Showing 1–36 of 54 results

THE OBSCURE PHILOSOPHER- FRAGMENTS

9.54

Heraclitus (c. 535 BC), son of Bloson of Ephesus, probably came of royal blood, was a pre-Socratic Ionian Greek philosopher. Known for his doctrine of change being central to the universe and for the establishing the term Logos in Western philosophy, is recorded as having written a single book On Nature, divided into three discourses, one on the universe, another on politics and a third on theology. The book was deposited in the great Temple of Artemis in Ephesus and made available to visitors for several centuries after Heraclitus’ death. However, his writings only survive today in fragments quoted by other later authors. He was known as “the Obscure” (or “the Dark”) for the deliberate difficulty and unclearness of his teachings. Many subsequent philosophers have claimed to have been influenced by the ideas of Heraclitus.

ΑΓΩΝ ΟΜΗΡΟΥ

7.00

Σχεδόν όλα όσα ονομάζουμε “ανώτερη καλλιέργεια” βασίζονται στην εκπνευμάτωση [] της βαναυσότητας []. Η επώδυνη ηδυπάθεια που εκπέμπει η τραγωδία, έχει βάση της το απάνθρωπο, το άγριο. Ο λεγόμενος έλεος της τραγωδίας, αλλά και καθετί υψηλό, ως τ’ ανώτερα και γλυκύτατα ρίγη της μεταφυσικής, αντλεί τη ηδύτητά του αποκλειστικά απ’ τα συστατικά της αγριότητας που περιέχει. Οι Ρωμαίοι με τις αρένες τους, οι Χριστιανοί μες στην έκσταση του Σταυρού, οι Ισπανοί με τα ικριώματα και τις ταυρομαχίες τους, [] οι εργάτες των παρισινών προαστίων που νοσταλγούν αιματηρές επαναστάσεις [] – όλοι απολαμβάνουν και ζητούν φλογερά να πιουν το μεθυστικό πιοτό της μεγάλης Κίρκης “Αγριότητας”.

ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ

7.50

Ο Ορέστης ικετεύει τον Απόλλωνα για τον εξαγνισμό του οίκου του. Με εντολή του θεού πηγαίνει στην Αθήνα, όπου, καταδιωκώμενος πάντα από τις Ερινύες, προσπέφτει στο άγαλμα της Αθηνάς. Δικάζεται και με την ψήφο της θεάς αθωώνεται. Οι εκδικήτριες Ερινύες μεταβάλλονται σε πνεύματα συγχώρησης, Ευμενίδες, και εγκαθίστανται στο ιερό τους στον Άρειο Πάγο. Το αναπόδραστο της τιμωρίας, η ταλάντευση του ανθρώπου ανάμεσα στη βούλησή του και το θείο θέλημα, η τύφλωση από το πάθος, η εκδίκηση και ο εξιλασμός είναι το σκηνικό των ιδεών της Ορέστειας που ολοκληρώνεται με την τραγωδία αυτή.

ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΕΡΣΕΣ

9.60

Η περιπέτεια του κειμένου αυτού αρχίζει το 1964, όταν ο Κάρολος Κούν, σχεδιάζοντας ν’ ανεβάσει τους «Πέρσες», μου ζήτησε να του παραδώσω μια νέα μετάφραση. Στρώθηκα με όρεξη στη δουλειά. Ο Βασίλης Βασιλικός με βοηθούσε δακτυλογραφώντας όσες σελίδες ετοίμαζα: τις περίμενε ο Κούν για τις πρόβες του (που κράτησαν τελικά οκτώ μήνες) και ο Γιάννης Χρήστου για τη μουσική του. Όταν, το καλοκαίρι του 1965, ύστερα από μια επιτυχημένη σταδιοδρομία στο Λονδίνο και το Παρίσι, οι «Πέρσες» παρουσιάστηκαν και στο Ηρώδειο, είχαμε κιόλας μπει στην κρίση των Ιουλιανών: η πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής φόρτιζε το έργο με πρόσθετες σημασίες. Ωστόσο το πρόβλημα για μένα ήταν πώς η πρώτη αυτή μορφή της μετάφρασής μου -κι ας παίχθηκε επί χρόνια εντός κι εκτός Ελλάδος από τον Κάρολο Κούν, κι ας ξαναπαίχθηκε στην Επίδαυρο μετά το θάνατό του (το 1987 και το 1988), κι ας δημοσιεύθηκε το 1965 στο περιοδικό Θέατρο και το 1966 αυτοτελώς και εν αγνοία μου από τις «Πολιτικές και λογοτεχνικές εκδόσεις» του εξωτερικού, κι ας χρησιμοποιήθηκε επίσης από τον Θόδωρο Τερζόπουλο στις παραστάσεις του (1990-1992)- με ικανοποιούσε ολοένα και λιγότερο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο οι ενδοιασμοί μου δυνάμωναν. Ήξερα πως θα θεωρούσα το κείμενό μου οριστικό (άρα και δημοσιεύσιμο) μόνο αν το ξαναδούλευα έχοντας ξεδιαλύνει ορισμένα ζητήματα σχετικά με τον τρόπο μετάφρασης της αρχαίας τραγωδίας. Στα 1983, μεταφράζοντας, και πάλι για τον Κούν, τον «Προμηθέα Δεσμώτη», ξαναβρέθηκα μπροστά στα ίδια προβλήματα. Όμως κάποιο προχώρημα μέσα μου είχε γίνει. Τότε επιχείρησα ξανά μιαν άλλη μετάφραση των «Περσών». Το ίδιο και δύο χρόνια αργότερα. Δοκιμές και προσπάθειες ανάμικτες με ελπίδες και απογοητεύσεις. Τέλος, ο επίλογος: η συνεργασία μου με τον Λευτέρη Βογιατζή για τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου (καλοκαίρι 1999). Νέο ξεκίνημα; Όχι ασφαλώς. Αλλά πάντως έναυσμα για μια νέα μεταφραστική επεξεργασία. Γιατί τώρα ήταν δίπλα μου όχι μόνο ένας ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης, αλλά κι ένας φιλόλογος προσεκτικός και ευαίσθητος στις πιο λεπτές αποχρώσεις του κειμένου. Του οφείλω το γεγονός ότι με βοήθησε να ξαναδώ προσεκτικά την τραγωδία του Αισχύλου και να προχωρήσω σε μιαν ακριβέστερη, ίσως και λειτουργικότερη, μεταφραστική προσπάθεια:στο κείμενο που, με ελάχιστες αλλαγές, κρατάει ο αναγνώστης στα χέρια του.

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

8.50

“Ένας καλλιτέχνης μπορεί να ευστοχήσει ή να αστοχήσει στο έργο του, δηλαδή να κερδίσει ή να χάσει τη ζωή του. Ωστόσο, αν μπορεί να πει στο τέλος της προσπάθειάς του ότι κατάφερε να απαλύνει ή να μειώσει όλες τις δουλείες που βαραίνουν τους ανθρώπους, τότε είναι, σε ένα μεγάλο βαθμό, δικαιωμένος, και μπορεί, ως ένα ορισμένο σημείο, να συγχωρήσει τον εαυτό του”. (Απόσπασμα από την Ομιλία του Camus στη Σουηδική Ακαδημία κατά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας 1957. Από οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

7.65

Οι ιδέες του Αριστοτέλη που αναπτύσσονται στην Ποιητική του αποτέλεσαν ολόκληρη την ιστορία της δυτικής θεωρίας της κριτικής. Κανένα έργο δεν έχει επηρεάσει τόσο πολύ τη λογοτεχνία όλων των εποχών και κανένα δεν ερμηνεύτηκε τόσο λάθος. Μυστικισμός, ηθικολογία, στρατολόγηση σε αυτό ή στο άλλο λογοτεχνικό είδος… με όλες τις δυνατές ερμηνείες, ο Αριστοτέλης ελάχιστες φορές είχε την ευκαιρία να μιλήσει για τον εαυτό του. Όσο είναι αλήθεια ότι η ακαμψία της Αναγέννησης είναι εντελώς αντίθετη στον ανοιχτό εμπειρισμό του, είναι επίσης αλήθεια ότι η μανία ψυχολογικής εμβάθυνσης των νεώτερων δεν κατάφερε να προσεγγίσει περισσότερο τη σκέψη του. Το βιβλίο του Kenneth McLeish μάς αποκαλύπτει πόσο φοβερή είναι η θεωρία του Αριστοτέλη και αποδεικνύει ότι ο φιλόσοφος αυτός είναι πιο “σύγχρονος” από όλους όσους προσπάθησαν να τον ερμηνεύσουν.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΒΑΤΡΑΧΟΙ

