SELF-HELP

O άνθρωπος είναι καμωμένος από συγκρούσεις. Η αρμονία που αποτελεί προϋπόθεση αλλά και στόχο, η ωριμότητα, δύσκολα πετυχαίνονται στην πράξη. Αν τα αντίθετα στο σύμπαν –στο εξαίσιο πέρασμα της μέρας στη νύχτα, του χειμώνα στο καλοκαίρι, της βροχής στον ήλιο, της φουρτούνας στη νηνεμία–, όλα τα διαφορετικά συνταιριάζουν υπέροχες συμφωνίες, στις συμπεριφορές μας και στα συναισθήματά μας συνεχώς γρονθοκοπούνται. ..

Καθώς μια γυναίκα προετοιμάζεται να γίνει μητέρα, αντιμετωπίζει μια εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη στη ζωή της. Η γέννηση του μωρού της θα της δώσει νέα κατεύθυνση στις προτιμήσεις και στις απολαύσεις της και, πιθανότατα, θα επαναπροσδιορίσει μερικές από τις αξίες της. Καθώς υποβάλλεται σε αυτή τη μοναδική ψυχική μεταμόρφωση, νέες ελπίδες, φόβοι και προτεραιότητες την καθοδηγούν. Η απόκτηση ενός παιδιού επηρεάζει όλες τις στενές σχέσεις της και ο ρόλος της στην ιστορία της οικογένειάς της αλλάζει. Με αυτή την έννοια, στους πολλούς μήνες που προηγούνται και ακολουθούν τη γέννηση του μωρού της, η μητέρα γεννιέται ψυχικά.
Ο διάσημος ψυχίατρος Ντάνιελ Στερν ένωσε τις δυνάμεις του με την παιδίατρο και παιδοψυχίατρο Νάντια Μπρούσβαϊλερ-Στερν και τη δημοσιογράφο και συγγραφέα Άλισον Φρήλαντ, για να αποδώσει με θαυμάσιο τρόπο την ψυχολογία της νέας μητέρας και να επικυρώσει με κατανόηση και αποδοχή τα αντιφατικά συναισθήματα που συνοδεύουν τα πρώτα στάδια της μητρότητας. Πρόκειται για ένα ανεκτίμητο βιβλίο αναφοράς για τις νέες μητέρες, τεκμηριωμένο με πολυάριθμα ερευνητικά παραδείγματα και τα προσωπικά σχόλιά τους, στο οποίο εξετάζονται επίσης ζητήματα όπως η επιστροφή της μητέρας στην εργασία, η πατρότητα, η πρόωρη γέννηση και η υιοθεσία.

Ένα ευφυές εγχειρίδιο που αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής με χιούμορ και διορατικότητα

Είναι η ευτυχία αυτοσκοπός; Τι κάνει τη ζωή ουσιώδη;

Από την απαρχή της ανθρωπότητας αναρωτιόμαστε ποιο πραγματικά είναι το νόημα της ζωής και ο σκοπός της ύπαρξής μας. Ο ακαδημαϊκός και φιλόσοφος Φρανκ Μάρτελα εξετάζει με χιούμορ και διορατικότητα τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής, όπως τον λόγο για τον ποίο είμαστε δυσαρεστημένοι με το παρόν και διαρκώς επιθυμούμε κάτι περισσότερο από αυτό που βιώνουμε.

Σήμερα πολλοί γονείς έχουν απορρίψει την καταπίεση που απεχθάνονταν στα παιδικά τους χρόνια. Φαίνεται όμως ότι το παράκαναν και προσπάθησαν να γίνουν υπερβολικά αρεστοί στα παιδιά τους. Τα επαινούν συνέχεια και, ουσιαστικά, τα αφήνουν να διοικούν εκείνα την οικογένεια. Το θέμα είναι ότι αποτυγχάνουν και στην αυτοεκτίμηση που θέλουν να τα διδάξουν. Η ψυχίατρος Ρόμπιν Μπέρμαν, χρησιμοποιώντας την κλινική της εμπειρία, δείχνει πώς μπορούν οι γονείς να πάρουν τα ηνία δημιουργώντας παράλληλα ισχυρούς, ανθεκτικούς δεσμούς. Ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά μαθαίνουν την αγάπη και τον σεβασμό στο σπίτι γίνεται και ο οδηγός για τη μετέπειτα δική τους ζωή. Οι αγώνες κάθε γονιού αντικατοπτρίζονται σε αυτό το βιβλίο, ενίοτε χιουμοριστικά, το ίδιο και οι θρίαμβοι που ζεσταίνουν την καρδιά. Γονείς, δάσκαλοι, αλλά και τα ίδια τα παιδιά περιγράφουν σημεία καμπής από τα οποία κατάλαβαν πόσο σπουδαίο και μαγικό είναι το να είσαι γονιός. Ένα βιβλίο ευχάριστο και φιλικό με ορίζοντα την κοινή λογική, ένας ωφέλιμος συνδυασμός ιατρικών ερευνών και περιστατικών που αποτελεί το κλειδί για να είστε ο γονιός που επιθυμείτε και που χρειάζονται τα παιδιά σας.

Το “Να ζεις, ν αγαπάς και να μαθαίνεις”, είναι ένα από τα καλύτερα και πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του Λέο Μπουσκάλια. Είναι ένας ολόκληρος θησαυρός και μία ατελείωτη πηγή έμπνευσης, θάρρους και αποφασιστικότητας για όλους όσους αναζητούν μία καινούρια διάσταση στην προσωπικότητα τους και στη ζωή τους μέσα από τους δρόμους της κατανόησης και της αγάπης. Καθηγητής της παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ψυχολόγος και συναρπαστικός ομιλητής, ο Μπουσκάλια σε καθηλώνει και σε μεταμορφώνει με τα βιβλία του, που όλα σχεδόν πηγάζουν από ομιλίες, διαλέξεις και ελεύθερες συζητήσεις μέσα και έξω από τις πανεπιστημιακές αίθουσες, “φωνάζει, μιμείται, γελά, δακρύζει και κλαίει”, γράφει ένας σχολίαστης και συμπληρώνει: “Το να παρακολουθείς το Μπουσκάλια να μιλά είναι σαν να κουβεντιάζεις μ έναν παλιό φίλο πάνω σ ένα κοινό και ποθητό θέμα.