LITERATURE

Ζωές καταστρέφονται μέσα σε μία νύχτα. Η λαίλαπα της φωτιάς κατακαίει ενοχές, αθωότητες, νιάτα και συνειδήσεις. Η εννιάχρονη Σεμίνα Μαργέτη παραδίδεται στο θάνατο της ψυχής της την ώρα που η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή ανήμπορη στις φλόγες. Μοναδική αμαρτία της Ηλέκτρας Φωτεινού είναι το ότι ερωτεύτηκε με πάθος λάθος άνθρωπο.

Ένας ο ένοχος, ή μήπως πολλοί;

Δαμιανός, Στέφανος, Ρούσσος. Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων.

Κάποιοι εφησυχάζουν και κάποιοι βασανίζονται από ορμητικά ποτάμια αμφιβολίας. Ίσως και ενοχής. Οι ψίθυροι σιγανοί, σχεδόν βουβοί στην αρχή, χρόνο με το χρόνο αρχίζουν να κραυγάζουν.

Και εκείνη, η μικρή Σεμίνα, που από ένα παιχνίδι της μοίρας έχει επιβιώσει, επιστρέφει ως Σεμέλη Σοφιανού είκοσι ένα χρόνια αργότερα, αναγεννημένη από τις ίδιες της τις στάχτες, για να πάρει την εκδίκησή της από τον υπαίτιο της τραγωδίας, ο οποίος ζει και βασιλεύει χάρη στα λεφτά της μητέρας της.

Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται όταν οι σύμμαχοι αποδεικνύονται εχθροί. Και οι εχθροί ίσως είναι εκείνοι που κρατάνε το κλειδί της αγάπης καθώς οι μάσκες πέφτουν.

Ένα αφήγημα που αναδύεται μέσα από παιδικές μνήμες του συγγραφέα Ευθύμιου Γκόσιου, που ωστόσο υπερβαίνει τον ατομικό χαρακτήρα τους και διευρύνεται στον χώρο και στον χρόνο.

Το Ψωμί με Ζάχαρη είναι μια βιωμένη ιστορική καταγραφή όπως την έζησε ο συγγραφέας στον γενέθλιο τόπο του, την Καστάνιανη της Ηπείρου αλλά και μία διήγηση των εθίμων, των συνηθειών, των καθημερινών πρακτικών –ολόκληρης της Παράδοσης που ο συγγραφέας εδώ διασώζει με τρόπο γλαφυρό και νοσταλγικό.

Με έντονο το προσωπικό στίγμα, το Ψωμί με Ζάχαρη μάς ταξιδεύει στη ζωντανή ιστορία και την καθημερινότητα των χωριών της Ηπείρου που, όσο ζουν στις μνήμες των ανθρώπων δεν θα εξαφανιστούν από τη λήθη.

Μάς παίρνει απ’ το χέρι και μάς ξεναγεί…