9.60

Ο Διόνυσος κατεβαίνει στον Άδη για να φέρει στην Αθήνα έναν άξιο ποιητή, που μετά τον θάνατο των τραγικών λείπει από την πόλη. Οργανώνεται ο περίφημος ποιητικός διαγωνισμός μεταξύ Αισχύλου και Ευριπίδη, όπου ο Αριστοφάνης προκρίνει τον πρώτο.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΑΙ

7.50

Κατά την εορτή των Θεσμοφορίων, όπου απαγορεύεται η παρουσία αντρών, οι γυναίκες συσκέπτονται για το πώς θα τιμωρήσουν τον Ευριπίδη, ο οποίος τις έχει συκοφαντήσει στα έργα του. Ο ποιητής πείθει τον πεθερό του να μεταμφιεστεί σε γυναίκα και να πάει να τον υπερασπιστεί, όπως και συμβαίνει μέχρι τη στιγμή που ο μεταμφιεσμένος αποκαλύπτεται.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΠΛΟΥΤΟΣ

7.50

Ο Πλούτος είναι τυφλός και γι’ αυτό χαρίζει τα αγαθά του στους κακούς. Ο φτωχός αγρότης Χρεμύλος τον οδηγεί στον Ασκληπιό για θεραπεία, οπότε ο Πλούτος μοιράζει τα αγαθά του στους καλούς.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

8.50

Η ηρωίδα του έργου Λυσιστράτη πείθει τις Αθηναίες να καταφύγουν σε ερωτική αποχή έναντι των συζύγων τους με σκοπό τον τερματισμό του πολέμου. Στο τέλος επέρχεται η συμφιλίωση. Από τα δημοφιλέστερα αριστοφανικά έργα.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΣΦΗΚΕΣ

8.50

Στο πρόσωπο του ανόητου δικαστή Φιλοκλέωνα καυτηριάζονται τα ήθη των δικαστών και παρωδείται η δικομανία των Αθηναίων.

ΒΟΛΤΕΡΟΣ

7.65

Ο υποδειγματικός αυτός διαφωτιστής φιλόσοφος, έζησε και πέθανε ως παρτιζάνος. Ήταν ο αιώνιος, ένθερμος προπαγανδιστής μια αιρετικής πίστης. Αντικείμενο της φιλοσοφίας του Βολτέρου δεν ήταν η προώθηση της έρευνας ή η καλλιέργεια της σκεπτικιστικής αμφισβήτησης.
Αντικείμενο της φιλοσοφίας του και σκοπός της ζωής του ήταν η ανεύρεση μιας νέας πίστης η οποία θα αντικαθιστούσε τη μισητή Χριστιανική θρησκεία.
Η διακωμώδηση των Χριστιανικών προκαταλήψεων και ενθουσιασμών από τον Βολτέρο πράγματι εξυπηρέτησε μια νέα “θρησκεία”, αυτήν του παγκόσμιου Διαφωτισμού. Ο Βολτέρος ωστόσο υιοθέτησε πολλά στοιχεία από την θρησκεία την οποία επιθυμούσε να αντικαταστήσει. Ο Διαφωτισμός μοιάζει με τον Χριστιανισμό όσο αφορά στις κοινές ελπίδες για τη χειραφέτηση της ανθρωπότητας -και στη βαθιά έλλειψη ανοχής προς οτιδήποτε αποτελεί εμπόδιο στις παγκόσμιες φιλοδοξίες του.

