CHILDREN

Πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος για όλους; Τι μπορεί να σημαίνει ο χρόνος για μια μητέρα; Τι μπορεί να σημαίνει ο χρόνος για το παιδί; Πώς “γεμίζουμε” το χρόνο και πώς τον “σκοτώνουμε”;

… αν δώσουμε στο χρόνο “καρδιά” κι αν καταφέρουμε να κάνουμε τη δική μας να χτυπά από χαρά μπορεί να ξυπνήσουμε στην ώρα μας, πριν μας πάρουν τα χρόνια και δούμε τι χάσαμε ή πόσο μικροί είμαστε ακόμα…

(…) Το «Όνειρο του σκιάχτρου» συγκεντρώνει τα μηνύματα της εποχής αυτής, που κυκλοφορούν και φορτίζουν τον αέρα που ανασαίνουμε όλοι μας. Συλλαμβάνει τα συνθήματα της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της απολύτρωσης, και τα βρίσκουμε μεταπλασμένα ποιητικά, φανταστικά, στο ασάλευτο σκιάχτρο του. Τι ζητάει το καρφωμένο αυτό ομοίωμα του ανθρώπου; Να σαλέψει, να ξεκολλήσει, να κόψει τα δεσμά του, να ανεξαρτητοποιηθεί! Το ‘χουνε στήσει για φόβητρο των πανελεύθερων πουλιών, αυτό είναι ο προορισμός του, μα εκείνο άλλα λαχταρά. Να κινηθεί, να πετάξει, να υπάρξει να δράσει! Και τα πουλιά ψυχανεμίζονται την επιθυμία του, το μήνυμα που εκπέμπει η απελπισμένη προσπάθειά του. Αισθάνονται την κρυφή ελπίδα του ασάλευτου πλάσματος. Συντρέχουν όλα λοιπόν τον αγώνα του φτερουγίζοντας τριγύρω συμπονετικά και δίνοντάς του οδηγίες. (…)

Το ουράνιο τόξο έφυγε, γιατί δεν του έδιναν σημασία. Και πήρε κι όλα τα χρώματα μαζί του. Κι όλα έγιναν άσπρα, γκρίζα και μαύρα. Τρία παιδιά ξεκίνησαν να το βρουν και να το φέρουν πίσω. Θα τα καταφέρουν;

Πόσο διαφορετικός ήταν απ’ όλους αυτούς ή πόσο ίδιος ήταν τελικά μ’ αυτούς; Στο σώμα του τους έκλεινε όλους. Στηριζόταν σε μαύρα πόδια, δούλευε με κίτρινα χέρια, ανέπνεε σε κόκκινο σώμα, μιλούσε και γελούσε με το λευκό του πρόσωπο.

Τώρα ήταν όλοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλο. Ένας πολύχρωμος ανάμεσα σε μονόχρωμους ανθρώπους, που όμως είχαν τα χρώματά του.

Τελικά δεν ήταν και τόσο διαφορετικός, αλλά κι αν ήταν, σίγουρα αυτό δεν ήταν τόσο κακό!

Ποιος μπορεί άλλωστε να αρνηθεί ότι ο κόσμος μας είναι πιο όμορφος όταν μπορεί να είναι φτιαγμένος με πολλά χρώματα;

Μια ιστορία που μιλά για τον σεβασμό απέναντι στη διαφορετικότητα, την αξία της ειρήνης και της φιλίας, καθώς και για την ανάγκη να μάθουμε όλοι να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας.