Showing 37–48 of 628 results

ΑΛΕΦ

14.92

Μεταμορφώστε τη ζωή σας. Ξαναγράψτε το πεπρωμένο σας.

Στο πιο προσωπικό μυθιστόρημα που έχει γράψει ως σήμερα, ο παγκοσμίου φήμης συγγραφέας Πάουλο Κοέλο επιστρέφει με ένα θαυμαστό ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού του. Όπως και ο πρωταγωνιστής του Αλχημιστή, στο Άλεφ ο Κοέλο έρχεται αντιμέτωπος με μια θεμελιακή κρίση πίστης. Αναζητώντας ένα μονοπάτι προς την πνευματική ανανέωση και ανάπτυξη, αποφασίζει να ξαναρχίσει από την αρχή: να ταξιδέψει, να πειραματιστεί, να έρθει ξανά σε επαφή με τους ανθρώπους και τα τοπία που τον περιστοιχίζουν.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ

19.08

Ένα υπεροχο μυθιστόρημα, το βιβλίο “Αληθινή ζωή” ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker Prize 2020.

Ενα μυθιστόρημα για την οικειότητα, τη βία και τη συγχώρεση μεταξύ φίλων σε μία πανεπιστημιούπολη των Μεσοδυτικών Πολιτειών, από μια ηλεκτρισμένη νέα λογοτεχνική φωνή.

Ο Γουάλας αισθάνεται ότι δεν χωράει στην πανεπιστημιούπολη όπου δουλεύει ασταμάτητα για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη βιοχημεία. Είναι ένας εσωστρεφής νεαρός από την Αλαμπάμα, μαύρος και γκέι, που έχει αφήσει πίσω του την οικογένειά του χωρίς να καταφέρει να αποδράσει από τις βαριές σκιές της παιδικής του ηλικίας.

ΑΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΦΟΡΑΝΕ ΤΑ ΦΟΥΣΤΑΝΙΑ ΣΟΥ

17.70

Ο Λάκης Λαζόπουλος γίνεται διάφανος, μοιράζεται τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής με έναν άνθρωπο που αγάπησε βαθιά. Με τα χέρια του σκάβει στην ψυχή του για όλα όσα δεν είπε και κανείς δεν έμαθε.

ΑΜΛΕΤ ΚΑΙ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ

5.20

Οι Δον Κιχώτες ανακαλύπτουν, οι Άμλετ επεξεργάζονται. Πως, όμως, θα μας ρωτήσουν, μπορούν οι Άμλετ να επεξεργαστούν οτιδήποτε, όταν αμφιβάλλουν για τα πάντα και δεν πιστεύουν σε τίποτα; (. . .) Με βάση το σοφό καταμερισμό της φύσης, απόλυτοι Άμλετ, όπως και απόλυτοι Δον Κιχώτες, δεν υπάρχουν: αυτοί είναι απλά ακραίες εκφράσεις δύο διαφορετικών κατευθύνσεων, σταθμοί που οριοθετούνται από τους ποιητές σε διαφορετικές ατραπούς (. . .) Όπως η αρχή της ανάλυσης έφτασε στον Άμλετ στα όρια της τραγικότητας, έτσι και η αρχή του ενθουσιασμού έφτασε στον Δον Κιχώτη στα όρια του κωμικού, ενώ στην ζωή το απόλυτο κωμικό και το απόλυτο τραγικό απαντώνται σπανίως.

ΑΜΦΙΑ ΕΤΑΙΡΑΣ

19.10

Ζητούσε την αρετή του κακού και την έβρισκε όταν η ίδια εισχωρούσε στον άλλο, όταν του εμφύτευε το προϊόν αυτού του κακού. […] Μετέτρεπε τη φρίκη που προκαλούσε στον άλλον σε χαίρουσα δόξα.
Μεγάλο Κάστρο, 1919: Μια επικίνδυνη πόρνη. Ένα στοιχειωμένο σπίτι από αίμα προγονικό. Μια σειρά από εγκλήματα, που κρύβονται περίτεχνα στις ενδότερες ραφές του μύθου. Ο υπόκοσμος. Ένας αιμοδιψής τοκογλύφος, ένα συμβόλαιο απελπισίας, μια άγνωστη επιστολή.