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ ΦΙΛΗ

7.00

Ο Κρισναμούρτι έγραψε τα γράμματα που ακολουθούν από τον Ιούνιο του 1948 ως το Μάρτιο του 1960 για μια νεαρή φίλη που ήρθε κοντά του πληγωμένη στο σώμα και στην ψυχή.

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

7.65

Ο Δημόκριτος από τα Άβδηρα, είναι μετά τον Λεύκιππο, τον διδάσκαλό του, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ατομικής θεωρίας, η οποία αποτέλεσε το υλιστικό κοσμοείδωλο της σύγχρονης Φυσικής μέχρι και 19ο αιώνα. Οι σημαντικές έρευνες που έκανε ο Δημόκριτος τον οδήγησαν σταδιακά πολύ πέρα από τα όρια της Φυσικής, της Χημείας και των Μαθηματικών, για να ανακαλύψει την επιστήμη της οντότητας σαν σύνολο. Παρά το γεγονός ότι θεωρείται ο πατέρας τα πυρηνικής φυσικής, οι αισθήσεις, ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου, η κοινωνία, η ηθική, η πολιτική και ο νόμος είναι θέματα που αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνάς του. Ο Δημόκριτος είναι αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες στοχαστές.

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

8.00

Κατάλαβα ότι η αναπηρία και οι πληγές ήταν σαν αποσκευές που έσερνα πάνω σε ένα καρότσι. Έβλεπα το σώμα μου πάνω στο καρότσι και δεν είχα παρά να το μεταφέρω. Στο κάτω κάτω, αν κάποιος περιγελά ό,τι υπάρχει πάνω στο καρότσι δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Το πρόβλημά μου, το χρέος μου, η δουλειά μου είναι να μεταφέρω το καρότσι με αγάπη.

ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΗΣ ΑΠΡΑΞΙΑΣ

8.00

Ο ευρωπαίος άνθρωπος της πράξης λέει: για να είμαι αποτελεσματικός, πρέπει να θέσω έναν ξεκάθαρο στόχο και να αναζητήσω τα μέσα που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίησή του με τον πιο άμεσο τρόπο.
Στην κινεζική σκέψη -όπως την παρουσιάζει εδώ ο Φρανσουά Ζυλλιέν, ένας από τους διαπρεπέστερους σινολόγους της εποχής μας- η αποτελεσματικότητα νοείται διαφορετικά.
Ο κινέζος στρατηγός δεν θέτει στόχους ούτε καταστρώνει σχέδια. Αυτό που κάνει είναι να προσπαθεί να ανιχνεύσει και να εκμεταλλευτεί την εσωτερική δυναμική της κατάστασης· να συντονιστεί με τη φυσική πορεία των πραγμάτων, ώστε να κάνει τις συνθήκες να δουλέψουν για λογαριασμό του.
Σύμφωνα με την κινεζική αντίληψη, τότε δρα κανείς με αληθινή αποτελεσματικότητα, όταν απλώς υποβοηθά αυτό που θα συμβεί ούτως ή άλλως. Όταν το αποτέλεσμα της δράσης του προκύπτει αβίαστα, ανεπαίσθητα, σαν από μόνο του.
Γιατί το μέγιστο κατόρθωμα είναι να ενεργήσεις έτσι ώστε να φαίνεται πως ο καθένας θα μπορούσε να καταφέρει αυτό που εσύ πέτυχες. Χωρίς αντίσταση, χωρίς κίνδυνο, χωρίς κόπο.

Ο Francois Jullien (1951) σπούδασε φιλοσοφία στην Ecole Normale Superieur του Παρισιού και σινολογία στα πανεπιστήμια του Πεκίνου και της Σαγκάης. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Denis Diderot. Με το έργο του, και χάρη στη διπλή ιδιότητα του φιλόσοφου και του σινολόγου, επιχειρεί τη συστηματική αντιπαραβολή ευρωπαϊκής και κινεζικής σκέψης. Μέχρι σήμερα, τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Σημαντικότερα έργα του: Proces ou creation (1989)· La propension des choses (1992)· Figures de l’immanence (1993)· Fonder la morale (1995)· Traite de l’efficacite (1997)· L’ombre au tableau (2004). Στα ελληνικά κυκλοφορεί το Από την Ελλάδα στην Κίνα (Εξάντας 2002).

