Βλέπετε 37–48 από 69 αποτελέσματα

ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

15.00

Ένα νεαρό κορίτσι, η Ισμήνη, μεγαλώνει σ’ έναν μαγευτικό κηφισιώτικο κήπο επιχειρώντας να πάρει τη ζωή στα χέρια της, μακριά από τα συναισθηματικά βάρη και τ’ αδιέξοδα της προηγούμενης γενιάς.

Ένα μεγάλος έρωτας, ένα οικογενειακό μυστικό που αργεί να αποκαλυφθεί, μοναδικοί ήρωες σε μικρούς και μεγάλους ρόλους καθώς και άγνωστες ιστορικές πτυχές της ιστορίας μας συνθέτουν το σκηνικό της μυθοπλασίας…

ΜΗΝ ΠΑΤΑΣ ΞΥΠΟΛΥΤΗ

16.00

Κι αν η Σταχτοπούτα ζητούσε γοβάκι σε μεγαλύτερο νούμερο; Πόση ψυχοθεραπεία αντέχει κάποιος μέχρι να «αποφοιτήσει»; Ποια είναι τα ζευγάρια «συνταξιοδοτικό πρόγραμμα»; Ποια είναι η «Πυγμαλέαινα» και γιατί υποφέρει από «καταραμένους ποιητές»; Υπάρχει Έρωτας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Κι αν ναι, αντέχεις να μην ξεμαλλιάσεις τις «καρδιόλες» που βάζουν καρδούλες στις αναρτήσεις του αγαπημένου σου; Μπορείς να ξαναβγείς στον έξω κόσμο, αν βρεθείς στο πατρικό σου στα σαράντα σου; Πώς συνεχίζεις να ζεις, όταν έχουν πεθάνει οι γονείς σου; Πόσο μας άλλαξε ο νέος κορονοϊός;

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

15.50

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
25 Αυγούστου 1957: Η αποικία λεπρών στη Σπιναλόγκα κλείνει και ακολουθεί ένα γλέντι για την περίσταση στην Πλάκα, στο χωριό ακριβώς απέναντι. Οι υγιείς συναντούν τους πρόσφατα θεραπευμένους και όλοι μαζί τρώνε, χορεύουν και γιορτάζουν αυτή τη σπουδαία στιγμή απελευθέρωσης από τον φόβο και την αρρώστια.
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Όλα παγώνουν, ωστόσο, όταν ακούγονται δυο πυροβολισμοί. Η Άννα πέφτει νεκρή. Και το κλείσιμο της αποικίας θα μείνει συνδεδεμένο για πάντα με την τραγωδία.

ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

18.00

Έτος 2001. Ο διανοητής Φωκάς Κορέσιος, στη δύση της ζωής του και αποσυρμένος από κάθε δημοσιότητα, αποφασίζει να ενδώσει στην πρόσκληση της σκηνοθέτριας Άσπας Παμπλέκη να κάνει ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του.

Αρχίζει την αφήγηση από τα παιδικά του χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’30: την καταπίεση από τον φιλοφασίστα στρατιωτικό πατέρα, το αυστηρό πλαίσιο το οποίο επιβάλλει το οικογενειακό πρωτόκολλο…

ΜΠΟΜΠΟΚ ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΙΩΝΟΒΙΑ

7.10

[…] Το διήγημα “Bobok” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό “Ο Πολίτης” στις 5 Φεβρουαρίου του 1873, απ’ όπου έγινε και η παρούσα μετάφραση. […] Γεγονός είναι ότι το διήγημα αυτό αγνοήθηκε σχεδόν από το σύνολο της κριτικής της δεκαετίας του 1870. Κυρίαρχη άποψη ήταν ότι πρόκειται για ένα ανόητο, σχεδόν “παθολογικό” διήγημα. Η κριτική όμως του 20ου αιώνα διαμόρφωσε μια νέα σχέση προς τον φανταστικό, γκροτέσκο και σατιρικό “Bobok” του μεγάλου ρώσου στοχαστή κι εκτιμήθηκε η μεγάλη του αξία. […]

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

20.00

Η Νοσταλγία είναι ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα που διαρθρώνεται σε πέντε νουβέλες, οι οποίες διασταυρώνονται σε μια ενιαία επικράτεια όπου η μνήμη συναντά το όνειρο. Ανοίγει με τον «Ρουλετίστα», την απίθανη ιστορία ενός φουκαρά που δεν είδε ποτέ την τύχη να του χαμογελά, ο οποίος όμως πλουτίζει, άθελά του, συμμετέχοντας σε μακάβριους γύρους του ρωσικού παιχνιδιού, και κλείνει με τον «Αρχιτέκτονα», την περιπέτεια ενός καθημερινού ανθρώπου που αποκτά εμμονή με τον ήχο της κόρνας του αυτοκινήτου του, χωρίς ωστόσο να υποψιάζεται τα αποτελέσματα, την επερχόμενη αποκάλυψη…

Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ

12.20

Είναι δυνατόν να είναι κάποιος συγχρόνως πλούσιος και δαιμόνιος τραπεζίτης κι ένας ολοκληρωμένος αναρχικός που πολεμά για την απελευθέρωση της κοινωνίας; Σύμφωνα με τον Πεσσόα, ναι. Το διήγημα με τον προκλητικό τίτλο «Ο αναρχικός τραπεζίτης» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1922. Παραβολή, διαλεκτική σάτιρα, υποδειγματικό οικοδόμημα μιας αυστηρής επαγωγικής λογικής, διαθέτει την εγγενή επικαιρότητα που χαρακτηρίζει ολόκληρο το έργο του Πεσσόα. Στους αντίποδες του Βιβλίου της ανησυχίας, Ο αναρχικός τραπεζίτης πραγματεύεται την πρακτική πλευρά της ζωής: την κοινωνία και τα επινοήματά της, το χρήμα, την άσκηση της εξουσίας και τους νόμους της.

