Περιγραφή
Περιεχόμενα
Πρόλογος του μεταφραστή
Φιλοσοϕικά και γενικά βοηθήματα
Συντομογραϕίες
Πρόλογοι του Νίτσε
ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1. Η δικαίωση της ϕιλοσοϕίας. – Ο ϕιλόσοϕος στα χρόνια της τραγωδίας. – Φιλοσοϕία και πολιτισμός. – Ιστορικὴ αρχή και καταγωγή της ϕιλοσοϕίας. – Οι εξ «Ανατολών» δάσκαλοι. – Η Δημοκρατία των Μεγαλοϕυιών
2. Η ϕιλοσοϕία μετὰ τον Σωκράτη. – Πλάτων. – Φιλόσοφος και πόλις. – Η κακιὰ μοίρα των μεγάλων έργων. – Το σύγχρονο «ϕιλοσοϕείν». 3. Θαλής. – Το Αντιμυθικό στοιχείο. – Μάχη κατά του Μύθου. – Πρώιμη ἱκανότητα συστηματοποίησης. – Ο ϕιλόσοϕος στα δίχτυα της γλώσσας. – Σοϕία και επιστήμη. – Ένας μαθηματικὸς δίνει ώηση στη φιλοσοϕία 4. Αναξίμανδρος. – Γέννηση καιθάνατος στη ύση παίρνουν ηθική χροιὰ ως ενοχή και ποινή. – Το γίγνεσθαι ως σημάδι του εϕήμερου
5. Ηράκλειτος. – Η δικαίωση του γίγνεσθαι. – «Δυο ϕορές στ’ ίδιο ποτάμι δε μπαίνει κανείς!» – Η αρχὴ της μη ἀντιϕάσεως. – Ο Χρόνος. – Η Κοσμοδικία της Τέχνης
6. Έρις και δικαιοσύνη. – Το Εν και τα Πολλά. – Ηράκλειτος και Αναξίμανδρος. – Το γίγνεσθαι ως δημιουργία. – Το τραγικό ως παιγνίδι. – Νόμος και Δικαιοσύνη στον κόσμο. – Το καλλιτεχνικό παιγνίδι του σύμπαντος. – Το πυρ. Εκπύρωσις, χρησμοσύνη, κόρος, ύβρις
7. Η ύβρις. – Η αϕανής αρμονία. – Ο παίζων Παις Αιών. – Πρωταρχή: η δημιουργική ορμή του καλλιτέχνη. – Ανάγκη και ελευθερία. – Ηράκλειτος και Στωικοί
8. Φιλόσοφος και αλήθεια. – Ιστορίη και σοϕίη. – Γίγνεσθαι, Παιγνίδι και αναγκαιότητα. – Άχρονη και Άκαιρη η Αλήθεια
9. Παρμενίδης. – Ο υπάρχων κόσμος ως πρόβλημα και αυταπάτη. – Ο άλλος κόσμος πίσω απ’ τον κόσμον τόνδε. – Ον και μη Ον. – Παρμενίδης και Αναξίμανδρος. – Παρμενίδης και Ηράκλειτος. – Η μυστηριακή ροπή των αντιθέτων
10. Παρμενίδης. – Ξενοφάνης. – Αφαίρεση και γλώσσα. – Υπερβολή λογικής και αναγκαιότητας. – Διαλεκτική και επιστημονικό όργανον. – Διαχωρισμός αισθήσεων και νόησης
11. Ο Παρμενίδης αναζητά μια βεβαιότητα. – Ύπαρξη και έννοια. – Οι λέξεις και η αλήθεια. – Γιγνώσκειν και Είναι. – Η μεταφορά: μη λογική προβολή τοῦ ανθρώπου στα πράγματα
12. Ζήνων: οπό το Είναι στα άπειρα σημεία. – Ηράκλειτος αντίφαση του «πεπερασμένου απείρου». – ο Αχιλλέας και η χελώνα. – Το ακίνητο βέλος. – Κίνηση και ακινησία. – Παρμενίδης: το γαρ αυτὸ νοείν εστίν τε και είναι
13. Κατά του Παρμενίδη. – Φαίνεσθαι και νοείν / νοείν και Είναι. – Μεταβολή και γίγνεσθαι
14. Αναξαγόρας. – Το μηδέν και το εν. – Ηράκλειτος κίνηση και η νόηση. – Ηράκλειτος αιτία της κίνησης. – Έλξη και απώθηση. – Ηράκλειτος θέση του Παρμενίδη
15. Αναξαγόρας και Παρμενίδης. – Χώρος, χρόνος και ύπαρξη. – Καθαρή και ενσυνείδητη νόηση. – Ηράκλειτος πηγή και η αρχή της κίνησης. – Νόηση και Ύλη. – Ο αυτοκινούμενος και αυτοκρατὴς Νους
16. Ηράκλειτος σύσταση του Νου. – Αναξαγόρας και Αναξίμανδρος: Νους και άπειρον. – Αυθαίρετη ἡ κίνηση του Νου;
17. Νους και κίνηση. – Ηράκλειτος αρχέγονη δίνη του παντός
18. Αναξαγόρας. – Ηράκλειτος φύση της περιστροφής. – Ηράκλειτος πρώτη κίνηση .|| 19. Αναξαγόρας. – Φυσική ιστορία του ουρανού. – Τελολογία. – Σκοποί, Πνεύμα και Ύλη. – Ηράκλειτος θρησκεία στους κύκλους των καλλιεργημένων. – Ο Νους: αρχιτέκτονας και γλύπτης όπως ο Φειδίας. – Ο Περικλής: ενσάρκωση του Νου
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Ορϕέας – Ορφικοί.
Θαλής
Αναξίμανδρος
Αναξιμένης
Πυθαγόρας
Ηράκλειτος
Παρμενίδης, και ο πρόδρομός του Ξενοφάνης
Αναξαγόρας
Εμπεδοκλής
Δημόκριτος
Πυθαγόρειοι
Σωκράτης
Σημειώσεις της περιόδου 1869-75
Προσχέδια τις περιόδου 1869-73
Γενικό ευρετήριο ||