ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Σήμερα που περισσότερο από ποτέ άλλοτε το πολιτιστικό κλίμα αναδίδει σκληρότητα και επιθετικότητα, πολλά ρηξικέλευθα βιβλία επιχείρησαν να εισδύσουν στην ψυχολογία του μπούλινγκ.
Πολύ λίγα όμως κατάφεραν να συνθέσουν όλα όσα ξέρουμε σε 8 κλειδιά – στόχους που εφοδιάζουν τους δασκάλους, του επαγγελματίες ψυχικής υγειας και τους γονείς με πρακτικές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα κατά μέτωπο.
Αυτό πετυχαίνει τούτο το βιβλίο.

Υπάρχουν, άραγε, συνταγές για να κάνουμε έξυπνα και ψυχικά ανθεκτικά παιδιά; Η απάντηση στο SMART BABIES Η συναισθηματική, κοινωνική & πολλαπλή νοημοσύνη του παιδιού!

Όλα έχουν να κάνουν με τη νοημοσύνη. Όλος ο τρόπος που επιλέγουμε να ζήσουμε, επηρεάζει τον τρόπο που εξελίσσουμε την ευφυΐα μας. Οποιαδήποτε εμπειρία βιώνουμε, μας κάνει πιο έξυπνους, γιατί μας προσφέρει μια νέα οπτική που δεν είχαμε πιο πριν. Καθένας μας εξελίσσει τη νοημοσύνη του με έναν απόλυτα δικό του ρυθμό και με γνώμονα διαφορετικές ψυχικές και συναισθηματικές προτεραιότητες. Όλοι, όμως, έχουμε ένα κοινό καταλύτη: τη συναισθηματική ασφάλεια και την έμπνευση από το περιβάλλον μας και τους ανθρώπους γύρω μας.

Το βιβλίο αυτό ενδιαφέρεται να εμπνεύσει γονείς και εκπαιδευτικούς να δημιουργήσουν ένα υγιές και γόνιμο έδαφος για να εκδηλώσουν τα παιδιά, από τη βρεφική κιόλας ηλικία, την καλύτερη δυνατή νοητική, συναισθηματική και ψυχική δυναμική τους και να «ανθίσουν» ελεύθερα.

Σαν αρχιτέκτων συνειδητοποίησα ότι στο ίδιο οικόπεδο, με τους ίδιους νόμους, ανάλογα με ποιον αρχιτέκτονα θα επιλέξουμε, θα χτίσουμε ένα τελείως διαφορετικό σπίτι. Το ίδιο ισχύει και στη ζωή μας. Ο ίδιος άνθρωπος, στο ίδιο κοινωνικό περιβάλλον ανάλογα με ποια φιλοσοφία θα επιλέξει, θα ζήσει μια διαφορετική ζωή. Γεννήθηκε λοιπόν το ερώτημα: «Ποια φιλοσοφία να επιλέξουμε για να ζήσουμε μια καλή ζωή;».
Στην αναζήτηση αυτή στάθηκα στη φιλοσοφία του Αριστοτέλη, η οποία ξεκινάει από την απλή θεώρηση ότι: «Η ζωή μας είναι οι πράξεις μας» και απαντάει σε απλά και καθημερινά ερωτήματα που όλοι έχουμε.

Στο βιβλίο αυτό περιέχονται 11 συζητήσεις με ψυχολόγους, ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές πάνω σε ζητήματα που αφορούν στο ζευγάρι και την οικογένεια. Έρχονται στιγμές που όλοι διερωτόμαστε, κάποτε μάλιστα με αγωνία, τι σκοπό έχει τελικά η οικογένεια σήμερα; Γιατί διάλεξα αυτόν τον άνθρωπο; Πώς μπορεί να διαρκέσει η σχέση μας; Οι απαντήσεις που δίνουμε, στην πράξη, καθορίζουν την ποιότητα των σχέσεων και την ισορροπία μέσα στην οικογένειά μας. Παρόμοια ζητήματα όπως, αν ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα, πόσο κρίσιμα είναι τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, ή τι σημαίνει να είμαι μητέρα ή πατέρας, είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον των παιδιών μας και για την ψυχική τους συγκρότηση.

