ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Μια έρευνα πάνω σε σημαντικά βουδδιστικά κείμενα όπως αυτά παρουσιάζονται στην ελληνική και στη διεθνή βιβλιογραφία. Μια όσο το δυνατόν αντικειμενική προσέγγιση της διδασκαλίας του Βούδδα όπως αυτή παραδίδεται από τις διάφορες σχολές.

Η μελέτη αυτή θα βοηθήσει ώστε να γίνει πιο κατανοητή η φιλοσοφία και η στάση ζωής που πρεσβεύει ο Βουδδισμός από την εμφάνισή του μέχρι και σήμερα.

Στον «Δρόμο της Γιόγκα», ο Osho ερμηνεύει και αναλύει τις πιο σημαντικές Γιόγκα Σούτρες του Πατάντζαλι, βασικού εμπνευστή της Γιόγκα, χρησιμοποιώντας ως βάση τις δικές του μοναδικές ενοράσεις, απόλυτα εναρμονισμένες με την εποχή μας. Μια ανεκτίμητη πηγή γνώσης και έμπνευσης, τόσο και για έμπειρους ασκητές της Γιόγκα, αλλά και για οποιονδήποτε επιθυμεί να αποκτήσει μια βαθύτερη κατανόηση της αληθινής φύσης, του νου και του δρόμου που οδηγεί στην πνευματική ολοκλήρωση.

Όλα για το τίποτα, είπε ο Εκκλησιαστής. Όλα είν’ ανώφελα, όλα για το τίποτα.

Μία είναι η μοίρα των ανθρώπων, δίκαιων και άδικων, φτωχών και πλούσιων, δούλων και ελεύθερων: ο θάνατος. Τα καλά θα χαθούν. Οι προσπάθειες θ’ αποτύχουν. Τα όνειρα θ’ αποδειχτούνε χίμαιρες. Μα οι έγνοιες δε θα κοπάσουν.

Ο Εκκλησιαστής παραμένει ένα αίνιγμα. Την ίδια στιγμή που χαρακτηρίζεται ως το σκοτεινότερο κείμενο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο Εκκλησιαστής περιγράφεται και σαν ένας φιλοσοφικός ύμνος στη χαρά. Ίσως γιατί τόλμησε να βυθιστεί πέρα ώς πέρα στο σκοτάδι της ματαιότητας, για να βρει ένα πράγμα αληθινά φωτεινό.

Η χαρά του κόπου. Αυτό είναι το μερτικό του ανθρώπου, το μόνο πράγμα που αξίζει στις μετρημένες μέρες της ζωής του. Μα οι έγνοιες δε θα κοπάσουν.

Ανώφελο κι αυτό,
ανεμοκυνηγητό.

Ο Εκκλησιαστής γράφτηκε κατά πάσα πιθανότητα τον 3ο αιώνα π.Χ. Περιλαμβάνεται στην εβραϊκή Βίβλο και τη χριστιανική Παλαιά Διαθήκη.

Παίξε τον ρόλο του αυθεντικού σου εαυτού!

Η τέχνη της υποκριτικής είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, όσο παράξενο κι αν φαίνεται αυτό.
Επιλέγουμε τους ρόλους που υποδυόμαστε σε διαφορετικές καταστάσεις και για διαφορετικούς ανθρώπους. Όμως μπορούμε να βγούμε από αυτούς τους ρόλους.
Να διεκδικήσουμε ξανά την αυθεντικότητά μας.

Χρησιμοποιώντας ως σκηνικό μια αίθουσα διδασκαλίας, αυτό το συναρπαστικό «μάθημα» εξερευνά την ανθρώπινη συμπεριφορά από την οπτική του καλλιτέχνη.
Οι καλλιτέχνες αντικατοπτρίζουν τη ζωή. Η τέχνη της υποκριτικής είναι η πρώτη δεξιότητα που μαθαίνουμε, ακόμα και πριν από τη γλώσσα, ακόμα και πριν μάθουμε να περπατάμε.

