την αφήγηση της Κόκκινης Αμερικής. Εστιάζοντας το ενδιαφέρον του στην ιστορία της αμερικανικής Αριστεράς, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως και τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, το βιβλίο αναδεικνύει τα πολλαπλά νήματα που συνέδεαν τις ιδέες της ριζικής κοινωνικής μεταβολής με τους μετασχηματισμούς της καθημερινότητας των μεταναστευτικών πληθυσμών. Η ιστορία της ελληνοαμερικανικής Αριστεράς φωτίζει την πολλαπλότητα της μεταναστευτικής εμπειρίας και υπογραμμίζει τα όρια των στερεοτύπων γύρω από τους Έλληνες μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταυτόχρονα, ωστόσο, η διαδρομή αυτή μας επιτρέπει να ξανασκεφτούμε γύρω από κάτι ευρύτερο: τις προσδοκίες και τις διαψεύσεις των επαναστατικών βεβαιοτήτων και τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών στην πολιτική φαντασία των ριζοσπαστών του 20ού αιώνα. Η Κόκκινη Αμερική δεν αφηγείται μια ιστορία επιτυχίας. Την ίδια στιγμή, όμως, μέσα από τις συναρπαστικές διαδρομές των μεταναστών που πίστεψαν στην επανάσταση, ανασυγκροτεί τους τρόπους με τους οποίους το ιστορικό απρόβλεπτο συνδιαλέγεται με την αναζήτηση ενός Νέου Κόσμου.