Η ευγνωμοσύνη είναι ένα πρίσμα θετικής στάσης, μια επιλογή. Όχι μόνο στις καλές στιγμές, αλλά ακόμα και σε περιόδους κρίσης. Τότε είναι που μπορεί να φανεί πιο χρήσιμη από ποτέ.
Η ευγνωμοσύνη είναι τρόπος ζωής.

Η έκφραση της ευγνωμοσύνης είναι ένας απλός και επιστημονικά αποδεδειγμένος τρόπος για να νιώσουμε μεγαλύτερη ευτυχία, αισιοδοξία, αγάπη, και να αντλήσουμε ικανοποίηση από τη ζωή μας.

Η ψυχολόγος Δήμητρα Διδαγγέλου αναδεικνύει την ευεργετική επίδραση της ευγνωμοσύνης, συνδυάζοντας τη βιωματική και βιβλιογραφική έρευνα με την επαγγελματική της εμπειρία στη θεραπευτική γραφή.

Μια εγκυκλοπαίδεια της παιδικής ηλικίας που αποτελείται από πέντε τόμους. Μια σύγχρονη βίβλος για γονείς του 21ου αιώνα.

Είναι πια γνωστή η επίδραση του υποσυνείδητου στη ζωή μας. Παραμένει όμως ασαφής ο ρόλος του στη σχεδίαση και κατασκευή των κατοικιών μας, καθώς και στη διαμόρφωση και χρήση των σπιτιών από τους ενοίκους.
Με την συλλογή κειμένων Καταφύγια Ονείρωνο συγγραφέας στήνει έναν διάλογο ανάμεσα στην Αρχιτεκτονική και την Ψυχανάλυση. Μέσα από προσωπικά βιώματα αλλά κι από λόγια ειπωμένα σε ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες, έρχεται στο φως η σύνδεση ανάμεσα στα δυο πεδία.

Για άλλη μια φορά ο Goleman πρωτοπορεί και μας μεταφέρει τα πιο ενθαρρυντικά νέα με ακλόνητη βεβαιότητα. «Κοινωνική νοημοσύνη», λέει, «δεν σημαίνει να είναι κανείς τόσο ευφυής ώστε να μπορεί να χειρίζεται τους άλλους. Σημαίνει να είναι κανείς τόσο ευφυής ώστε να αντιλαμβάνεται πολλά για τις ανθρώπινες σχέσεις και να μπορεί να λειτουργεί ορθά μέσα σε αυτές». Σήμερα πλέον έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τον κόσμο μας από μια πιο πλεονεκτική θέση, να επαναξιολογήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ζούμε και να βελτιώσουμε την ποιότητα των σχέσεών μας. Ο Daniel Goleman μας δείχνει τον δρόμο στο νέο του συναρπαστικό βιβλίο.

Τι σημαίνει για έναν πατέρα να βλέπει τον γιό του να μεγαλώνει αλλά και να απορρίπτει ταυτόχρονα αυτόν που μέχρι τώρα θαύμαζε.
Πώς αισθάνεται η μητέρα όταν η κόρη της παύει να την ακούει και προτιμά τις φίλες της αλλά και πώς νιώθει η κόρη όταν την ανταγωνίζεται η ίδια η μητέρα της.
Γιατί οι γιοί συχνά αισθάνονται την ανάγκη να υπερασπιστούν την μάνα τους συγκρουόμενοι με τους πατεράδες τους.
Γιατί δεν ανησυχούμε για τα καλά και ήσυχα παιδιά που προστατεύουν την οικογένεια και τραβά την προσοχή μας ο έφηβος που κάνει piercing?

Περιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια, σε ένα στημένο ραντεβού. Δεν ήρθε ακόμη. Δεν φάνηκε. Άργησε πολύ […] Θα σ’ το πω εγώ κι ας πονέσεις. Δεν θα έρθει. Μην περιμένεις. Όχι γιατί σε απορρίπτει. Αλλά γιατί δεν μπορεί να έρθει. Δε σ’ το υποσχέθηκε, ποτέ. Εσύ το φαντάστηκες, εσύ είχες ανάγκη να το πιστέψεις […]
Δεν θα έρθει ποτέ η μέρα όπου θα εμφανιστεί εντός σου ένας εαυτός καλοντυμένος, τέλειος, άψογος, αναμάρτητος, αψεγάδιαστος. Όχι δεν θα ‘ρθει. Δεν μπορεί να έρθει, γιατί απλά δεν υπάρχει […]

Η συγχώρεση είναι μια στιγμή που το άτομο αίρεται υπεράνω της φύσης του και η κοινωνία υπεράνω της ιστορίας της. Εάν μια κοινωνία συγχωράει, τότε η ιστορία σταματά. Ο άνθρωπος που ζητά ή δίνει συγχώρεση, επιθυμεί το τέλος της ιστορίας, επιθυμεί η ιστορία να μην καταγράφει πλέον τις πράξεις του ή τις συνέπειές της, όχι απαραίτητα να τις αίρει αλλά να μην τις συμπεριλαμβάνει στη ροή της. Η συγχώρεση είναι μια ενεργητική κίνηση. Εμπεριέχει την παραίτηση από τον θυμό, την επιθυμία εκδίκησης και τη μνησικακία, όπως και από την επιθυμία ανταπόδοσης για την ζημιά που υπέστης. Στην ουσία αφήνεις τον άλλον ελεύθερο από αυτό που σας ένωνε, από την απώλεια που σου προκάλεσε και από τις απαιτήσεις που ενδεχομένως είχες.

Ο Άλλος αλλάζει. Όπως και το Τίποτε. Το στοίχημα είναι αυτό να γίνει προς αντίθετες κατευθύνσεις. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε ανταποκρινόμενο σε μια φράση: Ο κόσμος έσβησε. Εγώ θα σε κουβαλήσω τώρα. Τι απαντάμε σε αυτόν που το λέει; Τι σημαίνει τόσο υπαρξιακά όσο και για τον πολιτικό, κοινωνικό δεσμό; Υπάρχει άλλη δίκαιη και σωτήρια οπτική που μπορούμε να δώσουμε στον εξτρεμιστή ή στον φανατικό που την εκφέρει, κοιτώντας τον στα μάτια; Το βιβλίο αυτό, καρπός έρευνας της τελευταίας δεκαετίας και πόνημα αυτοκατανόησης, αποτελεί ένα σύνθετο εγχείρημα. Βασίστηκε εν πολλοίς σε άρθρα και ανακοινώσεις μου περί πολιτικής κοινωνιολογίας των συγκινήσεων και πολιτικής ψυχολογίας του εξτρεμιστικού φαινομένου.

Η ποικιλία των θέσεων που έχει ο ρόλος και η λειτουργία του αντικειμένου δεν είναι εύκολο να αποδοθεί με έναν ορισμό. Βάζει στο παιχνίδι όλα τα ψυχικά συστήματα, ιδιαίτερα τη συμμετοχή του «εκείνο», αφού οι πρώτες επενδύσεις του θα δομήσουν και τα υπόλοιπα ψυχικά συστήματα. Αυτόματα τίθεται η προβληματική τής σχέσης εσωτερικού-εξωτερικού αντικειμένου, εσωτερικής-εξωτερικής πραγματικότητας. Τα άλλα ψυχικά συστήματα (εγώ, υπερεγώ) δομούνται βάσει των επενδύσεων του «εκείνο» στην εξωτερική πραγματικότητα. Η ενόρμηση καταξιώνεται στην πορεία της προς το αντικείμενο και ιδού ξανά παίρνει θέση στους εκπροσώπους της ενόρμησης.