Στόχος του βιβλίου είναι η μελέτη των ποιητικών έργων του Καζαντζάκη ως σταδίων της εξελικτικής συγγραφικής του πορείας, ποιητικών έργων εντασσομένων στο γενικότερο ιστορικοκοινωνικό και γραμματολογικό πλαίσιο και εξεταζομένων ως προς τη ρυθμολογική τους υφή, τη φιλοσοφική τους διάσταση και την κριτική τους πρόσληψη.

“…η ζωή με την πλούσια ποικιλία της, μας προσφέρει πολύ περισσότερες ηρωικές πράξεις από όσες είμαστε έτοιμοι να παραδεχτούμε… Αναφέρομαι στους μικρούς, καθημερινούς ήρωες, που επιτυγχάνουν αληθινούς άθλους, κάνοντας προσπάθειες άξιες τιτάνων, ακόμα κι αν έχουν το ύψος ανθρώπου.
Ο καθένας έχει το δικό του επίπεδο.
Ο καθένας έχει τα δικά του συναισθήματα και ιδέες, τα δικά του όνειρα και τις δικές του φιλοδοξίες. Όλοι έχουν τις δικές τους επιθυμίες στο να αλλάξουν, να βελτιωθούν, να αφήσουν τον κόσμο λίγο διαφορετικό απ’ ότι τον βρήκαν…
Και είναι εκεί, σε αυτό το κομμάτι του κάθε ανθρώπου, που βρίσκεται ο καθημερινός ήρωας που πασχίζει σκληρό να καταφέρει λίγα ή πολλά από αυτό που αναφέραμε.”

Ο μπερξονισμός του Ντελέζ συγκαταλέγεται –με τη μελέτη του Ζανκελεβίτς, Bergson– στις γονιμότερες αναγνώσεις της φιλοσοφίας του Μπερξόν, ενός αδίκως παραγνωρισμένου, επί δεκαετίες, μείζονος στοχαστή, η εμπέδωση των ιδεών του οποίου απαιτείται για την επαρκή κατανόηση θεμελιωδών εκφάνσεων της γαλλικής φιλοσοφίας μέχρι σήμερα. Οι οξυδερκείς αναλύσεις του Ντελέζ για τις έννοιες που δημιούργησε ο Μπερξόν –την ενόραση ως μέθοδο, τη διάρκεια ως άμεσο δεδομένο, τη μνήμη ως δυνητική συνύπαρξη και τη ζωτική ορμή ως κίνηση διαφοροποίησης– και για τη διαμάχη του με τον Αϊνστάιν αναφορικά με τον χρόνο ενεργοποιούν την ¬προσοχή του αναγνώστη. Εξάλλου, η αγγλική έκδοση του Μπερξονισμού, το 1991, αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για τον Μπερξόν και στην αγγλοσαξονική διανόηση.
Επιπλέον, η προσεκτική μελέτη του συμβάλλει στην εμβάθυνση της φιλοσοφίας του Ντελέζ, καθώς ο Μπερξόν αποτελεί έναν από τους τρεις βασικούς φιλοσόφους –μαζί με τον Νίτσε και τον Σπινόζα– με τους οποίους αναμετρήθηκε κριτικά.
Τέλος, η εντρύφηση στον φιλοσοφικό στοχασμό του Μπερξόν και του Ντελέζ προάγει μια διαφορετική προσέγγιση της εξέλιξης της σύγχρονης φιλοσοφίας στη Γαλλία, που μας ενδιαφέρει όχι μόνο σε θεωρητικό αλλά και σε ηθικοπρακτικό επίπεδο, καθώς διαπνέεται από έντονη χειραφετητική δυναμική.

Επαινώντας τον Γκουρτζίεφ και τον Ουσπένσκι και την αποστολή τους ως προάγγελοι μιας νέας εποχής. Ένα σπάνιο και πολύτιμο ντοκουμέντο για τις Γκουρτζιεφιανές μελέτες.