Η ΓΗ ΣΕ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ

9.60

Στεριά και θάλασσα συναγωνίζονται σε καταστροφικότητα, μέσα από τον ανελέητο πόλεμο των ειδών και των φυλών, κατά την περίοδο της αναταραχής που συγκλόνισε, στα βάθη του χρόνου, τη Γη.

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

10.00

Η δύναμη του Σωκράτη βρίσκεται στην τέχνη της ζωής που ονομάζεται φιλοσοφία. Σε μια φιλοσοφία ζωντανή και βαθιά ανθρώπινη, που μας καλεί να την ανακαλύψουμε βήμα προς βήμα, αντλώντας μαθήματα από τις κρίσεις της ύπαρξης και μαθαίνοντας την τέχνη του εσωτερικού διαλόγου για να γίνουμε κύριοι της ζωής μας με την μέθοδο της εργασίας πάνω στον εαυτό μας. Πρόκειται για μια φιλοσοφία που είναι πάντοτε επίκαιρη, παρά τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια που πέρασαν από τότε. Η ηρεμία του Σωκράτη, που τον κάνει να είναι ελεύθερος μπροστά στις περιστάσεις, εμπνέει όλους εκείνους που αναζητούν ένα δρόμο προς την ουσία.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΣΤΩΙΚΩΝ

7.70

Ξέρουμε ποιους τομείς της ζωής μας ελέγχουμε πραγματικά; Ο στωικισμός έρχεται να μας δείξει πώς πρέπει να ζούμε, να κατανοούμε και να αντέχουμε τις αναπόφευκτες δυσκολίες στην καθημερινότητά μας.

Η ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ

9.94

Για τους περισσότερους φιλοσόφους το Εγώ είναι ένας “κάτοικος” της συνείδησης. Ορισμένοι διαπιστώνουν την τυπική παρουσία του στην καρδιά των βιωμάτων σαν μια κενή αρχή ενοποίησης. Άλλοι, ψυχολόγοι ως επί το πλείστον, νομίζουν ότι ανακαλύπτουν την υλική παρουσία του, ως κέντρου επιθυμιών και ενεργημάτων, σε κάθε στιγμή του ψυχικού μας βίου. Εμείς θα θέλαμε να δείξουμε εδώ ότι το Εγώ δεν είναι ούτε τυπικά ούτε υλικά μες στη συνείδηση: βρίσκεται έξω από αυτήν, στον κόσμο.Είναι ένα ον του κόσμου, όπως το Εγώ του άλλου.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΠΤΗΝΩΝ

9.90

Η βοήθεια έρχεται από εκεί που δεν το περιμένουμε αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας και να αφουγκραστούμε τη σοφία που έχει να μας διδάξει η φύση.

ΘΕΙΟ ΣΚΟΤΟΣ

8.50

Έρχεται μια στιγμή στην μυητική διαδικασία που όλα τα φαινόμενα της γης σαν πολύχρωμα φώτα μορφών, γοητειών, πλανών, εξουσίας, γνώσης και δύναμης, έρχονται μπροστά στον μαθητή και στήνουν τον χορό τους για να μην προχωρήσει βαθύτερα.

Εκεί, στα βάθη της ύπαρξης, όλο το πολύχρωμο πέπλο της μάγια σβήνει με την μυστηριώδη Παρουσία που αποκαλύπτεται μέσα στο Θείο Σκότος!

Και όταν όλα τα φώτα της μάγια έχουν σβήσει και η απέραντη ελευθερία απλώνει το Κοσμικό της άρωμα, ο μαθητής βιώνει την ύπαρξη ως φαινόμενο και ως νοούμενο!

ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ

10.00

Από την Τέχνη της Ζωής, το βιβλίο της Louise L. Hay, ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ, που με τη θετική της φιλοσοφία ενέπνευσε και βοήθησε εκατομμύρια αναγνώστες να μεταμορφώσουν τη ζωή τους.