…Το όνειρο, φύλακας του ύπνου και εχθρός του επίσης…
Η ερμηνεία του, «βασιλική» οδός για τη διερεύνηση του ασυνειδήτου, είναι ταυτόχρονα και αντίσταση. Να είναι άραγε σε αυτή τη γραμμή της αντίστασης όταν ο ίδιος ο Freud δεν ανέλυσε –με αφορμή ένα όνειρο που είχε ο ίδιος– το νόημα της ένεσης με την ουσία της τριμεθυλαμίνης, τις τρεις δηλαδή ομάδες μεθυλίου [Ν(CH)3];
«Σας έφερα ένα όνειρο», ακούμε από κάποιους αναλυόμενους. Μας «φέρνει», δηλαδή κάνει μία πράξη, ένα δώρο ίσως που ζήτησε ο αναλυτής, να τον σαγηνεύσει αλλά και να εμποδίσει την αναλυτική διαδικασία (όνειρα-φετίχ). Σε τέτοιες στιγμές θεωρώ πως δεν πρέπει ο αναλυτής να ερμηνεύει το περιεχόμενο του ονείρου, αλλά το όνειρο καθαυτό ως κίνηση-πράξη, δώρο-αντίσταση. Σε έναν αναλυόμενο, ο οποίος «έφερνε» συχνά όνειρα, του θύμισα μια προσφιλή του φράση: «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Μου απάντησε πως τώρα είναι ώρα να σταματήσει την ανάλυση.

Μια διεξοδική ανάλυση και αντιμετώπιση της καταστάσεως του πένθους και της θλίψης
παρουσιασμένη από τον παπα-Φιλόθεο Φάρο, γνωστό για την πείρα του στο χώρο της Ποιμαντικής Ψυχολογίας.
Ο συγγραφέας εξετάζει το θέμα του κάτω από το φως της διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας, της εμπειρίας του λαού μας και των πορισμάτων της σύγχρονης επιστήμης, αντιπαραθέτοντας την ορθόδοξη στάση και αντιμετώπιση σε αυτήν που έχει αναπτύξει ο δυτικός κόσμος.

«…Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον λοιπόν να παρακολουθήσουμε την ανταλλαγή απόψεων τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε επιστημονικό επίπεδο, τις διαφωνίες που οδηγούν σε οριστική ρήξη και στο τέλος μιας φιλίας και μιας γόνιμης επιστημονικής συνεργασίας. Βλέπουμε, ιδίως στην αρχική περίοδο της αλληλογραφίας, δύο μεγαλοφυείς ανθρώπους που παλεύουν με τις ψυχικές τους δυσκολίες και τους εσωτερικούς τους δαίμονες και ξεκινώντας απ’ αυτές κάνουν μια κατάδυση στα βάθη της ασυνείδητης ανθρώπινης ψυχολογίας, όπως δεν είχε γίνει ποτέ στο παρελθόν σ’ αυτήν την έκταση και επιστημονική κατανόηση και πληρότητα»Ματθαίος Γιωσαφάτ

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν την μελαγχολία της απουσίας μιας σχέσης ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε ήδη υπάρχουσες. Συνειδητά αλλά και ασυνείδητα βιώματα τείνουν να βάζουν εμπόδια στην δημιουργία μιας υγιούς σχέσης. Η συγγραφέας στο βιβλίο αυτό αποκαλύπτει τόσο τα κίνητρα που μπορεί να έχει κάποιος προκειμένου να αναζητήσει μια σχέση όσο και τους ασυνείδητους λόγους που μπορεί να οδηγήσουν κάποιον στην επιλογή ενός συγκεκριμένου συντρόφου.

Οι θεμελιωτές της ψυχαναλυτικής σκέψης, από τον Freud έως την Klein και τον Winnicott, έχουν υποστηρίξει –ήδη από τον προηγούμενο αιώνα– ότι οι βάσεις για την ψυχική και συναισθηματική υγεία τίθενται πολύ νωρίς στη ζωή του ατόμου και ότι τα πρώτα πέντε χρόνια ενός παιδιού είναι καθοριστικά για τη μετέπειτα εξέλιξή του.
Στόχος του βιβλίου είναι να αναδείξει τη θεωρία και την τεχνική των ψυχαναλυτικών παρεμβάσεων σε μικρά παιδιά, αλλά και τη δυνατότητα ευελιξίας και προσαρμογής, σε διαφορετικές ανάγκες, που αυτές προσφέρουν.