ΑΝ Η BEALE STREET ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ

16.00

Αν η BealeStreet μπορούσε να μιλήσει, θα μας έλεγε για τη δεκαεννιάχρονη Τις που είναι ερωτευμένη με τον Φόνι, έναν νεαρό μαύρο γλύπτη. Κατηγορούμενος για τον βιασμό μιας Πορτορικανής, τον οποίο δεν διέπραξε, ο Φόνι ρίχνεται στη φυλακή. Όταν η Τις ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος, η οικογένειά της και ο πατέρας του Φόνι αποφασίζουν να αγωνιστούν για να αποδείξουν την αθωότητά του, ενώπιον ενός δικαστικού μηχανισμού για τον οποίο οι μαύροι είναι οι «ιδανικοί ένοχοι».

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ

13.27

Ο Μάιλς Χάλτερ γοητεύεται από τα τελευταία λόγια φημισμένων ανθρώπων… κι έχει κουραστεί από την ασφαλή ζωή στο σπίτι του. Φεύγει οικότροφος για το Κάλβερ Κρικ προκειμένου να αναζητήσει αυτό που ο ετοιμοθάνατος ποιητής Φρανσουά Ραμπελέ ονόμασε το Μεγάλο Ίσως. Πολλά περιμένουν τον Μάιλς εκεί, ανάμεσα στα οποία και η Αλάσκα Γιανγκ. Ευφυής, αστεία, μπερδεμένη και θανατηφόρα σέξι, η Αλάσκα θα παρασύρει τον Μάιλς στο λαβύρινθό της και θα τον εκσφενδονίσει προς το Μεγάλο Ίσως.

Το Αναζητώντας την Αλάσκα καταγράφει με μοναδικό τρόπο την ανεξίτηλη επίδραση που μπορεί να ασκήσει μια ζωή πάνω σε μια άλλη. Έχοντας τιμηθεί με σειρά λογοτεχνικών βραβείων, αυτό το εκπληκτικό βιβλίο σηματοδότησε την άφιξη του Τζον Γκριν ως μιας ρηξικέλευθης νέας φωνής στο χώρο της σύγχρονης λογοτεχνίας.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΗ

20.00

«Ο πατέρας μου μισούσε τους Εβραίους, όλους ανεξαιρέτως, ακόμα και τους ηλικιωμένους, ακόμα και τους πιο ταπεινούς. Επρόκειτο για ένα μίσος αρχαίο, πατροπαράδοτο, βαθύρριζο, για το οποίο δεν χρειαζόταν να δοθούν εξηγήσεις· ό,τι επιχείρημα κι αν έφερνες για να το δικαιολογήσεις, όσο παράλογο κι αν ήταν, θεωρούνταν θεμιτό. Ιστορίες περί μοχθηρών συνωμοσιών, σαν αυτές που περι­γράφονται στα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, θεωρούνταν μπαρούφες. Όλα αυτά ήταν παραμύθια που λέγαμε στις υπηρέτριες όταν δεν μας άντεχαν άλλο και απειλούσαν πως θα πάνε να δουλέψουν σε καμιά οικογένεια Εβραίων, όπου και περισσότερα χρήματα θα έβγαζαν και καλύτερη μεταχείριση θα είχαν. Τους υπενθυμίζαμε παρεμπιπτόντως ότι οι Εβραίοι είχαν όντως σταυρώσει τον Σωτήρα μας. Πάντως οι άνθρωποι του δικού μας φυράματος δεν χρεια­ζόμασταν βαρύγδουπα επιχειρήματα για να βλέπουμε τους ­Εβραίους σαν ανθρώπους δευτέρας διαλογής. Ήταν πολύ απλό: δεν μας αρέσανε ― ή τέλος πάντων μας άρεσαν λιγότερο απ’ ό,τι οι άλλοι συνάνθρωποί μας. Κι αυτό ήταν κάτι τόσο φυσικό όσο και το να σ’ αρέσουν τα σκυλιά περισσότερο απ’ τις γάτες».

Ο αφηγητής των πέντε ιστοριών που συνθέτουν τούτο το μυθιστόρημα είναι γόνος μιας ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας από την κεντρική Ευρώπη. Αναπολεί το παρελ­θόν του και παράλληλα τα σκοτεινότερα χρόνια του 20ού αιώνα ― στην Μπουκοβίνα, στο Βουκουρέστι, στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στη Ρώμη.