Η Louise L. Hay είναι διάσημη συγγραφέας βιβλίων αυτοβοήθειας, δασκάλα και ομιλήτρια. Υπήρξε μια από τις ιδρύτριες του κινήματος αυτοβοήθειας και πρωτοπόρος στη θεραπεία σώματος-νου. Τα βιβλία της άγγιξαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και τους βοήθησαν να βρουν τον δρόμο προς τη θεραπεία, την προσωπική ανάπτυξη και την αυτογνωσία.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Η ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ

7.50

Ο Ορέστης και ο Πυλάδης αναζητούν στη Σκυθία το ξόανο της Αρτέμιδας. Συλλαμβάνονται και οδηγούνται στον ναό της θεάς για να θυσιαστούν. Ιέρεια εκεί είναι η Ιφιγένεια που αναγνωρίζει τον αδελφό της. Παίρνουν το ξόανο και όλοι μαζί φεύγουν κρυφά για την Ελλάδα. Ο βασιλιάς της Σκυθίας τούς καταδιώκει, αλλά τους σώζει η θέα Αθηνά.

ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ

8.50

Η γοητεία αυτών των στοχασμών έγκειται στην ειλικρίνεια του συγγραφέα: σπάνια συναντάμε βιβλίο με τόση εσωτερική διαύγεια, τόσο απροσποίητο, τόσο αληθινό. Ο Μάρκος Αυρήλιος επιλέγει τη συνομιλία με τον εαυτό του για να εισχωρήσει στο εσωτερικό της ψυχής του και να ξεκαθαρίσει τον χαρακτήρα του, τις θυμικές καταστάσεις του και τα αίτιά τους, τις σχέσεις του με τον κόσμο και τους συνανθρώπους, τα ιδεώδη του – να αποσαφηνίσει το “νόημα” της ζωής του και να οδηγήσει έτσι την ψυχή του σε εκείνη την απέραντη γαλήνη που τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να διαταράξει.

ΜΑΡΞ

7.65

Είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα μεγάλο τμήμα του μαρξιστικού έργου έχει φιλοσοφική ταυτότητα, αλλά από την άλλη ο ίδιος ο Μαρξ κρατούσε μια απόλυτα περιφρονητική στάση προς τη φιλοσοφική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Στην περίφημη ενδέκατη θέση του στον Φόυερμπαχ δήλωσε, “Οι φιλόσοφοι έχουν μέχρι τώρα ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα, όμως, είναι να τον μεταβάλλουμε”.

ΜΕΘΟΔΟΣ SILVA ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΝΟΥ

10.00

Από τότε που ο Χοσέ Σίλβα πρωτοπαρουσίασε στο κοινό τη Μέθοδό του για τον Έλεγχο του Νου, περισσότεροι από 15.000.000 άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένων γνωστών διασημοτήτων) έχουν παρακολουθήσει την εκπαίδευση για τον έλεγχο του νου και έχουν μάθει να χρησιμοποιούν το νου τους σε ένα βαθύτερο και πιο αποτελεσματικό επίπεδο ακόμα και όταν κοιμούνται.
Βασισμένο στο συγκλονιστικό σεμινάριο τριών ημερών που δημιούργησε ο Χοσέ Σίλβα αυτό το βιβλίο μεταμορφώνει τη ζωή των ανθρώπων, δείχνει πώς μπορεί ο καθένας να μάθει να απαλάσσεται από το άγχος, τις κακές συνήθειες, τις φοβίες, τη συναισθηματική ανασφάλεια, ακόμα και την αρρώστια με τις τεχνικές της Μεθόδου Σίλβα και πώς με “τον δημιουργικό οραματισμό” μπορεί να “βλέπει” αυτό που επιθυμεί και μετά να το κάνει να γίνεται.

