ΝΕΥΡΟΚΟΛΠΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

Και τα λόγια φεύγουν; -Και τα λόγια. -Και τα γέλια; -Και τα γέλια. -Και τα δάκρυα, γιαγιά; -Και τα δάκρυα, γιε μου. -Και όλα γυρίζουν πίσω λίγο διαφορετικά; -Όλα, γιε μου, όλα. -Και δεν υπάρχει τίποτα που μένει στη θέση του για πάντα; Δεν υπάρχει τίποτα που να μη φεύγει ποτέ;

Πέρασαν κιόλας χίλια χρόνια και ήρθε η ώρα ο Αχτιδοϋφαντής να δώσει τη θέση του σε κάποιον νεότερο.
Την επόμενη μέρα θα μοιράσει όπως πάντα τις καινούργιες ηλιαχτίδες στους Ταχυδρόμους του Ήλιου, όμως για πρώτη φορά δε θα τους πει για ποιους προορίζονται.
Αυτό θα πρέπει να το βρούνε μοναχοί τους.
Όποιος στο τέλος της μέρας φέρει πίσω την ηλιαχτίδα του πολλαπλασιασμένη χίλιες φορές αυτός θα γίνει ο διάδοχός του.
Το επόμενο βράδυ όλοι οι Ταχυδρόμοι διηγούνται τα κατορθώματά τους στον αφέντη τους, εκτός από το μικρό Χαρίτωνα που μένει σιωπηλός.
Δεν ξέρει τι απέγινε η ηλιαχτίδα του. Ξέρει μόνο πως προσπάθησε να τη φυτέψει στην καρδιά ενός πιλότου την ώρα που ήταν έτοιμος να πατήσει ένα κόκκινο κουμπί…