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΑΝΑΠΟΔΑ

16.00

Τι συμβαίνει όταν ο Άνταμ Γιουράτσεκ, καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Καλλιτεχνικών στο Λύκειο της πόλης Κ., γίνεται αίφνης ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που καταργεί τον νευτώνειο νόμο της βαρύτητας και αρχίζει να περπατά στο ταβάνι; Πώς πρέπει να αντιδράσει ο διευθυντής του σχολείου ο οποίος έχει και την ευθύνη της σωστής διδασκαλίας; Πώς πρέπει να τον αντιμετωπίσουν οι πολιτικοί της περιοχής από τη στιγμή που η σκανδαλώδης αυτή πράξη φτάνει στη δημόσια σφαίρα, κλονίζει την κοινωνική ευταξία και επιφέρει τον διχασμό;

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

12.75

Ο Δρόμος του Φιδιού είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία…

Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ

12.00

Ο λύκος της στέπας

O μελαγχολικός Χάρρυ Χάλλερ ζει σε ένα νοικιασμέ-
νο δωμάτιο. Η απέχθεια που νιώθει για τον μοντέρνο
τρόπο ζωής τον ωθεί να μένει μόνος – σαν ένας λύκος της
στέπας. Και παρόλο που αποζητά την ανθρώπινη ζεστα-
σιά και τη συντροφικότητα, αδυνατεί να συμβιβαστεί με
την υποκρισία των αστικών αξιών. Ωστόσο, γνωρίζοντας
την ανέμελη αλλά και απατηλή Ερμίνε θα νιώσει τα ψήγ-
ματα μιας πιθανής ευτυχίας.
Ο Χάλλερ αγωνίζεται να συμβιβάσει την αρχέγονη, άγρια
φύση του λύκου με τις επίπλαστες κοινωνικές επιταγές.
Διχασμένος ανάμεσα στην ύλη και στο πνεύμα, προσπα-
θεί να ανακαλύψει τη βαθύτερη φύση του και να συμφι-
λιωθεί με τους ανθρώπους και τη ζωή. Μεταθέτοντας τα
όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ο Χάρρυ
Χάλλερ επιδιώκει να βγει από την απομόνωση, ανασύρο-
ντας από τα σκονισμένα κιτάπια της καθημερινότητας τη
μέθεξη και την ελευθερία.
Ο λύκος της στέπας εκδόθηκε το 1927 και ήταν το μυθι-
στόρημα που χάρισε στον Έσσε την παγκόσμια αναγνώ-
ριση. Αποτελεί ένα δυνατό ανάγνωσμα, που ιχνηλατεί τα
σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής και μας πα-
ρασύρει στη δίνη του.

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

14.00

Πενήντα αφηγήσεις που εκτυλίσσονται στο σήμερα με αναδρομές στο παρελθόν. Μέσα από ιστορίες έρωτα κι αποχωρισμού αναδύονται οι εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων στην προσπάθεια αυτοσυνείδησης, αυτοπροσδιορισμού, αναζήτησης συνοχής και συνέχειας, αίσθησης του ανήκειν κι αυτοπραγμάτωσης.
Οι ήρωες κινούνται σε τόπους κλειστών κοινωνιών και σύγχρονων μητροπόλεων, το τοπικό συνδιαλέγεται με το οικουμενικό, η στιγμή με τη διάρκεια. Ανακαλούν στη μνήμη γεγονότα και δρουν ανάμεσα στο τώρα και στο πριν, στο εδώ και στο αλλού, σε έναν ασταθή ή εχθρικό κόσμο, παλεύοντας να συρράψουν ρέλια βιωμάτων για το υφαντό της κατακερματισμένης ιστορίας τους, να προσδιορίσουν τον τόπο τους, να ορίσουν στο μέτρο του δυνατού τη ζωή τους. Φαίνεται δύσκολο, μα όλα είναι δρόμος…

Ο ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ

16.96

Στις σελίδες αυτού του νεανικού μυθιστορήματος του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου περιγράφεται η καθημερινότητα των ενοίκων μιας λαϊκής πολυκατοικίας της Λισαβόνας της δεκαετίας του ’50. Πορτρέτα ανθρώπων και οικογενειακών σχέσεων, επαγγελμάτων, συνηθειών και ηθών μιας άλλης εποχής, τότε που οι προνομιούχοι καταλάμβαναν τους χαμηλότερους ορόφους ενώ οι ασθενέστεροι οικονομικά ζούσαν ψηλά, υποχρεωμένοι να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες. Η γραφή, τα θέματα και οι εμμονές του συγγραφέα όπως τον γνωρίσαμε στο ώριμο έργο του υπάρχουν σπερματικά σ’ αυτό το βιβλίο-πολυκατοικία με τα κεφάλαια-διαμερίσματα, ενώ κάνει εντύπωση ένα φλερτ του συγγραφέα με κάποιες ψυχαναλυτικές ιδέες που δεν φαίνονται να τον ενδιαφέρουν στο μετέπειτα έργο του. Ένα μυθιστόρημα με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία – ένας αναγκαστικός σταθμός για όσους αγάπησαν το έργο του σπουδαίου Πορτογάλου συγγραφέα.