ΝΙΤΣΕ

7.65

Αν δεν πιστεύεις στον Θεό, δεν γίνεται να πιστέψεις ότι ο Θεός είναι νεκρός: μια οντότητα που δεν έχει υπάρξει ποτέ δεν είναι δυνατό να έχει πεθάνει. Ο αιρετικός και μεγαλοφυής Νίτσε, που τόσο θαυμάστηκε και μισήθηκε από τους συγχρόνους του, είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος φιλόσοφος του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού. Μέσα από τις πολλές διαφορετικές φωνές των χαρακτήρων των έργων του, υψώνει τη δική του αγωνιώδη κραυγή, αποκαλύπτοντας ότι το μόνο παράδοξο είναι η ύπαρξη μιας και μοναδικής αλήθειας – γιατί αλήθειες υπάρχουν πολλές, ανάλογα με την οπτική γωνία από την οποία κοιτάζει κανείς τα πράγματα. Ο πλουραλισμός είναι, ως εκ τούτου η μόνη υπαρκτή αρμονία, και η αποσπασματικότητα είναι στην ουσία η μόνη ακεραιότητα. Ολόκληρος ο κόσμος είναι ένα τεράστιο παζλ, όπου το ένα διαφορετικό κομμάτι συνδυάζεται με το αντίστοιχό του σε απόλυτη αρμονία. Ο Νίτσε μοιάζει να είναι ο προφήτης της εποχής της παγκοσμιοποίησης.

ΝΙΤΣΕ

8.50

Η κριτική που ασκεί ο Νίτσε στη θρησκεία και την ηθική, στην επιστήμη και τη φιλοσοφία υπονομεύει κάθε «οριστική» αλήθεια και μας υποχρεώνει να σταθούμε απέναντι στα μεγάλα ζητήματα της ζωής για να ξαναστοχαστούμε όλα από την αρχή. Στους αφορισμούς αυτούς γίνεται φανερό ότι η φιλοσοφία δεν είναι πάντοτε ψυχρή αφαίρεση.

Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΗΡΩΑΣ

10.00

“…η ζωή με την πλούσια ποικιλία της, μας προσφέρει πολύ περισσότερες ηρωικές πράξεις από όσες είμαστε έτοιμοι να παραδεχτούμε… Αναφέρομαι στους μικρούς, καθημερινούς ήρωες, που επιτυγχάνουν αληθινούς άθλους, κάνοντας προσπάθειες άξιες τιτάνων, ακόμα κι αν έχουν το ύψος ανθρώπου.
Ο καθένας έχει το δικό του επίπεδο.
Ο καθένας έχει τα δικά του συναισθήματα και ιδέες, τα δικά του όνειρα και τις δικές του φιλοδοξίες. Όλοι έχουν τις δικές τους επιθυμίες στο να αλλάξουν, να βελτιωθούν, να αφήσουν τον κόσμο λίγο διαφορετικό απ’ ότι τον βρήκαν…
Και είναι εκεί, σε αυτό το κομμάτι του κάθε ανθρώπου, που βρίσκεται ο καθημερινός ήρωας που πασχίζει σκληρό να καταφέρει λίγα ή πολλά από αυτό που αναφέραμε.”

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ

6.99

Ένα από τα πλέον πολυμεταφρασμένα έργα σε νέα έκδοση από τις εκδόσεις Οξύ και τη σειρά Επίλεκτα!

Όταν φτάσετε στην κορυφή του βουνού, τότε μόνο θ’ αρχίσετε να σκαρφαλώνετε. Κι όταν η γη απαιτήσει τα μέλη σας, τότε θα χορέψετε πραγματικά.

Γρίφος για τους λογοτεχνικούς κριτικούς της εποχής του και δώρο για τους απανταχού αναγνώστες, ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ είναι το πιο γνωστό και δημοφιλές έργο του Χαλίλ Γκιμπράν. Ο «Άνθρωπος από τον Λίβανο», που άφησε τη σφραγίδα του και ως ζωγράφος στην εικαστική σκηνή της Αμερικής στις αρχές του 20ού αιώνα, καταθέτει εδώ ένα από τα πιο συμπυκνωμένα στην ουσία τους και διαχρονικά στην απήχησή τους σχόλια για την ανθρώπινη κατάσταση, εμβαθύνοντας με μια αβίαστη ποιητικότητα στα πιο κοινά και καθημερινά θέματα: τη δουλειά, τη φιλία, την ομορφιά, τον πόνο, τον χρόνο, τη λογική, τον θάνατο. Και το ουμανιστικό μήνυμα του Προφήτη, σοφό σαν χάδι, είναι τόσο καθαρό και εύγλωττο που κατατάσσει τον Γκιμπράν τρίτο πιο πολυδιαβασμένο ποιητή στον κόσμο, μετά τον Σαίξπηρ και τον Κινέζο φιλόσοφο Λάο Τσε.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ τον Μάϊο του 2021.

ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ

5.50

Οι ηλίθιοι βρίσκονται ανάμεσά μας. Είναι παντού, προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις, και είναι πάντα έτοιμοι να προκαλέσουν ζημιά στους άλλους και φυσικά και στον ίδιο τους τον εαυτό. Οι ηλίθιοι συνιστούν την πιο επικίνδυνη ομάδα ανθρώπων.
Ο ιστορικός Carlo M. Cipolla έγραψε αυτό το σύντομο, πνευματώδες δοκίμιο σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσει, να κατανοήσει και να εξουδετερώσει μία από τις πιο ισχυρές δυνάμεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη της ανθρώπινης ευμάρειας και ευτυχίας: την ανθρώπινη ηλιθιότητα. Και αν αποδειχθεί ότι είναι αδύνατον να σώσουμε τον εαυτό μας από την ηλιθιότητα που μας περιβάλλει, τουλάχιστον μπορούμε να πάρουμε την εκδίκησή μας περιγελώντας την.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ

8.50

Προσπαθώντας να απαλλάξει τη Θήβα από τον λοιμό, ο Οιδίπους ανακαλύπτει ότι ο ίδιος είναι ο δράστης της πατροκτονίας και της αιμομειξίας. Η αποκάλυψη οδηγεί τη μητέρα του στην αυτοκτονία, και τον ίδιο στο να τυφλωθεί. Από τα κορυφαία δραματικά έργα της αρχαίας γραμματείας.

ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ-ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ

7.70

Ένα βιβλίο τροφή για σκέψη από τη σειρά Η τέχνη του ζην, που θα σας οδηγήσει σε περαιτέρω μελέτη. Τι σήμαινε για τους Στωικούς η έννοια του θείου;

ΠΕΡΙ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑΣ-ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

8.80

Μπορούμε να αποδεχθούμε τον θάνατο; Ο Σενέκας εστιάζει στη σημαντικότητα της προετοιμασίας ώστε να λυτρωθούμε από κάθε καταπίεση κατά τη διάρκεια της ζωής μας.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ

7.00

«Είμαστε ψυχροί με τους άλλους μονάχα όταν είμαστε μουντοί εντός μας, και δεν έχουμε μήτε σκέψεις μήτε αισθήματα να μοιραστούμε μαζί τους. Δώσε σ’ έναν άνθρωπο κάποιο θέμα να σκεφτεί, πρόσφερέ του ένα σκίρτημα απόλαυσης στην καρδιά του, και θα χαρεί αφάνταστα να τα μοιραστεί με τον πρώτο που στο διάβα του θα βρει».

Ο Hazlitt πάλεψε και ανέλαβε από τις κατραπακιές της μοίρας και τις τεθλασμένες των γεγονότων. Ο βιβλιολάτρης είναι πάντα κακό σκυλί και ο ψόφος που διαρκώς αναβάλλεται. Ο σοφός λόγιος είναι συνάμα και λάτρης των αθλημάτων, από τις στοίβες των βιβλίων στον στίβο της άθλησης, προπομπός (σε πολλά) συγγραφέων και τύπων bigger than life, όπως ο πολύς Norman Mailer. Αυτός που πιέζεται από το οικονομικό άχθος ξέρει να πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά, κι έτσι γίνεται πιο ανθεκτικός, πιο αμφισβητίας, πιο δηλητηριώδης με τα δεινά της εποχής του, τα οποία πρώτος στο πετσί του τα υφίσταται. Ζωή θα πει αυτό, εφτά φορές να πέφτεις και να σηκώνεσαι οχτώ.