Showing 481–491 of 491 results

ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

14.50

Το θέμα με τη Μάργκο Ροθ Σπίγκελμαν είναι πως ουσιαστικά το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να την αφήνω να μιλάει κι όταν κάποια στιγμή σταματούσε να μιλάει να την προτρέπω να συνεχίσει, λόγω του ότι, πρώτον, ήμουν πέραν πάσης αμφιβολίας ερωτευμένος μαζί της, δεύτερον, ήταν μια κοπέλα που όμοιά της δεν είχε υπάρξει ποτέ, μα ποτέ, και, τρίτον, η ίδια δε μου έκανε ερωτήσεις…

ΧΕΙΜΩΝΑΣ

18.00

Χειμώνας. Θλίψη και σκοτεινιά. Άνεμος τσουχτερός, γη σαν σίδερο, νερό σαν πέτρα. Σύντομες μέρες, ατέλειωτες νύχτες. Τα δέντρα τρέμουν απογυμνωμένα. Τα φύλλα του καλοκαιριού, νεκρά απορρίμματα. Ο κόσμος συρρικνώνεται. Τα φυτά κατακρατούν τους χυμούς τους. Όμως τώρα αποκαλύπτονται τα πάντα. Κι όπου υπάρχει πάγος, θα ανάψει φωτιά. Τέσσερις άνθρωποι, συγγενείς και ξένοι, συγκεντρώνονται για τις γιορτές των Χριστουγέννων στην Κορνουάλη, σε μια έπαυλη με δεκαπέντε υπνοδωμάτια.

ΧΙΛΙΑΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

19.90

Ο Alejandro Zambra με το καινούργιο του μυθιστόρημα εισβάλλει στον κόσμο της ποίησης, και κατ’ επέκταση, των ποιητών.

ΧΙΛΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ

18.00

Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων;

Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του.

Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη.

ΧΝΟΤΑ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ

15.00

Σε μια πανικόβλητη πόλη, που ζει και κινείται υπό την απειλή τρομοκρατικών χτυπημάτων, όπου όλοι και όλες παρακολουθούνται με κάμερες και όπου η πραγματικότητα αρκετά συχνά δεν είναι αυτή που δείχνει, ο δεκαεννιάχρονος φοιτητής Άλεκ βιντεοσκοπεί άθελά του τη δολοφονία ενός συμφοιτητή του από τις Αρχές. Η Σιμόν, η αινιγματική συμφοιτήτριά του που βρίσκεται μαζί του εκείνη τη στιγμή, εξαφανίζεται χωρίς να αφήσει ίχνη.

Το βίντεο του Άλεκ εκθέτει τις Αρχές, οι οποίες αναζητούν αυτόν που το τράβηξε. Ο πατέρας του, που εργάζεται στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών της πόλης, ανακαλύπτει συμπτωματικά τι συμβαίνει και για πρώτη φορά στη ζωή του αναρωτιέται για το τι πρέπει να κάνει.
Ποια είναι η αλήθεια; Ποιος είναι ο «εχθρός»; Ποιος βρίσκεται πίσω από όλες αυτές τις ενέργειες που σκορπούν τρόμο; Μήπως η στάση της Ρόζας, της μικρής αδερφής του Άλεκ, είναι η μόνη που γεννά μια ελπίδα;

Το νεανικό μυθιστόρημα Χνότα στο τζάμι, που βράβευτηκε με Κρατικό Βραβείο, είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Μέσα από σασπένς και συνεχείς ανατροπές, ο αναγνώστης προσπαθεί κι αυτός μαζί με τον ήρωα να αναζητήσει την αλήθεια. Και παρόλο που νιώθει να παρακολουθείται βιώνοντας διαρκώς μια ατμόσφαιρα φόβου, ίσως τελικά να τη βρει.

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

10.14

Αυτήν τη δυτική συνήθεια υιοθέτησε ο ανατολικός Παπαδιαμάντης (1851-1911) και δημοσίευε τις μέρες των Χριστουγέννων σε διάφορα έντυπα διηγήματα, μερικά από τα οποία ανήκουν στα εξοχότερα δείγματα της τέχνης του. Το κοινό που έχουν τα διηγήματα αυτά μεταξύ τους, εκτός από την απαράμιλλη τέχνη του συγγραφέα τους, είναι ότι η δράση τους συνδέεται με τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ωστόσο δεν υπάρχει σε αυτά κανενός είδους οικογενειακή εορταστική αφέλεια, αλλά απεναντίας στις σελίδες τους ξεδιπλώνεται η μεγάλη ποικιλία της ζωής των προσώπων του παπαδιαμαντικού σύμπαντος, που στο άκρο του βρίσκεται η φονική κακότητα της γρια-Καντάκαινας («Το χριστόψωμο») και στο άλλο η αγόγγυστη καλοσύνη της θεια-Αχτίτσας («Η Σταχτομαζώχτρα»).

ΧΩΜΑ ΚΟΚΚΙΝΟ

15.40

Η Αφρική ήταν και είναι το μεγαλύτερο «σχολείο» για τον Άνθρωπο! Εκεί, με όλες τις αισθήσεις του, θα αντιληφθεί την πορεία του Κόσμου τους τελευταίους πέντε τουλάχιστον αιώνες. Στην αφρικανική σαβάνα, την τροπική ζούγκλα, εκεί ανάμεσα στην πανδαισία χρωμάτων, ήχων, οσμών, σε τοπία μαγικά, σε άγρια ζώα, σε πολύβουες πόλεις και χωριά που άνθρωποι και ζώα στοιβάζονται σε λασποκαλύβες και νερόλακκους, θα συναντήσει κάποιος τον Άνθρωπο να πορεύεται μαζί με τον Θεό στο σύντομο μονοπάτι της ζωής του, πάντα με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία, ελπίζοντας ότι κάποτε θα σταματήσει το πλιάτσικο του Τρίτου Κόσμου σε όφελος των «δυνατών» της Γης.

Εκείνος που θα περπατήσει το κόκκινο χώμα της σαβάνας θα συνειδητοποιήσει την μεγάλη του «τύχη» να μην αποτελεί κομμάτι ενός κόσμου που το ζητούμενο της καθημερινότητας είναι οι θερμίδες που θα τον κρατήσουν ζωντανό, αλλά ταυτόχρονα θα γεννηθούν στο μυαλό και την ψυχή του πολλές σκέψεις κυρίως για την υποκρισία και την απανθρωπιά όλων εκείνων που ορίζουν τη ζωή του.

ΧΩΡΙΣ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ

18.00

Οι συνεντεύξεις που επέλεξα να συμπεριλάβω στο “Χωρίς μαγνητόφωνο” καλύπτουν χρονικά μια τριακονταετία παραχωρήθηκαν από σημαντικούς λογοτέχνες λίγο πριν ή λίγο μετά την έκδοση κάποιου βιβλίου τους, και οι περισσότερες δημοσιεύτηκαν στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, όταν η κυκλοφορία της, σε σύγκριση με τις πωλήσεις των σημερινών φύλλων, ήταν…αστρονομική. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, το περιεχόμενό τους δεν εξαντλείται σε ζητήματα λογοτεχνίας, αλλά αγκαλιάζει και την εκάστοτε επικαιρότητα, μέσα από τα σχόλια που καλούνται να κάνουν οι συγγραφείς γι’ αυτήν.

ΨΙΘΥΡΟΙ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ

12.90

Ζωές καταστρέφονται μέσα σε μία νύχτα. Η λαίλαπα της φωτιάς κατακαίει ενοχές, αθωότητες, νιάτα και συνειδήσεις. Η εννιάχρονη Σεμίνα Μαργέτη παραδίδεται στο θάνατο της ψυχής της την ώρα που η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή ανήμπορη στις φλόγες. Μοναδική αμαρτία της Ηλέκτρας Φωτεινού είναι το ότι ερωτεύτηκε με πάθος λάθος άνθρωπο.

Ένας ο ένοχος, ή μήπως πολλοί;

Δαμιανός, Στέφανος, Ρούσσος. Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων.

Κάποιοι εφησυχάζουν και κάποιοι βασανίζονται από ορμητικά ποτάμια αμφιβολίας. Ίσως και ενοχής. Οι ψίθυροι σιγανοί, σχεδόν βουβοί στην αρχή, χρόνο με το χρόνο αρχίζουν να κραυγάζουν.

Και εκείνη, η μικρή Σεμίνα, που από ένα παιχνίδι της μοίρας έχει επιβιώσει, επιστρέφει ως Σεμέλη Σοφιανού είκοσι ένα χρόνια αργότερα, αναγεννημένη από τις ίδιες της τις στάχτες, για να πάρει την εκδίκησή της από τον υπαίτιο της τραγωδίας, ο οποίος ζει και βασιλεύει χάρη στα λεφτά της μητέρας της.

Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται όταν οι σύμμαχοι αποδεικνύονται εχθροί. Και οι εχθροί ίσως είναι εκείνοι που κρατάνε το κλειδί της αγάπης καθώς οι μάσκες πέφτουν.

ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

16.60

1913. Η Θεσσαλονίκη, το σταυροδρόμι των πολιτισμών, έχει μόλις απελευθερωθεί από τον οθωμανικό ζυγό και έχει περιέλθει στα χέρια των Ελλήνων. Είναι μια πολυπολιτισμική πόλη που κατοικείται από Σεφαραδίτες Εβραίους, Έλληνες, Τούρκους, Βούλγαρους.

Η Μελίνα, μια νεαρή ορθόδοξη Ελληνίδα, ζει σε ένα χωριό της βόρειας Ελλάδας, κοντά στα σύνορα. Όταν αποκαλύπτεται η σχέση της με τον νεαρό Βούλγαρο Ντράγκαν, υποχρεώνεται από την οικογένειά της να πάει στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι του αδελφού της, του δημοσιογράφου Τίτου.

Η Γιάελ, μια νεαρή Σεφαραδίτισσα, παντρεύεται τον Βιδάλ, γιο επιφανούς βιομήχανου της πόλης. Η οικογένειά της θεωρεί ότι ο γάμος είναι το σημαντικότερο πράγμα για μια γυναίκα, ενώ η ίδια διψά να μορφωθεί, να εργαστεί και να γνωρίσει τον κόσμο. Για να τα καταφέρει, ζητά κρυφά τη βοήθεια του Τίτου – παλιού συμμαθητή του άντρα της.

ΩΡΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ

14.90

«Όταν κάποιος έχει πια γεράσει κι έχει εκπληρώσει την αποστολή του, τότε δικαιούται να συμφιλιωθεί γαλήνια με το θάνατο. Δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους. Tους ξέρει, αρκετούς είδε. Aυτό που χρειάζεται είναι η γαλήνη…»