ΑΝΑΜΟΝΗ

9.90

Ο Μάρκο Τζέιμσον είναι μέλος μιας συμμορίας που διοικεί με σιδερένια πυγμή ο θείος του Ζόλα, υποχρεώνοντας κι άλλα π αιδιά σαν κι αυτόν να ζητιανεύουν για να πλουτίζει ο ίδιος. Ο Μάρκο ανακαλύπτει τυχαία το πτώμα ενός άντρα, που επιβεβαιώνει τις υποψίες του για το εύρος της εγκληματικής δραστηριότητας του Ζόλα, και εγκαταλείπει τη συμμορία. Ζει στους δρόμους και κρύβεται στις σκιές για να ξεφύγει από τους διώκτες του. Ο επιθεωρητής Καρλ Μερκ καλείται να εξιχνιάσει την εξαφάνιση ενός άντρα μετά από ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Αφρική. Παρότι έχουν περάσει τρία χρόνια, η οικογένειά του αναζητεί ακόμη απαντήσεις.

Ποιο είναι το μυστικό που γνωρίζει ο Μάρκο και πώς μπορεί να οδηγήσει στη διαλεύκανση της υπόθεσης; Πώς συνδέεται με όλα αυτά μια κατάχρηση εκατομμυρίων; Θα προλάβει ο Καρλ Μερκ να βρει το κλειδί της υπόθεσης πριν να είναι πολύ αργά για τον Μάρκο;

ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ

14.00

Κανείς δεν είναι σαν τον Έτγκαρ Κέρετ. Οι ιστορίες του, ανατρεπτικές και καυστικές, εκτυλίσσονται στα απρόβλεπτα σταυροδρόμια της φαντασίας και πάντοτε ξαφνιάζουν, διασκεδάζουν, συγκινούν.

ΑΝΑΠΟΔΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ

15.00

… φτάνει ψηλά, στα ενετικά τείχη, ψυχή τριγύρω, σβήνει τη μίζα, κατεβάζει τη στέκα, ξεπεζεύει, ανάβει τσιγάρο, κάθεται σε μια τάφρο ύψους δεκαπέντε, μπορεί και είκοσι μέτρων, κάτω το χάος, «άμα φουντάρω, θα γίνω αλοιφή», σκέφτεται, άγριο φλερτ με τον γκρεμό, η καρδιά του πολυβόλο, ακούγονται οι κρότοι της σ’ ολόκληρη την πόλη, φουμάρει δίχως αύριο, «ρούφα μέχρι να φτάσει στις πατούσες», τον είχαν συμβουλέψει τις πρώτες φορές που γυρνούσε ο μπάφος, έτσι το κατέβαζε τώρα, μπορεί και να ’ναι το τελευταίο του τσιγάρο…

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ

11.00

Αϊδίνι, 18 Φεβρουαρίου του 1909. Καταχείμωνο, μα ο ζεστός ήλιος της Ανατολής ολοκάθαρος γλύκαινε την ατμόσφαιρα. Αυτό ενθάρρυνε τη μέλλουσα μητέρα μου να πάει στο χαμάμ για ένα τελευταίο ανακουφιστικό ζεστό μπάνιο.

Η έμπειρη Τουρκαλίτσα, η Νατίρ, που συνήθως την έλουζε και της έκανε μασάζ, ήταν ιδιαίτερα προσεχτική καθώς η πελάτισσά της ήταν ετοιμόγεννη.

Η μέλλουσα μητέρα μου ξαφνικά άρχισε να νιώθει μια δυσφορία. Φαίνεται πως η αφεντιά μου, ατίθαση, δεν άντεχε άλλο την κλεισούρα. Η Νατίρ την παρηγορούσε:

– Μη σκιάζεσαι, αφέντισσα, της έλεγε με τα γουστόζικα σπασμένα ελληνικά της. Εσύ Ρωμιό έκει ντοκτόρο, μαμές, απ’ όλα τα καλά έκει. Εμείς πτωχό Τουρκάλα ντεν έκει ντοκτόρο, ούτε μαμές. Λίγκο πόνο εσύ, και βγαίνει το τσοτζούκ. Τρίτο ντικό σου τα ’ναι, λέω, χανουμάκι. Καταλαβαίνει εγκώ από κοιλιά σου, κορίτσι γκεννήσεις.

Το βιβλίο προέκυψε από σημειώσεις της Δ.Σ. στην περίοδο 1988-1994, τις οποίες σκόπευε κάποτε να επεξεργαστεί, ελπίζοντας πάντα ότι τα γηρατειά δεν θα την πρόδιναν. Είχαμε να κάνουμε με κείμενα εξαιρετικά δυσανάγνωστα και με συνεχείς παραπομπές. Οι ενότητες προέκυψαν μέσα από το υλικό:
Παιδική και νεανική ηλικία • Ένατη δεκαετία • Μικρά ποιήματα